«Μπορείς, σε παρακαλώ, να μη λες την ηλικία σου δεξιά και αριστερά; Πού ακούστηκε; Ασε που ζημιώνεις και μένα που δεν έχω πει ποτέ τη δική μου. Οι κακοπροαίρετοι ξέρουν αριθμητική», είναι ένα από τα παράπονα της μητρός μου. Για τη δική της γενιά, το να λέει μια γυναίκα τα χρόνια της ήταν πέρα από αδιανόητο. Ακόμα και αν κάποιος κάποτε τολμούσε να ρωτήσει, αντιμετωπιζόταν με το κλισέ: «Είμαι όσο δείχνω!» όπως έλεγαν χαμογελαστές και κάτι παλιές Ελληνίδες σταρ σε συνεντεύξεις, αλλά η ψυχή τους το ήξερε.
Βέβαια πάνε αυτές οι εποχές. Σήμερα, θες ότι άλλαξαν οι καιροί, θες οι δικαιωματισμοί που ό,τι δηλώσεις είσαι, θες τα μπότοξ που αποσυνδέουν εμφάνιση από βιολογία, οι κοπέλες και οι μεγαλοκοπέλες (που έλεγαν παλαιότερα) δεν έχουν τέτοια θέματα. Ισα ίσα που το να έχεις περάσει τα μέσα του βίου γεννά ένα είδος υπερηφάνειας. Αν δεν υπήρχε και η δύσκολη περίοδος της κλιμακτηρίου, που παχαίνεις και οι ορμόνες σου τρελαίνονται, θα το έλεγες γιορτή. Σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα αποφάσισε να στρέψει τον φακό της η φωτογράφος Βάνια Τλούπα, θυγατέρα του χαρισματικού Τάκη Τλούπα. Στις 20 Σεπτεμβρίου παρουσιάζει στην Ελληνοαμερικανική Ενωση την έκθεση «50 women over 50».
Επώνυμες και ανώνυμες, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, τραγουδίστριες, καλλιτέχνιδες, καθημερινές γυναίκες (κάπου ανάμεσα και η αφεντιά μου) δέχθηκαν την πρόσκλησή της να σταθούν απέναντι στον φακό. Στόχος της Λαρισαίας ήταν να βγει προς τα έξω ένα είδος εσωτερικής αλήθειας που θρυμματίζει όλα τα στερεότυπα περί ηλικίας, ομορφιάς και ωριμότητας: «Αρχισα να σκέφτομαι αυτή την ομάδα όταν πέρασα και εγώ η ίδια τα 50, αλλά και με ένα ακόμα έναυσμα. Για πολλά χρόνια φωτογράφιζα νεότερες γυναίκες και είδα πως η έκθεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άλλαζε τους κανόνες της εξωτερικής εμφάνισης και συχνά, ακόμα και όταν υπήρχε φυσική ομορφιά, διαλυόταν από τεχνητές παρεμβάσεις. Αντιθέτως οι μεγαλύτερες έχουν ήδη μπει σε μια διαδικασία συμφιλίωσης με τον χρόνο που περνάει. Οχι ότι δεν έχουν αγωνία γι’ αυτό. Αλλά οι περισσότερες από αυτές στέκονται στα πόδια τους και αυτό φαίνεται και στις λήψεις». Ο μόνος όρος που έθεσε η Τλούπα στις φωτογραφιζόμενες είναι πως δεν θα επενέβαινε με photoshop για βελτιωτικά φτιασίδια: «Το δέχθηκαν όλες και εγώ το χάρηκα ακόμα πιο πολύ».
Τελικά τι συμπεράσματα έβγαλε; «Αυτό που ανέφερα και πριν. Για τις γυναίκες τα 50 είναι ένα όριο, η στιγμή που κάνουν το ταμείο τους καθώς περνούν σε μια μη αναπαραγωγική φάση. Καθώς στεκόμουν απέναντί τους έβλεπα ότι όσες ήταν ευχαριστημένες με τον μέχρι τώρα απολογισμό, επειδή τα πεπραγμένα τους είχαν πρόσημο θετικό, ήταν αυτές που έλαμπαν πιο πολύ, είχαν μια φυσική φωτογένεια. Η συναναστροφή μαζί τους, έστω και αν κρατούσε μερικές ώρες, ήταν ένα δώρο για μένα, αναπτύχθηκε μια σχέση αμφίδρομη, ένα καθρέφτισμα». Αναρωτήθηκα τι θα έλεγε ο πατέρας της που αποτύπωσε τη μεταπολεμική Ελλάδα, γυναίκες να εργάζονται στα χωράφια για να θρέψουν οικογένειες. «Σίγουρα θα του άρεσε, διότι η ενότητα αυτή έχει αλήθεια μέσα της», συμπληρώνει.
Λίγο πριν τελειώσει η συνέντευξη τη ρώτησα πώς φαντάζεται μια άλλη Ελληνίδα πενηντάρα. Τη Μεταπολίτευση. «Τρέχει να προλάβει τα πράγματα, να συνδυάζει οικογένεια και δουλειά και πολλές φορές αισθάνεται πως είναι ένας μάταιος αγώνας. Αλλά εμφανισιακά βαστιέται».
