Ανοιξη, καλοκαίρι,φθινόπωρο, χειμώνας…και άνοιξη ★★★★★
ΣΙΝΕΦΙΛ (2003)
Σκηνοθεσία: Κιμ Κι-Ντουκ
Ερμηνείες: Γιενγκ-Σου Ο, Κιμ Κι-Ντουκ, Κιμ Γιουνγκ-Μιν
Η παιδική αθωότητα, η σεξουαλική αφύπνιση, η ωριμότητα και η συνειδητοποίηση του τέλους βρίσκουν όλα τον χώρο τους μέσα στην καταπράσινη λίμνη.
Το φιλοσοφικό αριστούργημα του σπουδαίου –και πρόωρα χαμένου– Κορεάτη κινηματογραφιστή Κιμ Κι-Ντουκ έρχεται αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες, σε ψηφιακά αποκατεστημένη έκδοση. Πάνω στα ομιχλιασμένα βουνά, στο κέντρο μιας γαλήνιας λίμνης, υπάρχει ένα μικροσκοπικός ναός-σπίτι· εκεί ένας ηλικιωμένος βουδιστής μοναχός μένει μαζί με τον νεαρό μαθητευόμενό του. Οι μέρες τους περνούν ειρηνικά, με προσευχή, καθημερινές δουλειές, σωματική και πνευματική άσκηση, που στόχο έχουν την απόλυτη αρμονία με τον εαυτό, αλλά και τη φύση. Ολα αυτά μέχρι που στον ναό θα καταφτάσει μια νεαρή κοπέλα, αναζητώντας γιατρειά στην ψυχική της ασθένεια. Οπως είναι φυσικό, οι δύο νέοι θα έρθουν γρήγορα κοντά και κάπου εκεί θα γεννηθεί ο σπόρος του πόθου, που οδηγεί στην κτητικότητα και τελικά στον φόνο. Οι εποχές, ωστόσο, αλλάζουν και μια καινούργια συνειδητοποίηση θα δώσει συνέχεια στον κύκλο της ζωής. Ο Κιμ Κι-Ντουκ απομακρύνεται εδώ από τους συνηθισμένους περιθωριακούς ήρωές του των μεγαλουπόλεων για να μιλήσει για τη φιλοσοφημένη αρμονία του βουδισμού, αλλά κυρίως για να υμνήσει τη φύση, μέρος της οποίας προφανώς είναι και ο άνθρωπος. Χρησιμοποιώντας ελάχιστα τον διάλογο και περισσότερο την παραβολή, ο δημιουργός περνάει αβίαστα τις απλές –αλλά εξαιρετικά θεμελιώδεις– διδαχές μπροστά από το βλέμμα του θεατή, το οποίο παράλληλα γαληνεύει χάρη στη μαγεία απίθανων εικόνων.
Ο ναός στο κέντρο της λίμνης, τα πανύψηλα βουνά και το ζωογόνο νερό του ποταμού αποτελούν ένα περιβάλλον γαλήνης και αιωνιότητας. Οταν ο νεαρός μοναχός δεν δείχνει σεβασμό στα πλάσματα που ζουν μέσα τους, μαθαίνει πώς είναι να κουβαλάς ο ίδιος το φορτίο τους. Φυσικά σχεδόν τα πάντα εδώ βρίθουν συμβολισμών: η βάρκα που συνδέει τους δύο «κόσμους», οι πύλες, το μαχαίρι, τα διάφορα ζώα, ακόμη και οι τέσσερις εποχές, οι οποίες δεν αντιστοιχούν ακριβώς σε χρονικές περιόδους αλλά σε φάσεις της ζωής των ηρώων. Η παιδική αθωότητα, η σεξουαλική αφύπνιση, η ωριμότητα και η συνειδητοποίηση του τέλους βρίσκουν όλα τον χώρο τους μέσα στην καταπράσινη λίμνη.
Ο ίδιος ο Κιμ Κι-Ντουκ περιέγραψε την ταινία του ως εξής: «Είχα σκοπό να απεικονίσω τη χαρά, τον θυμό, την οδύνη και την ευχαρίστηση μέσα από τις τέσσερις εποχές και μέσα από τη ζωή ενός μοναχού που ζει σε ένα ναό στη λίμνη Τζουσάν περιτριγυρισμένος μονάχα από τη φύση».
