Η ολόγιομη σελήνη είχε την ίδια απόχρωση με τα μάρμαρα του Ηρωδείου, γεμάτο από άκρη σε άκρη το βράδυ της Τρίτης. Και στα πρώτα λεπτά της εκδήλωσης αφιερωμένης στη μνήμη της Μαριάννας Βαρδινογιάννη και στο έργο ζωής της, την «ΕΛΠΙΔΑ», ένα κοριτσάκι ντυμένο και αυτό στα λευκά άφησε ένα κάτασπρο μπαλόνι να ανεβεί στον ουρανό, σαν ένα μυστικό σινιάλο: με έναν τρόπο εκείνη είναι πάντα εδώ κοντά μας, κοντά στα παιδιά που δοκιμάζονται και τους γονείς που αντέχουν. H νοσοκομειακή, ιατρική και ερευνητική υποδομή που δημιούργησε κάνει τη χώρα μας να έχει μια από τις πλέον ξεχωριστές θέσεις στην ίαση του παιδικού καρκίνου. Τα πεπραγμένα της γυναίκας αυτής δεν χωρούν στα πεπερασμένα όρια των ετών που έζησε, θα απλωθούν και θα ευεργετήσουν και τις επόμενες γενιές. Αυτός ήταν και ο μεγάλος της αγώνας άλλωστε, να μπορούν μια ημέρα να γιατρεύονται όλοι οι λιλιπούτειοι ασθενείς που περνούν το κατώφλι της Μονάδας: «Να τι ονειρεύομαι, ένα νοσοκομείο δίχως κανένα άρρωστο και στη θέση του μια παιδική χαρά», έλεγε.
Παρακολουθώντας την επετειακή βραδιά, που έγινε ανήμερα της Σοφίας, Πίστεως, Ελπίδας και Αγάπης, την οποία διοργάνωσε η οικογένειά της σε συνεργασία με το Ιδρυμα που φέρει το όνομά της και βέβαια με το Σωματείο Φίλων Παιδιών με Καρκίνο, διέκρινε κανείς ένα εσωτερικό μέτρο: από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας ώς και τον πρόεδρο του ελληνικού Κοινοβουλίου, τη βασίλισσα Μάξιμα και την πριγκίπισσα Αικατερίνη – Αμαλία της Ολλανδίας, την Αννα Μαρία με τον Παύλο, τον Νικόλαο και τον Φίλιππο, υπουργούς, βουλευτές, προσωπικότητες του επιχειρείν, του εφοπλισμού, των τεχνών και των γραμμάτων, της κοινωνίας των πολιτών έως τους γονείς των παιδιών που έγιναν καλά ή ακόμη αγωνίζονται, απλούς ανθρώπους που εργάστηκαν κοντά της, όλοι μας συναντηθήκαμε στον σφυγμό της συγκίνησης, την ώρα που ακουγόταν η ηχογραφημένη της φωνή που αφηγείτο τη ζωή της. Από τα παιδικά της χρόνια ώς τη δημιουργία οικογένειας και βέβαια την ίδρυση της ΕΛΠΙΔΑΣ που της έδωσε το κουράγιο να αντικρίζει τα δακρυσμένα μάτια ενός πατέρα ή μιας μάνας που ήξεραν ότι είχαν μπροστά τους μια από τις πιο μεγάλες μάχες. Το σύνθημά της ήταν άλλωστε ότι ακόμη και για τη σωτηρία ενός και μόνο παιδιού αξίζει να μάχεται κανείς. Πόσο δε μάλλον για τα εκατοντάδες που σώθηκαν στις τρεις και πλέον δεκαετίες της ΕΛΠΙΔΑΣ. Τα ήξερε όλα, ένα ένα, κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Και εκείνα την ήξεραν και έτρεχαν στην αγκαλιά της.
Στη σκηνή ανέβηκαν καλλιτέχνες που ανιδιοτελώς έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια την ΕΛΠΙΔΑ: η Νατάσα Θεοδωρίδου, η Αλκηστις Πρωτοψάλτη, ο Αντώνης Ρέμος, ο Σάκης Ρουβάς, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης καθώς και οι σπουδαίοι Ελληνες συνθέτες όπως ο Στέφανος Κορκολής, η Ευανθία Ρεμπούτσικα και ο Γιώργος Χατζηνάσιος. Την παράσταση έκλεψαν η Μαρία Φαραντούρη και η Μαρινέλλα που αποθεώθηκαν: «Δεν τραγουδάμε μόνο για το έργο της. Τραγουδάμε για τον ξεχωριστό αυτό άνθρωπο», είπε η τελευταία.
Στη βραδιά που σκηνοθέτησε ο χαρισματικός Γιώργος Νανούρης, οι ηθοποιοί Γρηγόρης Βαλτινός και Κατερίνα Λέχου παρουσίασαν τη ζωή και το έργο της. Μόνη ομιλήτρια η γενική διευθύντρια της UNESCO Audrey Azoulay που μίλησε μέσα από την καρδιά της για τη Μαριάννα που γνώρισε, την «Ελληνίδα θεά που ανέδιδε αγάπη». Το αποκορύφωμα της βραδιάς ήταν όταν αποθεραπευμένα παιδιά της ΕΛΠΙΔΑΣ: ο Παναγιώτης Κόκκινος, η Χριστίνα Φυτιλή, η Εφη Βλάμη, η Ειρήνη Σαμιώτη και ο συμβατός δότης του Συλλόγου ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ Βασίλης Στεφάνου, μοιράστηκαν τις προσωπικές τους ιστορίες και κάλεσαν το κοινό να ανάψει κεριά αφιερωμένα στη μνήμη της. Το Ηρώδειο γέμισε φλογίτσες και το φως τους έφτασε σίγουρα κάπου ψηλά…
