Πολιτισμός

Αμαρτία ομολογημένη: η στήλη έχει τεράστια αδυναμία στα Κύθηρα.

Η ακριβέστερη περιγραφή των ανθρώπων που έφτιαξαν την Ερμούπολη τον 19ο αιώνα, μετά την καταστροφή της Χίου, ανήκει στον Νίκο Δήμου…

Λίγοι είναι οι διπλωμάτες που φεύγουν από την Ελλάδα δίχως να στενοχωρηθούν.

Υπήρχε ένα νοητό σύνορο, πέρα για πέρα εμφανές σε όλες τις αισθήσεις.

Ο Γιώργος Προκοπίου έκανε λίγα δευτερόλεπτα στο βήμα για να βγάλει τα γυαλιά του από την εσωτερική τσέπη του σακακιού για να διαβάσει την ομιλία του.

Ποιο θα ήταν το τουριστικό πεπρωμένο της Υδρας αν δεν είχε γυριστεί εκεί το «Παιδί και το δελφίνι» το 1957 με τη Σοφία Λόρεν;

Λιλιπούτεια αλλά θαυματουργά με τον τρόπο τους, τα Κουφονήσια έχουν τους δικούς τους φανατικούς επισκέπτες για τα μοναδικά κρυστάλλινα νερά τους αλλά και τη γοητεία του περίκλειστου χώρου τους.

«Για τις νεράιδες των εθελοντών πληκτρολογήστε 1. Για τα ξωτικά του λογιστηρίου, το 2». Μια παιδική φωνούλα «πλοηγεί» με ηχογραφημένα μηνύματα όσους καλούν το ίδρυμα Make-A-Wish της Ελλάδας, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ένα είδος υπερβατικής δύναμης σε αυτήν τη φιλανθρωπική πρωτοβουλία.

«Τη βλέπεις αυτήν τη νεαρή μαμά στα σκαλάκια με τα δυο μωρά; Hταν και αυτή δικό μας παιδί, μαθήτρια των μουσικών μας εργαστηρίων εδώ στη Σίφνο.

Oταν η Ελλάδα περνούσε τις πιο σκοτεινές ημέρες της οικονομικής κρίσης, ανακάλυψε εκ νέου το τεράστιο ανθρώπινο κεφάλαιο της ελληνικής διασποράς.

«Ούτε να ξαναγινόμουν νέος ούτε να ξαναζήσω από την αρχή θα ήθελα. Φτάνει και τόσο», έλεγε ο Χρόνης Μπότσογλου όταν η υγεία του είχε αρχίσει να παίρνει την κατιούσα και τον ταλαιπωρούσαν διάφορα.