Κάποιοι περιμένουν το καλοκαίρι για να διαβάσουν όλα εκείνα τα βιβλία που δεν πρόλαβαν την υπόλοιπη χρονιά. Και άλλοι για να δουν για πρώτη ή νιοστή φορά κλασικές ταινίες εκεί όπου ήταν ο προορισμός τους εξαρχής: η μεγάλη οθόνη.
Κινηματογραφικές επανεκδόσεις βλέπουμε και την υπόλοιπη χρονιά. Το καλοκαίρι όμως και τα θερινά σινεμά είναι κατεξοχήν συνδεδεμένα με ταινίες του παρελθόντος, κυρίως αυτές που συνηθίζουμε να χαρακτηρίζουμε «κλασικό Χόλιγουντ». Την τιμητική τους έχουν επίσης και πιο πρόσφατες κυκλοφορίες.
Το φετινό καλοκαίρι δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Σχεδόν κάθε εβδομάδα είχε και κάποια ταινία του παρελθόντος να σερβίρει και πάλι ζεστή στο κοινό, το οποίο δεν είπε όχι στην προσφορά. Με μια γρήγορη ματιά στο box office του καλοκαιριού, τα περισσότερα τετραήμερα είχαν στη δεκάδα τους κάποια κινηματογραφική επανέκδοση που το κοινό έσπευσε να δει στις αίθουσες –κάτι που καθρεφτίζεται και στα αναλυτικά νούμερα.
Box office α λα παλαιά
Θερινό ντεμπούτο στις επανεκδόσεις και το box office έκανε μια διαφορετική επανακυκλοφορία και αυτή ήταν «Ο Ημίαιμος Πρίγκιψ», το έκτο κινηματογραφικό κεφάλαιο του Χάρι Πότερ. Η ταινία επαναπροβλήθηκε όπως και οι υπόλοιπες του δημοφιλούς κινηματογραφικού franchise στο πλαίσιο των «Epic Movie Nights» των Village Cinemas. Εκοψε 3.497 εισιτήρια, σε 9 αίθουσες στην Αθήνα και 13 πανελλαδικά και κάπως έτσι «τερμάτισε» στην 6η θέση του box office για το τετραήμερο 30/5-2/6. Δεν προκαλεί εντύπωση, καθώς οι υπόλοιπες ταινίες της σειράς που έχουν προβληθεί μέσα στη χρονιά είχαν ζήτηση, με αποκορύφωμα τη «Φιλοσοφική Λίθο», την πρώτη ταινία του Χάρι Πότερ που έκοψε 9.064 εισιτήρια.
Από εκεί και πέρα, βέβαια, το καλοκαίρι κινήθηκε κυρίως σε αυτά που ξέρει. Δεν είναι καλοκαίρι, αν στα θερινά δεν παίζει Αλφρεντ Χίτσκοκ, με τον «μετρ του σασπένς» να έχει φέτος την τιμητική του με τρεις ταινίες στις εγχώριες οθόνες.
Ο «Δεσμώτης του Ιλίγγου» (1958), ένα από τα αριστουργήματα του Βρετανού σκηνοθέτη, έκοψε συνολικά 5.755 εισιτήρια. Θεαματικότερες ήταν οι επιδόσεις του «Σιωπηλού Μάρτυρα» (1954) που φιγούραρε στην 5η θέση του box office την πρώτη εβδομάδα του, με 2.854 εισιτήρια, από τα συνολικά 8.150 που έχει κόψει ως τώρα –και συνεχίζει να παίζεται.
«Η Θηλιά» πάλι, η ταινία-μονοπλάνο του Χίτσκοκ από το μακρινό 1948, τη δεύτερη εβδομάδα της στις αίθουσες βρέθηκε στη 10η θέση του box office, ενώ συνολικά έχει κόψει 3.935 εισιτήρια. Το ντεμπούτο της μέτρησε 1.414 εισιτήρια σε 9 αίθουσες.
Δυνατό ήταν και το «ντεμπούτο» του «Πρόγευμα στα Τίφανις» (1961). Την κλασική ταινία του Μπλέικ Εντουαρντς με την Οντρεϊ Χέπμπορν και τον Τζορτζ Πέπαρντ έσπευσαν να δουν στα μέσα Ιουλίου (την εβδομάδα 11-14/7) 1.845 Αθηναίοι στις 3 αίθουσες της πρωτεύουσας που προβλήθηκε την πρώτη εβδομάδα της επανακυκλοφορίας της και έφτασε έτσι στην 8η θέση του box office (5.080 εισιτήρια συνολικά).
Και τα 90s πάντως δεν τα πήγαν άσχημα. Ενδεικτικά, το παραγνωρισμένο «Ghost Dog» (1999) του Τζιμ Τζάρμους έκοψε 4.468 εισιτήρια, ενώ το «Ολα για τη Μητέρα μου» (1999) εξελίχθηκε σε μία από τις πιο επιτυχημένες επανακυκλοφορίες του καλοκαιριού, αφού 6.431 θεατές ως τώρα έχουν βρεθεί σε κάποια αίθουσα για να δουν μία από τις κορυφαίες στιγμές του Πέδρο Αλμοδόβαρ.
Αν συνυπολογίσουμε και επανεκδόσεις με χαμηλότερες επιδόσεις, αλλά και επιμέρους κινηματογραφικά αφιερώματα με μεμονωμένες ειδικές προβολές, όποιος ήθελε να ανακαλύψει κάτι από την ιστορία της έβδομης τέχνης, παραπονεμένος δεν έμεινε.
Πέρα από τον Χίτσκοκ
Ενα από αυτά τα αφιερώματα ήταν και το «Ξαφνικά Φέτος το Καλοκαίρι» που διοργανώνει εδώ και 13 χρόνια ο σινεκριτικός Ηλίας Φραγκούλης, ο οποίος μάλιστα, πρόσφατα αποφάσισε να ξεκινήσει και μία εταιρεία διανομής. Η Repertory Films είναι ένα «παλιό όνειρο», όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος, που προέκυψε από την αγάπη του για το σινεμά του παρελθόντος, με σκοπό να προβάλλει στουντιακές ταινίες (με προτίμηση στις δεκαετίες ’40-’70) που δεν αποτελούν «τα στανταράκια». Το ποδαρικό στη διανομή της έγινε με το «Υψηλή Κοινωνία» (1956), μια κομεντί του Τσαρλς Γουόλτερς, με τον Μπινγκ Κρόσμπι, την Γκρέις Κέλι και τον Φρανκ Σινάτρα που έχει κόψει 3.146 εισιτήρια.
Κάποιοι, λοιπόν, επιμένουν δυναμικά και ρομαντικά να φέρνουν το παλιό σινεμά στη μεγάλη οθόνη. Ο Ηλίας Φραγκούλης ξεκινώντας αυτό το εγχείρημα βέβαια προβληματιζόταν εάν είναι οικονομικά βιώσιμο. Ακόμη, όπως εξηγεί στην «Κ», υπάρχει μια σειρά από παράγοντες που καλείται να αντιμετωπίσει κάποιος στην περίπτωσή του: να βρει τις αίθουσες που θα ενδιαφερθούν, να διεκδικήσει ουσιαστικά χώρο από τις ήδη γνωστές εταιρείες διανομής και φυσικά, να έρθει το κοινό στα ταμεία.
Ποιο είναι το κοινό που βλέπει, λοιπόν, τις επανεκδόσεις;
Από την εμπειρία του, ο Η. Φραγκούλης θα τοποθετούσε τους θεατές ηλικιακά στο γκρουπ των 40+, «ένα ώριμο κοινό που διατηρεί μια κάποια επαφή με τις ταινίες ρεπερτορίου και θέλει να τις ζήσει στο σινεμά, ξανά ή για πρώτη φορά, να τις θυμηθεί ή να τις ανακαλύψει σαν “χρέος” από τα παλιά», λέει. Πάντως, τα τελευταία χρόνια παρατηρεί μια μικρή αύξηση και «σε ένα πιο νεανικό κοινό που θέλει να μάθει αυτές τις ταινίες ή σοκάρεται όταν στο αφιέρωμα του “Ξαφνικά Φέτος το Καλοκαίρι” έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει και προβολές με σελιλόιντ κόπιες των 35mm. Για πολλούς αποτελεί μία παρθενική εμπειρία», συμπληρώνει.
Τι έχει όμως το καλοκαίρι και «τραβάει» αυτές τις ταινίες;
«Είναι ο ανοιχτός ουρανός. Η ευχαρίστηση που προσφέρει το θερινό σινεμά ταιριάζει απόλυτα σ’ αυτές τις ταινίες. Ο συνδυασμός τους σε μεταφέρει σε άλλες εποχές, όχι με έναν ανόητο ή γραφικά νοσταλγικό τρόπο, αλλά με την ποιότητα της διάθεσης και του σκοπού εκείνων των έργων, που είχαν ως πρώτο μέλημα το να περάσει καλά ο θεατής» θα πει ο κριτικός.
Παρ’ όλα αυτά, ο «μπαμπάς» της Repertory Films θέλει να δει τις επανεκδόσεις να βρίσκουν τη θέση τους και στη χειμερινή περίοδο, ενδεχομένως με μία αίθουσα ρεπερτορίου. Για να γίνει, βέβαια αυτό, δεν αρκεί η εκπαίδευση του κοινού μέσα «από τα έργα του Χίτσκοκ ή τα εθιμοτυπικά “πεντάστερα” της κριτικής σε στάνταρ δημιουργούς», αλλά μια πιο οργανωμένη προσπάθεια από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος και όχι μόνο το εμπορικό κύκλωμα των αιθουσών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το αστέρι του χρυσού σινεμά, σύμφωνα με τον Η. Φραγκούλη, θα συνεχίζει να λάμπει στις αίθουσες.
