Το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο δικηγόρος, πρόεδρος της Ενωσης Εμμισθων Δικηγόρων, τέως αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αττικής, Ανδρέας Κουτσολάμπρος, θρηνούσε για τον δικό του παράδεισο. Είχε αναρτήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια φωτογραφία μοναδικής φυσικής ομορφιάς από τη ρεματιά του Βαρνάβα, γράφοντας ανάμεσα σε άλλα: «Αυτός ο παράδεισος κατά πάσα πιθανότητα δεν υπάρχει πια… Παράλληλα έχουν καεί και καίγονται χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων, πάντα παραπλεύρως ανθρώπινης δραστηριότητας· διάσπαρτες κατοικίες, αγροικίες, καλλιέργειες, θερμοκήπια… Επιπλέον ανά τμήματα η περιοχή έχει καεί στο παρελθόν και αναδασωνόταν ικανοποιητικά με φυσικό τρόπο, οπότε κάθε νέα φωτιά καθιστά πιο δύσκολη έως αδύνατη την αναδάσωση. Τις εκτάσεις αυτές τις γνωρίζω σπιθαμή προς σπιθαμή και χρόνια τώρα, ως γραφικός, γκρινιάζω για την παντελή απουσία φύλαξης και επίβλεψης, ιδίως τις μέρες με υψηλό κίνδυνο… Σήμερα το πρωί, βλέποντας τις ριπές του αέρα, ήμουν σίγουρος ότι θα έχουμε πυρκαγιές στην περιοχή…».
Ως παθιασμένος φυσιολάτρης και ποδηλάτης βουνού, ο κ. Κουτσολάμπρος είναι από τους λίγους Αθηναίους που έχουν, δυστυχώς, πλήρη επίγνωση του μεγέθους του πλήγματος που δέχθηκε την περασμένη Κυριακή και Δευτέρα το ούτως ή άλλως κουτσουρεμένο περιβαλλοντικό κεφάλαιο της Αττικής. Περιοχές απαράμιλλου φυσικού κάλλους, όπως η ρεματιά του Βαρνάβα, το φαράγγι της Οινόης ή το φράγμα και οι καταρράκτες στη Ραπεντώσα Πεντέλης, έγιναν μέσα σε λίγες ώρες αγνώριστες. «Ο Βαρνάβας και ο Μαραθώνας ήταν η ελπίδα της Αττικής», μου λέει κατά τη διάρκεια της σύντομης συνομιλίας μας ο Ανδρέας Κουτσολάμπρος, αν και όπως σημειώνει με θλίψη, «δεν υπήρχε δάσος εδώ και χρόνια, από τις μεγάλες φωτιές του 2009». Για τον ίδιο, πέρα από τις καταφανείς ελλείψεις του κρατικού μηχανισμού, μεγίστης σημασίας ζήτημα αποτελεί η απουσία έλλειψης επίβλεψης τις πιο «επίφοβες» ημέρες σε περιοχές όπως ο Βαρνάβας και ο Μαραθώνας, αλλά και η αδυναμία των τοπικών κοινωνιών να οργανωθούν σε εθελοντική βάση για να προστατέψουν τον τόπο τους. Και αφηγείται μια προσωπική εμπειρία από το καλοκαίρι του 2023. «Πέρυσι, στους μεγάλους αέρηδες του Ιουλίου, μια μέρα με πεντάρι (σ.σ. ανώτατος δείκτης επικινδυνότητας για εκδήλωση πυρκαγιάς) έκανα βόλτα στις περιοχές όπου ξέσπασε φωτιά και δεν είδα ένα περίπολο, παρά μόνον ένα όχημα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στον Βαρνάβα κι άλλο ένα στο Γραμματικό. Μου είχε κάνει εντύπωση. Ούτε μισό τζιπ του δήμου, για παράδειγμα, κανένας εθελοντικός σύλλογος».
Οσο τα αποκαΐδια αχνίζουν ακόμη, δεν είναι εύκολο να διατυπωθεί πρόταση ή ευχή για το μέλλον της περιοχής. Αλλά είμαστε υποχρεωμένοι, κοινωνία και πολιτεία, να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να υπερασπιστούμε μια τόσο εμβληματική τοποθεσία όπως είναι η λίμνη του Μαραθώνα και οι παρυφές της. Αλλωστε, το πρόσφατο παρελθόν της απέδειξε, ύστερα πάλι από διαδοχικές καταστροφές (2009, 2021), ότι διαθέτει δυνάμεις φυσικής αναγέννησης που λίγοι μπορούσαν να προβλέψουν.
