Δεν έρχεται στις ελληνικές αίθουσες μόνο με τη Χρυσή Αρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου στις αποσκευές της αλλά και με το αποτύπωμα της συγκίνησης που άφησε στους κριτικούς και στο κοινό. Το συναίσθημα, στο ντοκιμαντέρ του Τζιανφράνκο Ρόζι «Φωτιά στη θάλασσα» («Fuocoammare»), δεν εκβιάζεται μέσα από τις εικόνες αλλά από την παράθεση και αντίστιξη των γεγονότων. Από τη μία, η καθημερινότητα στη Λαμπεντούζα με «ήρωα» ένα αγόρι 12 χρόνων, τον Σαμουέλε, που πηγαίνει στο σχολείο, του αρέσει να φτιάχνει σφεντόνες και να κυνηγά. Και από την άλλη, σαν σε παράλληλο σύμπαν, οι βάρκες με μετανάστες από την Αφρική, οι αφηγήσεις τους, μερικές σαν επίκληση ή προσευχή, ένας κόσμος χωριστά, που δεν εμπλέκεται με τη ζωή του Σαμουέλε.
«Σε ό,τι με αφορά, και για καιρό, η Λαμπεντούζα δεν ήταν παρά ένας θόρυβος φωνών και εικόνων, παραγόμενος από τηλεοπτικά σποτ, και τίτλοι που σοκάρουν σχετικά με θανάτους, καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, εισβολών και λαϊκιστικών εξεγέρσεων», σημειώνει ο Ρόζι. «Ωστόσο, όταν πήγα στο νησί, ανακάλυψα ότι η αλήθεια βρίσκεται αρκετά μακριά από αυτό που αναπαράγουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι πολιτικοί. Η κατανόησή του απαιτούσε πλήρη και παρατεταμένη απορρόφηση. Δεν θα ήταν εύκολο». Ο Τζ. Ρόζι, για τις ανάγκες της ταινίας, μετακομίζει και περνάει περίπου ένα χρόνο στο νησί. «Ζώντας εκεί, συνειδητοποίησα ότι ο όρος “έκτακτη ανάγκη” είναι ανούσιος. Κάθε μέρα είναι μια έκτακτη ανάγκη. Κάθε μέρα κάτι συμβαίνει».
Η πρεμιέρα του «Fuocoammare», παρουσία του σκηνοθέτη, θα δοθεί την Τρίτη 5 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, με τη συνεργασία της StraDa Films και του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας». Η προβολή, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό (με σειρά προτεραιότητας – απαραίτητη η κράτηση θέσης στο [email protected]), θα γίνει στην Κεντρική Σκηνή, στις 8.30 μ.μ.
