Η τέχνη τρέφεται από τις προσλαμβάνουσες, αλλά κυρίως από τον μύθο. Αυτόν τον ομφάλιο λώρο ανάμεσα στη δημιουργία και την πρώτη ύλη των αφηγήσεων του παρελθόντος διερευνά η ενδιαφέρουσα ομαδική έκθεση που εγκαινιάστηκε την περασμένη εβδομάδα στην γκαλερί Citronne της Αθήνας, με τίτλο «Μυθιστορίες ΙΙ».
Η πρώτη ενότητα του αφιερώματος παρουσιάστηκε στο παράρτημα της γκαλερί στον Πόρο, πάλι με τους ίδιους εικαστικούς. Η Αλεξάνδρα Αθανασιάδη, η Λυδία Δεληκούρα, ο Ιάσονας Καμπάνης, η Κατερίνα Κατσιφαράκη, ο Αλέκος Κυραρίνης, ο Τάσος Μαντζαβίνος, ο Πέτρος Μώρης, ο Νίκος Ποδιάς και η Νάνα Σαχίνη συνθέτουν μια οπτική γύρω από την ατομική αλλά και τη συλλογική έννοια της ιστορίας.
Τα έργα τους μετεωρίζονται ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό, στο φυσικό και το υπερφυσικό, στην ορθολογική αφήγηση και το παραμύθι. Ξαναπιάνουν όλοι τους το νήμα του μύθου για να το «ξαναϋφάνουν» στο σήμερα με το ταλέντο τους αλλά και να ανανοηματοδοτήσουν γοητευτικά σύμβολα και αφηγήματα.
Η Αλεξάνδρα Αθανασιάδη παρουσιάζει έργο από την ενότητα «Μνήμες», όπου καθημερινά, συχνά φθαρτά αντικείμενα και υλικά αποκτούν κεντρικό ρόλο. Στο δικό της έργο «27 Oνειρα» η Λυδία Δεληκούρα δημιουργεί την αίσθηση ότι ένα πλάσμα μπορεί να κατοικεί στον «χώρο», ο οποίος αναδύεται αχνά, με λεπτές γραμμές. Ο Ιάσονας Καμπάνης στο έργο «Το Λιοντάρι της Χεβρώνας και το Ιερό Ελάφι» επανερμηνεύει ένα αρχαίο γλυπτό από την περιοχή της Χεβρώνας, μιας πόλης με σημαντική βιβλική ιστορία, συνδυάζοντάς το με μια μορφή ζώου, φιγούρα συνδεδεμένη με το Θείο, τη φύση και γνωστές παραδόσεις της λατρευτικής τέχνης. Η Κατερίνα Κατσιφαράκη χρησιμοποιεί τα ξηραμένα, αποσυντεθειμένα φύλλα της φραγκοσυκιάς, τα οποία ανασυνθέτει, ράβει σε νέα οργανικά μοτίβα.
Ο Τηνιακός Αλέκος Κυραρίνης αφιερώνει το έργο «Aγγελοι και Δαίμονες» στον δάσκαλο Φώτη Κόντογλου. Προτείνει μια σύγχρονη προσέγγιση στην παράδοση της χριστιανικής και βυζαντινής τέχνης. Από το Βυζάντιο καθώς και από τον Καραγκιόζη αντλεί έμπνευση και ο Τάσος Μαντζαβίνος που παίζει με τον Δράκο. Ο Πέτρος Μώρης αντλεί έμπνευση από τα αγάλματα τα οποία απεικονίζουν ζωικά πλάσματα και αποτροπαϊκά σύμβολα που κατοικούσαν στο αρχαίο νεκροταφείο του Κεραμεικού στην Αθήνα. Ο Νίκος Ποδιάς στο έργο «Μυθολογικό» αναπλάθει ένα γνωστό σύμβολο της μυθολογίας: το χρυσόμαλλον δέρας, το οποίο, όμως, αντί να ταυτίζεται απλώς με την αναζήτηση ενός πολύτιμου αντικειμένου, επανερμηνεύεται και μεταμορφώνεται σε αντικείμενο λατρείας. Η Νάνα Σαχίνη εμπνέεται από τον «Γόρδιο Δεσμό», τον οποίο έκοψε ο Μέγας Αλέξανδρος. Δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της και συνδέεται με τη σχέση της με το έμβρυο ως προσωπική εμπειρία.
Οσοι πάντως επιλέξετε να περάσετε από τον Πόρο για το αποκαλόκαιρο, είναι ωραία ευκαιρία να πάτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο του νησιού, όπου μέχρι και τις 30 Σεπτεμβρίου παρουσιάζονται γλυπτά της Αλεξάνδρας Αθανασιάδη μέσα στα αρχαία σπαράγματα. Τίτλος της έκθεσης που συνδιοργανώνεται με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων είναι «Θραύσματα».
