Οι εκπλήξεις σ’ αυτή την πόλη, την Αθήνα, δεν σταματούν. Κάθε περίοδο, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Μια τέτοια έκπληξη μας επιφύλαξε ο πολυχώρος «Χυτήριο». Το «Χυτήριο» βρίσκεται στην Ιερά Οδό 44, έχει έναν θαυμάσιο κήπο και έχει μετασχηματίσει το παλιό κτίριο σ’ έναν καλόγουστο χώρο πολλαπλών εκδηλώσεων (ανάμεσά τους θέατρο και καφέ). Αυτό το καλοκαίρι έχει ξεκινήσει –στην αρχή πιλοτικά, αλλά τελευταία σε πιο σταθερή μορφή– την προβολή γνωστών και αγαπημένων κινηματογραφικών ταινιών στον χώρο του. Και μάλιστα με ελεύθερη είσοδο.
Οι επόμενες δύο προβολές είναι τη Δευτέρα 17 Αυγούστου και την Τρίτη 18 Αυγούστου, με δύο κλασικές ταινίες, δύο έργα που βασίζονται σε θεατρικά κείμενα του Τενεσί Ουίλιαμς.
Η πρώτη, στις 17 Αυγούστου, στις 9.30 το βράδυ, είναι το «Λεωφορείον ο πόθος», η πολύ γνωστή ιστορία της Μπλανς Ντιμπουά, της μοναχικής και νευρωτικής δασκάλας, που φτάνει στη Νέα Ορλεάνη, στο σπίτι της αδελφής της Στέλα, η οποία ζει με τον άξεστο σύζυγό της, Στάνλεϊ Κοβάλσκι. Είναι η ταινία που σκηνοθέτησε ο Ηλίας Καζάν με πρωταγωνιστές τη Βίβιαν Λι και τον Μάρλον Μπράντο. Ο Καζάν διατήρησε τη γενική μορφή του θεατρικού έργου και αύξησε την ένταση και την αυστηρότητα των κύριων σκηνών σε κλειστούς χώρους, που πλεονάζουν στο έργο. Το αποτέλεσμα τιμήθηκε με τέσσερα Οσκαρ και ακόμη οκτώ υποψηφιότητες. Στα κερδισμένα είναι το Α΄ γυναικείου ρόλου με το οποίο τιμήθηκε η Βίβιαν Λι (την οποία επέβαλε ο παραγωγός της ταινίας στον Ηλία Καζάν).
Την Τρίτη 18 Αυγούστου, στις 9.30 το βράδυ, πάλι με ελεύθερη είσοδο, σειρά έχει ένα ακόμη έργο του Τενεσί Ουίλιαμς, το «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι» (που είδαμε τον περασμένο χειμώνα και στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου). Την κινηματογραφική σκηνοθεσία υπογράφει ο Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς και τη διασκευή για τη μεγάλη οθόνη ο Γκορ Βιντάλ. Σε αυτή τη σπουδαία ταινία, τρεις υπέροχοι ηθοποιοί –η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, ο Μοντγκόμερι Κλιφτ και η Κάθριν Χέπμπορν– ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια εντυπωσιακή, δραματική ιστορία μυστηρίου. Είναι η ιστορία της Βάιολετ Βέναμπλ, που μετά τον θάνατο του γιου της, Σεμπάστιαν, ζει ανάμεσα στα παράξενα φυτά του γιου της, αρνούμενη να δεχτεί την πραγματικότητα γύρω από τις συνθήκες του θανάτου του. Παρά τις πολλές υποψηφιότητες που είχε (μάλιστα οι δύο πρωταγωνίστριες ήταν υποψήφιες για το Οσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου) δεν κέρδισε κανένα αγαλματίδιο. Εμεινε όμως στις καρδιές όλων.
