«Το Χόλιγουντ, ως πολιτιστική βιομηχανία, διαθέτει προνόμια στο να φαντάζεται και να δημιουργεί ιστορίες. Ασκούμε σημαντική επιρροή στον πολιτισμό και στην πολιτική. Εχουμε τη δυνατότητα να τη χρησιμοποιήσουμε έτσι ώστε να φανταστούμε και να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο. Ωστόσο, ιστορικά μιλώντας αλλά και αυτή τη στιγμή, το Χόλιγουντ ενθαρρύνει την επιδημία της αστυνομικής βίας και την κουλτούρα που στρέφεται κατά των μαύρων».
Με αυτές τις λέξεις ξεκινούσε μια ανοικτή επιστολή προς την αμερικανική βιομηχανία του θεάματος, η οποία δημοσιοποιήθηκε προχθές ζητώντας την απεμπλοκή του Χόλιγουντ από την επικυριαρχία της αστυνομίας και τη μεγαλύτερη συμμετοχή Αφροαμερικανών στις παραγωγές του.
Στα περισσότερα από τριακόσια ονόματα που την υπέγραφαν, υπήρχαν και εκείνα του Ιντρις Ελμπα, γνωστού από τα «The Wire» και «Μαντέλα, ο δρόμος προς την ελευθερία», της Βαϊόλα Ντέιβις, της πρώτης μαύρης ηθοποιού που κέρδισε βραβεία Οσκαρ, Εmmy και Τony, καθώς και του Μαχέρσαλα Αλί, «οσκαρούχου» συμπρωταγωνιστή των ταινιών «Moonlight» και «Πράσινο βιβλίο» ή του Τσάντγουικ Μπόουζμαν, που είχε υποδυθεί τον «Black Panther» στην ομώνυμη ταινία.
Ξεκινώντας ως πρωτοβουλία του ηθοποιού Κέντρικ Σάμπσον, που στα τέλη Μαΐου τραυματίστηκε στη διάρκεια διαδηλώσεων για τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, η επιστολή επισημαίνει ότι «ο τρόπος που το Χόλιγουντ και τα κυρίαρχα media έχουν συμβάλει στην ενοχοποίηση των Αφροαμερικανών, στην παρερμηνεία του νόμου και στην αποθέωση της αστυνομικής διαφθοράς και βίας έχει ολέθριες συνέπειες στις ζωές των μαύρων».
Σε άλλο σημείο, εντοπίζει αντίστοιχο πρόβλημα και πίσω από τις κάμερες, όπου η ελλιπής εκπροσώπηση των μαύρων σε επιτελικά αλλά και τεχνικά πόστα «έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμένο έλεγχό μας στα αφηγήματα που μας αφορούν, διαιωνίζει την κληρονομιά της λευκής κυριαρχίας πάνω στις ιστορίες μας και κάνει τους μαύρους στο Χόλιγουντ και στην Αμερική να αισθάνονται λιγότερο ασφαλείς».
Την προηγούμενη βδομάδα, η συλλογικότητα Black Artists for Freedom είχε επίσης κοινοποιήσει μια επιστολή, με την οποία ζητούσε από τη βιομηχανία της ψυχαγωγίας των ΗΠΑ να κόψει τους δεσμούς της με την αστυνομία, να καταπολεμήσει τον ρατσισμό και να ενισχύσει τους μαύρους καλλιτέχνες. Οι υποστηρικτές της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας περιλάμβαναν την Αβα Ντιβερνέ, την πρώτη μαύρη σκηνοθέτρια που βρέθηκε υποψήφια για Οσκαρ καλύτερης ταινίας (με το «Σέλμα»), τον τραγουδιστή Τζον Λέτζεντ (νικητή του Οσκαρ καλύτερου τραγουδιού για το «Glory» που ακουγόταν στο «Σέλμα»), τον συγγραφέα Μάρλον Τζέιμς, τιμημένο με Μπούκερ για τη «Σύντομη ιστορία επτά φόνων» (στα ελληνικά από τον Αίολο).
Την ίδια στιγμή, ορισμένα αμερικανικά μέσα έχουν επαναφέρει το ζήτημα της «αστυνομικής προπαγάνδας» (ή «copaganda») που φαίνεται να ασκούν αρκετές αστυνομικές σειρές σαν το «Νόμος και τάξη», «CSI» κ.λπ. Οπως έγραφε στα μέσα Ιουνίου η κριτικός Κέλι Λόουλερ, «η αποθέωση των αστυνομικών και της ισχύος τους δεν είναι απλώς μια παράπλευρη συνέπεια των αστυνομικών περιπετειών, αλλά συχνά είναι ο στόχος τους (…) Το πρώιμο Χόλιγουντ χρειαζόταν τη συμβολή της αστυνομίας για να σκεπάσει τα ολισθήματα των σταρ και για να εξασφαλίζει άδειες κινηματογράφησης σε δημόσιους χώρους. Ως αποτέλεσμα, η αστυνομία αποτέλεσε πηγή έμπνευσης των ταινιών, αλλά συμμετείχε ενεργά και στο μήνυμα που περνούσαν».
