Το γλωσσολογικό ταξίδι των λέξεων στον χώρο και τον χρόνο έχει τη δική του γοητεία. Το «κουράγιο», για παράδειγμα, βγαίνει από το βενετσιάνικο «corragio», το οποίο με τη σειρά του συγγενεύει με το οξιτανικό «coratge», το λατινικό «cordis» και το ινδοευρωπαϊκό kerd, που σημαίνει καρδιά.