Δύο ντοκιμαντέρ, που τους αξίζει η κινηματογραφική καριέρα, και ένα animation, που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, δίνουν το στίγμα της νέας κινηματογραφικής εβδομάδας. Συνεχίζεται η προβολή του εξαιρετικού νουάρ «Τετάρτη 04:45» του Αλέξη Αλεξίου με τον Στέλιο Μάινα σε ρεσιτάλ ερμηνείας.
Τα αγγλικά στούντιο Aardman μένουν πιστά στην παράδοση του χειροποίητου animation. Το να κάνεις μια ταινία μεγάλου μήκους με φιγούρες από πλαστελίνη με την τεχνική του stop-motion, είναι σαν να χτίζεις το Σινικό Τείχος με σπιρτόξυλο. Κάπως έτσι πριν από χρόνια είχε παρουσιάσει τη δουλειά στα Aardman ένα στέλεχός τους. Μετά το «Οι κότες το ’σκασαν», το «Γουάλας και Γκρόμιτ» και τους «Πειρατές», ήρθε η ώρα των προβάτων. Το «Σον το πρόβατο» είναι μία από τις πιο ανατρεπτικές και διασκεδαστικές ταινίες του είδους τα τελευταία χρόνια. Το ότι δεν υπάρχουν διάλογοι την κάνει προσιτή ακόμη και σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Το χιούμορ της, πάντως, θα το καταλάβουν τα μεγάλα παιδιά και οι ενήλικοι. Υπάρχουν αναφορές σε ταινίες όπως η «Σιωπή των αμνών» και σε τηλεοπτικές σειρές.
Ο Σον, ένα πρόβατο που δεν αντέχει άλλο τη ρουτίνα της στάνης, πείθει τα υπόλοιπα να κοιμίσουν τον τσοπάνη τους. Το τροχόσπιτό του, όμως, τσουλάει κατά λάθος, για να συνεχίσει ακυβέρνητο προς την πόλη. Ο τσοπάνης ξυπνάει σε αμνησία, λανσάρει ένα νέο κούρεμα, όπως των προβάτων, και γίνεται διάσημος κομμωτής! Στο μεταξύ, τα πρόβατα, που έχει αποδιοργανωθεί η ζωή τους, σπεύδουν για να τον επαναφέρουν στην πραγματικότητα. Το σενάριο βασίζεται στην ομότιτλη τηλεοπτική σειρά.
Το «Αλάτι της γης» (***) των Βιμ Βέντερς και Τζουλιάνο Ριμπέιρο Σαλγκάδο είναι ντοκιμαντέρ για τον διάσημο φωτογράφο Σεμπαστιάο Σαλγκάδο. Προσεγμένη δουλειά με καθαρά κινηματογραφική αντίληψη.
Το ίδιο θα λέγαμε και για την «Αρχαιολόγο» (***) του Κίμωνα Τσακίρη, ο οποίος δημιουργεί το πορτρέτο της Γεωργίας Καραμήτρου – Μεντεσίδη, της αρχαιολόγου που αφιερώθηκε στην έρευνα σκάβοντας σε μια περιοχή που μετατρέπεται σε λίμνη από το φράγμα του Ιλαρίωνα στον Αλιάκμονα. Σπάνια το σινεμά της πραγματικότητας είναι τόσο πυκνό, με ρυθμό εσωτερικό που σε κάνει να πιστέψεις ότι παρακολουθείς ταινία μυθοπλασίας.
Στο «Τραγούδι του Φοίνικα» (**) ο Γερμανός Κρίστιαν Πέτσολντ («Yella», «Barbara») επιστρέφει στο Ολοκαύτωμα. Η Εβραία (;) Νέλι βγαίνει ζωντανή από ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης με πολλά τραύματα στην ψυχή, στο σώμα και στο πρόσωπό της. Κάνει πλαστική στο πρόσωπο και αρχίζει να αναζητάει τον Γερμανό σύζυγό της. Οσονούπω θα φανεί κι ένα άλλο τραύμα. Δυστυχώς, το σενάριο θυμίζει ελληνική ταινία της δεκαετίας του ’80.
Απίστευτα συμβαίνουν και στον «Ανθρωπο του Νοέμβρη» (**), μόνο που εδώ η συνταγή της κατασκοπικής περιπέτειας και κυρίως η παρουσία του Πιρς Μπρόσναν σε κρατούν ξύπνιο. Ενας πρώην πράκτορας της CIA γίνεται στόχος των παλιών του συντρόφων.
