Ενός Τραμπ… 1984 έπεται
Μόλις μία εβδομάδα με τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο ήταν αρκετή για να εκτοξεύσει το «1984» του Τζορτζ Οργουέλ στην κορυφή των πωλήσεων στις ΗΠΑ. Στο ίδιο κλίμα, το online λεξικό Merriam-Webster μάς ανακοίνωσε, μέσω Twitter, ότι η φράση που αναζητήθηκε περισσότερο τις προηγούμενες ημέρες ήταν το «alternative facts», που ανέφερε η Κέλιαν Κόνγουεϊ, στενή σύμβουλος του Τραμπ, προσπαθώντας να δικαιολογήσει το ψέμα του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου, Σιν Σπάισερ, ότι η συγκέντρωση πολιτών για την ορκωμοσία του Τραμπ ήταν «η μεγαλύτερη της Ιστορίας». Δεν ήταν ψέμα, μας είπε· ήταν απλώς «εναλλακτικά δεδομένα». Το επόμενο στη λίστα με τα best sellers προβλέπεται να είναι το «Πώς να μιλάμε για βιβλία που δεν έχουμε διαβάσει» του Πιερ Μπαγιάρ (εκδ. Πατάκη).
Ο Κέινς, ο πιο επιδραστικός
«Η γενική θεωρία της απασχόλησης, του τόκου και του χρήματος» του Τζον Μέιναρντ Κέινς αναδείχθηκε το πιο επιδραστικό βιβλίο στη διαμόρφωση της βρετανικής κοινωνίας, από ψηφοφορία που έγινε μεταξύ του κοινού, στο πλαίσιο της Εβδομάδας Ακαδημαϊκού Βιβλίου στη Βρετανία. Από τη λίστα 20 βιβλίων, τις τέσσερις υπόλοιπες θέσεις της πρώτης πεντάδας κατέλαβαν τα εξής έργα: «Η επινόηση της παράδοσης» του Ερικ Χόμπσμπαουμ· «Η δημιουργία της αγγλικής εργατικής τάξης» του Ε. Π. Τόμσον· «Η εικόνα και το βλέμμα» του Τζον Μπέργκερ· «Staying power: The history of Black people in Britain» του Πίτερ Φρέιερ. Καμπανάκι για τη Μέι…
Παρέμβαση από δύο… Μπούκερ
Δύο βραβευμένοι με Μπούκερ συγγραφείς, ο Αυστραλός Ρίτσαρντ Φλάναγκαν (2014) και ο Αμερικανός Πολ Μπέιτι (2016), έκαναν δύο πολύ ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις την προηγούμενη εβδομάδα. Ο μεν Φλάναγκαν αρνήθηκε την άποψη πως η νίκη Τραμπ ήταν «μια αποτυχία της λογοτεχνίας» και ότι η λογοτεχνία δεν έχει σκοπό ν’ αλλάξει τον κόσμο. Ο δε Μπέιτι ανέφερε ότι η Αμερική του Τραμπ υφίσταται εδώ και πολλά χρόνια και ότι η εκλογή του είναι σύμπτωμα.
Ζωή, από την αρχή
Τη «Νέα φινλανδική γραμματική» του Ντιέγκο Μαράνι (εκδ. Αιώρα) θυμίζει ένα ρεπορτάζ στο kgou.org. Στο βιβλίο του Μαράνι, ένας άνθρωπος χωρίς μνήμη χτίζει από την αρχή τον κόσμο του με νέες πληροφορίες. Στο ρεπορτάζ, η Ντράγκανα Ομπράντοβιτς (αριστερά στη φωτ.), πρόσφυγας από την πρώην Γιουγκοσλαβία που κατέληξε στην Οκλαχόμα, βρήκε τις ρίζες της διαβάζοντας και σπουδάζοντας λογοτεχνία και, με την τωρινή πολυδιάσπαση της Γιουγκοσλαβίας, αναγνωρίζει τον εαυτό της ως Βόσνια. Δείτε τη συνέντευξη και το ρεπορτάζ εδώ: http://bit.ly/2k54Qy3.
Νέες θεωρίες για την Α. Φρανκ
Ενα δημοσίευμα του daily.jstor.org ανήκει στα διαφωτιστικά highlights. Σύμφωνα με το δημοσίευμα (http://bit.ly/2ku8y0G), 72 χρόνια μετά τη σύλληψη της Αννας Φρανκ και της οικογένειάς της, στο Αμστερνταμ, οι θεωρίες γύρω από την πιο τραγική ιστορία του Ολοκαυτώματος είχαν φουντώσει. Παρά τις υποψίες δεκαετιών ότι η οικογένεια έπεσε θύμα προδοσίας, καταδεικνύεται τελικά ότι μπορεί, αντιθέτως, να συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια μιας έρευνας για απάτη με κάρτες σίτισης. Η νέα θεωρία ρίχνει φως όχι μόνον στη μοίρα της οικογένειας Φρανκ, αλλά και στην έκταση της ολλανδικής αντίστασης στους ναζί. Ενας τρόπος αντίστασης ήταν μέσα από την παράνομη λογοτεχνία – μια λογοτεχνία που, καίτοι σήμερα ελάχιστοι γνωρίζουν, περιγράφει εναργώς πώς οι Ολλανδοί αντελήφθησαν τη γερμανική κατοχή.
