Πολιτισμός

Ηταν από τις πιο συγκινητικές εκδηλώσεις στην εκπνοή του 2022. Ισως διότι ήταν αφιερωμένη στη μνήμη ενός ανθρώπου που εργάστηκε χαμηλόφωνα και αδιάκοπα για τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στη Βρετανία.

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν το ταλέντο να δημιουργούν αισθητική γύρω τους. Να φτιάχνουν περιβάλλοντα που να «στεγάζουν» ξεχωριστές στιγμές της ζωής μας. Ο Χρύσανθος Πανάς διαθέτει αυτό το χάρισμα ίσως γιατί εξ απαλών ονύχων έμαθε να βλέπει την ομορφιά.

Λίγο πριν από την Πρωτοχρονιά κατέφτασε σπίτι ένα μεγάλο κουτί με «ζωοφιλικό» περιεχόμενο. Hταν μια απίθανη κεραμική τσαγιέρα με μορφή κατάλευκης γάτας διά χειρός της Σετσούκο ντε Ρόλα, της Γιαπωνέζας συζύγου του Μπαλτίς.

Αυτές οι ημέρες είναι πάντοτε πιο δύσκολες για όλους όσοι έχουν κάποιον δικό τους που υποφέρει. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα παιδί που έχει να δώσει δύσκολη μάχη για τη ζωή του και θέλει όλο το κουράγιο που μπορεί να αντλήσει από το περιβάλλον του.

Με το δεξί μπαίνει το 2023 στο εμβληματικό συγκρότημα του Αιγινήτειου και Αρεταίειου Νοσοκομείου του Πανεπιστημίου Αθηνών χάρις στη νέα δομή του: προσετέθησαν τρεις όροφοι, ενώ έγινε ανακατασκευή του ισογείου για την εγκατάσταση κλινικών και άλλων τμημάτων ώστε να υλοποιούνται προγράμματα εκπαίδευσης νευρολογικού και ψυχιατρικού αντικειμένου του Αιγινήτειου.

Στις 22 Οκτωβρίου έκλεισε έναν αιώνα ζωής και το γιόρτασε με τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά της. Θαλερή, τρυφερή, προσωπικότητα χαμηλών τόνων η Εριέττα Λάτση που «έφυγε» χθες και κηδεύεται σήμερα σε στενό οικογενειακό κύκλο, ήταν η τελευταία αρχόντισσα της Ελλάδας.

Πρόσφατα είδα τη μεγάλη ομαδική του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης για την «Αγάπη στα χρόνια της ψυχρής οικειότητας» που καταγράφει πώς οι άνθρωποι ερωτεύονται και συνδέονται στην περίοδο της μονοκρατορίας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Μια ζωή σαν μυθιστόρημα. Ισως διότι μεγάλωσε με μυθιστορηματικές μορφές πλάι της: για την ομορφιά τους (η μάνα της, Μαρώ), τον ηρωισμό τους (ο πατέρας της, Ανδρέας Λόντος, θρύλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου), τη χαρισματικότητά τους (ο πατριός της, νομπελίστας Γιώργος Σεφέρης).

Οσοι είχαν την τύχη να γνωρίσουν και να συναναστραφούν τη Μαριλένα Λασκαρίδη, που έφυγε αιφνιδίως από τη ζωή το 2015, ήξεραν από πρώτο χέρι την έγνοια της για τον συνάνθρωπο. Με φανερές και κρυφές ευεργεσίες, παραστεκόταν σε όποιον είχε ανάγκη και κυρίως στα παιδιά.

Για τους Ελληνες της διασποράς οι μεγάλες εορτές της Ορθοδοξίας είναι μια ευκαιρία να αισθανθούν εγγύτερα στην πατρίδα.

Καταλαβαίνεις ότι εκτιμάς ένα ζωγράφο όταν κάθε φορά που αντικρίζεις έργο του, ανακαλύπτεις μια λεπτομέρεια που δεν είχες ξαναδεί.