Οσο και αν το Brexit προσπαθεί να μας χωρίσει, Ελληνες και Βρετανοί συνδεόμαστε μεταξύ μας με το αόρατο νήμα ιστορίας και παράδοσης αιώνων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχουν, άλλωστε, εξαιρετικοί θεσμοί που αναφέρονται σε αυτήν τη σπουδαία σχέση, η οποία σφυρηλατήθηκε μέσα από τα γράμματα και την τέχνη.
Ο σημαντικότερος είναι το London Hellenic Prize. Ιδρύθηκε το 1996 με πρωτοβουλία της ελληνικής επιχειρηματικής και εφοπλιστικής κοινότητας για να αναδεικνύει εκδόσεις στην αγγλική γλώσσα, που αφορούν τον ελληνικό πολιτισμό, την αρχαιολογία και τη λογοτεχνία, τη μελέτη των κλασικών, την Ιστορία και τη θρησκεία. Οχι μόνον διαθέτει εξαιρετική κριτική επιτροπή από πανεπιστημιακούς μεγάλου βεληνεκούς (όπως λ.χ. ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ, ο Πολ Κάρτλετζ, η Ελίζαμπεθ Σπέλερ κ.ά.) αλλά και ιδιαίτερη δημοφιλία αν κρίνει κανείς από τον μεγάλο αριθμό των υποψήφιων πονημάτων που συναγωνίζονται κάθε χρόνο.
Ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ είναι εδώ και χρόνια μέλος της κριτικής επιτροπής του βραβείου.
Η ανάδειξη του φετινού νικητή όπως μας ενημερώνει ο Μιχάλης Μόσχος, «ψυχή» του εγχειρήματος και μέλος της επιτροπής, δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση, καθώς οι υποψηφιότητες έφτασαν τις 120. Για πρώτη φορά στην 25ετή ιστορία τού βραβείου, τέσσερα από τα έξι βιβλία που μπήκαν στη βραχεία λίστα ήταν Ελλήνων συγγραφέων στην πρώτη τους έκδοση στα αγγλικά. Πρόκειται για τη θαυμάσια έκδοση της Βικελαίας Βιβλιοθήκης, «Facing Eternity: from the Fayum Portraits to the Early Christian Icons» με την εξαιρετική επιμέλεια των Ευφροσύνης Δοξιάδη και Ρόζμαρι Τζανάκη, για τη γεναιόδωρη επιλογή απ’ το ποιητικό έργο του Μιχάλη Γκανά με τίτλο «Greek Ballad» σε δίγλωσση έκδοση του Yale University Press, για την αγγλική μετάφραση του πεζογραφήματος τού Χρήστου Οικονόμου, «Good Will Come From the Sea», σε μετάφραση της Κάρεν Εμεριχ και για την αγγλική έκδοση του μπεστ σέλερ «The Last Bluff» της καλής συναδέλφου μας στην «Κ» Ελένης Βαρβιτσιώτη και της Βικτώριας Δενδρινού.
O Μιχάλης Μόσχος, «ψυχή» του LHP με το βιβλίο της Οσβαλντ. Δεξιά, το εξώφυλλο του βραβευμένου βιβλίου που έχει πηγή έμπνευσης την «Οδύσσεια».
Τις ελληνικές αυτές παρουσίες στο διεθνές αγγλόφωνο κοινό συναγωνίστηκε η πολιτιστική βιογραφία τού γνωστού μας Ρόντρικ Μπίτον «Greece – Biography of a Modern Nation» και το αυτοτελές ποιητικό έργο της Αλις Οσβαλντ, «Nobody» εμπνευσμένο από την ομηρική «Οδύσσεια» και τις μεταμορφώσεις που συμβαίνουν στον κόσμο της. Αυτό ήταν τελικά και το βιβλίο που κέρδισε το εφετινό London Hellenic Prize, το οποίο πρώτη φορά απονεμήθηκε σε έργο ποίησης. Το όνομα της Οσβαλντ έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των νικητών του επάθλου μαζί με τον Βρετανό ιστορικό Μαρκ Μαζάουερ, την Καναδή Αν Κάρσον, και άλλους διακεκριμένους συγγραφείς.
Η Οσβαλντ θεωρείται σήμερα η πλέον αξιόλογη ποιήτρια της Βρετανίας. Ζει στο αγροτικό Ντέβον με τον σύζυγό της και τα τρία παιδιά τους. Εκανε κλασικές σπουδές στην Οξφόρδη, κατόπιν σπούδασε κηπουρική και εργάστηκε ως επαγγελματίας κηπουρός. Tό 2018 εξελέγη καθηγήτρια στην Οξφόρδη για την ποίηση, θέση ιδιαίτερα τιμητική καθώς απευθύνεται στους φοιτητές του πανεπιστημίου εν συνόλω και σε εκείνους που φοιτούν σε κάποιο από τα κολέγιά του.
Η Αλις Οσβαλντ είναι η πιο αξιόλογη Αγγλίδα ποιήτρια.
Το «Nobody» («Κανένας») ξεκινάει από δύο στίχους της γ΄ ραψωδίας της Οδύσσειας, οι οποίοι συνδέουν την τύχη που επιφύλαξε η θάλασσα στον Οδυσσέα με την τραγική μοίρα που βρήκε τον Αγαμέμνονα ο οποίος κατάφερε να επιστρέψει νικητής με το πλοίο, αλλά εντέλει ηττήθηκε στη στεριά. Το ποίημα ανασκευάζει τα ομηρικά έπη χρησιμοποιώντας χαρακτήρες και επεισόδια της ελληνικής μυθολογίας. Οπως μας εξηγεί ο φιλόλογος Μιχάλης Μόσχος: «Η ποιητική γλώσσα της Οσβαλντ παραμένει πάντοτε βιωματική, επιδρά στον αναγνώστη όπως η γλώσσα τού Οβιδίου στους χαρακτήρες που περιγράφει στις “Μεταμορφώσεις” του. Η ποίησή της πρωτότυπη όσο και παραδοσιακή».
