Στις 26 Μαΐου του 2022, το Χόλιγουντ αποχαιρέτησε τον Ρέι Λιότα ο οποίος πέθανε σε ηλικία 67 ετών. Ο δημοφιλής ηθοποιός, που άφησε την τελευταία πνοή στον ύπνο του καθώς βρισκόταν στην Δομινικανή Δημοκρατία για τα γυρίσματα της ταινίας «Dangerous Waters», συμμετείχε σε μια σειρά σημαντικών ταινιών, από τις «Something Wild» και «Field of Dreams» αλλά και τηλεοπτικών σειρών όπως οι «Black Bird» και «Shades of Blue».
Όμως η μεγάλη επιτυχία ήρθε με τον ρόλο του Χένρι Χιλ που υποδύθηκε στην κλασική αστυνομική – γκανγκστερική ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε, «Goodfellas» («Τα Καλά Παιδιά») από το 1990.
Μερικές μέρες μετά τον θάνατο του Λιότα, ο Σκορσέζε υπογράφει ένα κείμενο στον ιστότοπο The Guardian, στο οποίο αναφέρεται στην εκπληκτική ερμηνεία του ηθοποιού αλλά και την ημέρα που έπρεπε να παίξει μια σκηνή ευφορίας όταν πληροφορήθηκε για κάποια τραγική είδηση.
«Αντιμετωπίσαμε μερικά προβλήματα προσπαθώντας να κάνουμε τα γυρίσματα του “Goodfellas”. Ήταν μια άσχημη περίοδος στην καριέρα μου και τα στούντιο δεν ενδιαφέρονταν να συνεργαστούν μαζί μου. Και ήταν μια μεγάλη παραγωγή, με διάφορες τοποθεσίες (για γυρίσματα) στη Νέα Υόρκη και πολλές σκηνές με διάλογο. Επιπλέον, χρειάστηκε να βρούμε τον ιδανικό ηθοποιό για να υποδυθεί τον πρωταγωνιστή Χένρι Χιλ. Ο ρόλος απαιτούσε έναν σπάνιο συνδυασμό από χαρακτηριστικά. Έπρεπε να είναι επικίνδυνος, να κερδίζει τις εντυπώσεις, να είναι ευάλωτος. Να είναι ο άνδρας που βρισκόταν πάντα εκεί, ήταν μάρτυρας σε πολλά γεγονότα.
Τελικά, καταλήξαμε σε μερικά ονόματα (ηθοποιών). Ένα από αυτά ήταν ο Ρέι Λιότα. Όπως όλοι εντός και εκτός της βιομηχανίας του κινηματογράφου, έμεινα άναυδος από την ερμηνεία του στην ταινία του Τζόναθαν Ντέμι “Something Wild”. Δεν μπορούσες να πάρεις τα μάτια από πάνω του. Όμως, εκείνος ο ρόλος ήταν περιορισμένος και αναρωτήθηκα αν θα μπορούσε να “κουβαλήσει” μια ολόκληρη ταινία μόνος.
Δύο πολύ ενδιαφέροντα πράγματα συνέβησαν. Ο παραγωγός μου, Ίρβιν Γουίνκλερ, δεν ήθελε τον Ρέι στον ρόλο. Ένα βράδυ, ενώ ο Ίρβιν δείπνιζε σε εστιατόριο στη Σάντα Μόνικα με τη σύζυγό του Μάργκο και τον φίλο του Ρίτσαρντ Ζάνουκ, ο Ρέι τον προσέγγισε ευγενικά και ζήτησε δύο λεπτά από το χρόνο του. Κατευθύνθηκαν σε μια ήσυχη γωνία, μίλησαν και τότε σε εκείνο το σημείο ο Ρέι έπεισε τον Ίρβιν.
Όταν το φιλμ “Ο τελευταίος πειρασμός” (“The Last Temptation of Christ”) έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας, διέσχιζα το λόμπι του ξενοδοχείου Excelsior καθώς πήγαινα για μια συνέντευξη. Ο Ρέι κι εγώ κοιταχτήκαμε από την απέναντι πλευρά του λόμπι και στη συνέχεια εκείνος κατευθύνθηκε προς το μέρος μου να πει ένα «γεια» και να συνομιλήσουμε. Με πλησίασε και τότε βρέθηκε μπροστά στην ασφάλεια. Αντί να απαιτήσει να περάσει (για να με δει), αντέδρασε ήσυχα και ψύχραιμα, τήρησε τους κανόνες.
Με κοίταξε, τον κοίταξα, κάναμε νόημα ότι θα μιλούσαμε και τότε αποχώρησε. Τα παρακολούθησα όλα πολύ προσεκτικά και τον είδα να χειρίζεται την κατάσταση με ηρεμία και κομψότητα. Στην ουσία, αυτό ακριβώς απαιτούσε ο ρόλος. Πιστεύω ότι αυτή ήταν η στιγμή που γνώριζα ότι ήθελα ο Ρέι να υποδυθεί τον Χένρι Χιλ.
(…)
Στο “Goodfellas”, αυτοσχεδιάζαμε στις περισσότερες σκηνές και πολλά μέλη της ομάδας γνώριζαν το ένα το άλλο και συνεργάζονταν για χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των γονιών μου. Σε αυτή τη φόρμουλα συνήθισε και ο Ρέι Λιότα, ο νέος της ομάδας και αισθανόμουν σαν να συνεργαζόμασταν για χρόνια.
Ποτέ δεν θα ξεχάσω τη μέρα που γυρίσαμε τη σκηνή όπου ο Χένρι, ο Τόμι (Τζο Πέσι) και ο Τζίμι (Ρόμπερτ ΝτεΝίρο) φέρνουν χρήματα από μια ληστεία στον Πολ (Πολ Σορβίνο). Έμαθα ότι ο Ρέι μόλις έλαβε ένα τηλεφώνημα με άσχημα νέα. Πήγα στο τροχόσπιτο όπου διέμενε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και τον βρήκα απεγνωσμένο. Η μητέρα του πέθαινε. Θυμάμαι που έλεγε συνέχεια: “Με υιοθέτησε και με μεγάλωσε, είναι η πιο γλυκιά γυναίκα που υπάρχει – γιατί έχει αυτόν τον απαίσιο καρκίνο; Γιατί;».
Του είπα ότι έπρεπε να βρίσκεται μαζί της, αλλά εκείνος ήταν ανένδοτος: ήθελε να γυρίσει τη σκηνή πριν φύγει. Περπατήσαμε στο πλατό μαζί, όλοι έμαθαν τι συνέβη και τότε – όταν άρχισαν να καταγράφουν οι κάμερες – έγινε κάτι αξιοσημείωτο.
Η σκηνή αφορούσε την ευφορία των χαρακτήρων μετά το πρώτο τους μεγάλο κατόρθωμα και όλοι δέθηκαν συναισθηματικά με τον Ρέι: καθώς γελούσαν και πανηγύριζαν, ταυτόχρονα θρηνούσαν μαζί του. Γέλια και δάκρυα, δάκρυα και γέλια…. Ο Ρέι έπαιξε στη σκηνή τόσο όμορφα και μετά έφυγε για να είναι κοντά στην αγαπημένη του μητέρα. Ήταν μια σπάνια εμπειρία.
Σχεδιάζαμε να συνεργαστούμε κανά αλλά πάντα δεν μπορούσαμε χρονικά ή δεν ήταν το σωστό πρότζεκτ. Τώρα το μετανιώνω. Όταν είδα τον Ρέι στον ρόλο του δικηγόρου στην ταινία “Marriage Story” (2019) – θυμάμαι να αισθάνομαι ότι ήθελα να συνεργαστώ ξανά μαζί του στο σήμερα, να εξερευνήσω τη βαρύτητα στην παρουσία του, τόσο διαφορετική από τον νεαρό ηθοποιό που ήταν όταν τον γνώρισα.
Μακάρι να είχα την ευκαιρία να τον δω για μια τελευταία φορά – να του πω τι σήμαινε η δουλειά που κάναμε μαζί. Αλλά ίσως να το γνώριζε αυτό. Το ελπίζω».
Με πληροφορίες από το The Guardian