Μνημείων άνδρες **
ΠΟΛΕΜΙΚΗ
Σκηνοθεσία: Τζορτζ Κλούνεϊ
Ερμηνείες: Τζορτζ Κλούνεϊ, Ματ Ντέιμον, Μπιλ Μάρεϊ, Τζον Γκούντμαν, Κέιτ Μπλάνσετ, Ζαν Ντιζαρντέν.
Οι δηλώσεις του Τζορτζ Κλούνεϊ γύρω από το δίκαιο του ελληνικού αιτήματος για την επιστροφή των Ελγινείων είναι εναρμονισμένες με το πνεύμα της τελευταίας του ταινίας. Λίγο πριν από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στη φάση της οπισθοχώρησης των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων, μια διμοιρία εθελοντών κάνει απόβαση στη Νορμανδία, στην οποία έχουν ήδη προελάσει οι συμμαχικές δυνάμεις. Αποτελείται από Αμερικανούς, Βρετανούς και από ένα Γάλλο. Ξέρουν τα πάντα για τον Ρέμπραντ, τον Πικάσο, τον Μικελάντζελο, δεν έχουν ιδέα όμως από πόλεμο. Η αποστολή τους είναι να εντοπίσουν έργα τέχνης, που έκλεψαν οι ναζί από μουσεία και από ιδιωτικές συλλογές με σκοπό να γεμίσουν στο προσωπικό μουσείο του Χίτλερ και να τα επιστρέψουν στους νόμιμους κατόχους τους. Οι εθελοντές είναι αρχιτέκτονες, συντηρητές μνημείων, ιστορικοί τέχνης. Επίλεκτοι όλοι τους, όχι όμως με τη σβελτάδα και τη διάθεση για περιπέτεια ενός Ιντιάνα Τζόουνς.
Ο Κλούνεϊ σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σε μια παλιομοδίτικη πολεμική περιπέτεια από την οποία όμως λείπει η δράση. Αποσπασματική και κουραστική σε βαθμό πλήξης. Σαν να λέμε, «Διάσωση του στρατιώτη Ράιαν» χωρίς την κάμερα-πυροβόλο του Σπίλμπεργκ, «Κανόνια του Ναβαρόνε» χωρίς τη γεύση της κλασικής συνταγής. Στη θέση της δράσης βρίσκονται περιγραφές και λόγια, ομολογουμένως κοινότοπα, γύρω από την αξία της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς. Πολιτισμός ή βαρβαρότητα; Η προφανής απάντηση του ερωτήματος διατρέχει το φιλμ από το πρώτο μέχρι το τελευταίο καρέ του. Μερικές στιγμές νομίζεις ότι ο Κλούνεϊ ακολουθεί τα ίχνη του «Αδωξοι μπάσταρδη», όμως, ξορκίζοντας τη βία και τον χαβαλέ του Ταραντίνο.
Επίσης
«Dallas Buyers Club» (***)
Ο Μάθιου ΜακΚόναχι είναι υποψήφιος για Οσκαρ σ’ ένα ρόλο στον αντίποδα των mainstream ρομαντικών κωμωδιών που τον έκαναν γνωστό. Η ιστορία διαδραματίζεται στο Τέξας κατά τη δεκαετία του ’80 και είναι αληθινή. Ο Ρον Γούντρουφ, ένας τζογαδόρος στα παρασκήνια του ροντέο, χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του όταν μαθαίνει πως πάσχει από έιτζ. Το ’80 στο Τέξας, οι μάτσο καουμπόηδες πίστευαν πως το έιτζ είναι κατάρα από τον Θεό για ομοφυλόφιλους. Ο άξεστος και ομοφοβικός Ρον θα έρθει σε σύγκρουση με το ιατρικό κατεστημένο, που κάνει πειράματα με τους ασθενείς εξυπηρετώντας συμφέροντα της φαρμακοβιομηχανίας, αλλά και με τον αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων και Τροφίμων, που εμποδίζει την εισαγωγή εναλλακτικών ιατρικών σκευασμάτων από το εξωτερικό. Οι γιατροί τού έδιναν 30 ημέρες ζωής, αυτός έζησε 7 χρόνια. Ο Μακόναχι έχασε πάνω από 20 κιλά για τις ανάγκες του ρόλου του στην ταινία του Ζαν Μαρκ Βαλέ.
«Εγωιστής γίγαντας» (***)
Μικρή βρετανική έκπληξη από την Κλίο Μπάρναρντ. Σε μια επαρχιακή πόλη δύο πιτσιρικάδες βιάζονται να γίνουν άντρες και μπλέκουν με έναν τύπο που ελέγχει το κύκλωμα του σκραπ. Ρεαλισμός τύπου Κεν Λόουτς.
Το «Μια χειμωνιάτικη ιστορία» του Ακίβα Γκόλντσμαν είναι ένα ρομάντζο μεταξύ ρεαλισμού και φαντασίας. Διαδραματίζεται σε δύο εποχές και έχει ως πρωταγωνιστές τους Κόλιν Φάρελ, Τζέσικα Μπράουν Φίντλεϊ και Τζένιφερ Κόνελι.
Στο «Με χωρίς γυναίκες» (*) του Βαγγέλη Σεϊτανίδη, ο Θοδωρής Αθερίδης και ο Δημήτρης Ημελλος σπαταλούν το ταλέντο τους.
