Πιο ενδιαφέρουσα ταινία μιας μάλλον ήσυχης κινηματογραφικής εβδομάδας είναι «Η κλούβα» (***½) του Μοχάμεντ Ντιάμπ. Ο Αιγύπτιος σκηνοθέτης μόλις στο δεύτερο φιλμ του μας δίνει μια σπάνια, «από τα μέσα», εικόνα της βαθιά διχασμένης αιγυπτιακής κοινωνίας των τελευταίων ετών. Τοποθετημένη το καλοκαίρι του 2013, δύο χρόνια μετά την αιγυπτιακή επανάσταση και λίγο πριν από την ανατροπή του Μόρσι, η ταινία διαδραματίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσα σε μια κλούβα της αστυνομίας. Εκεί καταλήγουν διαδηλωτές από τελείως διαφορετικά πολιτικά και θρησκευτικά στρατόπεδα, με αναπόφευκτο αποτέλεσμα τη σύγκρουση – ο αγγλικός τίτλος της ταινίας είναι «Clash».
Η ευφυής ιδέα του Ντιάμπ είναι πώς εγκλωβίζει το χάος και τον πανικό μιας ολόκληρης πόλης (μπορούμε να πούμε και χώρας) μέσα στα 8 τετραγωνικά της κλούβας. Στη διάρκεια μιας πολύ δύσκολης ημέρας –και μιας πραγματικά εφιαλτικής νύχτας– η κλούβα γίνεται σκηνικό διαμάχης αλλά και ειρήνευσης· οι άνθρωποι στο εσωτερικό της, αναγκασμένοι στην απόλυτη εγγύτητα, συγκρούονται για τα μικρά και τα μεγάλα, προσφέροντας τη μικρογραφική εικόνα μιας ολόκληρης κοινωνίας σε διχασμό. Και όλα αυτά με τον «οδηγό» του οχήματος, τον ίδιο τον Ντιάμπ, να παραμένει παραδειγματικά ουδέτερος παρατηρητής. Στο μεσοδιάστημα χορογραφεί και μερικές αριστοτεχνικές σκηνές, όπως εκείνη της ψυχρολουσίας, οι οποίες ανεβοκατεβάζουν τον ρυθμό και εμπλουτίζουν την αφήγηση.
Αξιοπρόσεκτη και ιδανική οικογενειακή επιλογή είναι «Η ταινία Lego Batman» (***), η οποία συνεχίζει στον πολύ καλό δρόμο που χάραξε η ορίτζιναλ παραγωγή (2014) με πρωταγωνιστές τα δημοφιλή συναρμολογούμενα παιχνίδια. Σε αυτή την εκδοχή τους, τα Lego βουτάνε στο κομίστικο σύμπαν του Μπάτμαν, κάνοντας μια απόπειρα να ρίξουν λίγο (πολύχρωμο) φως στον Σκοτεινό Ιππότη. Και σε μεγάλο βαθμό το καταφέρνουν με μπόλικο χιούμορ και ομαδικό πνεύμα, το οποίο ο ήρωας θα χρειαστεί για να αντιμετωπίσει τους εχθρούς του. Ταυτόχρονα καλείται να αναθρέψει και να εκπαιδεύσει τον νεαρό Ρόμπιν, τον οποίο υιοθετεί. Με τις φωνές των Μάικλ Σέρα, Ροσάριο Ντόσον, Ρέιφ Φάινς και Ζακ Γαλιφιανάκη.
Στο «Ιmperium» (***) του πρωτοεμφανιζόμενου Ντάνιελ Ραγκούσις, ο Ντάνιελ Ράντκλιφ υποδύεται έναν αστυνομικό του FBI, o οποίος διεισδύει στον σκληρό πυρήνα μιας νεοναζιστικής οργάνωσης. Κάπως αταίριαστος φυσιογνωμικά αλλά ιδιοφυής στις κοινωνικές συναναστροφές του, ο Νέιτ θα καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη ακροδεξιών «συντρόφων» του, αποκαλύπτοντας σταδιακά τα σχέδιά τους. Χωρίς ιδιαίτερους εντυπωσιασμούς και ανατροπές (μία είναι όλη κι όλη) το φιλμ διατηρεί τον ρυθμό και την έντασή του ώς το τέλος, βγάζοντας παράλληλα από την ντουλάπα έναν από τους ανατριχιαστικότερους σκελετούς της αμερικανικής κοινωνίας.
Ο Πάμπλο Λαρέν, λίγο μετά την ιδιαίτερη βιογραφία της Τζάκι Κένεντι («Jackie»), εστιάζει σε άλλη μία διάσημη φιγούρα του 20ού αιώνα. Το «Νερούδα» (***) ακολουθεί μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του σπουδαίου Χιλιανού ποιητή Πάμπλο Νερούδα, όταν εκείνος βρέθηκε κυνηγημένος, εξαιτίας των κομμουνιστικών πεποιθήσεών του, στα τέλη της δεκαετίας του ’40. Με αυτό ως βάση, ο Λαρέν δημιουργεί έναν φανταστικό καμβά γεγονότων με πρωταγωνιστές το ίδιο τον Νερούδα με τη σύζυγό του, αλλά και τον πράκτορα (Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ) που τον καταδιώκει.
CINEMA ALERT
Τον νεαρό Εϊσα Μπάτερφιλντ ως αγόρι γεννημένο στον Αρη έχουμε την ευκαιρία να δούμε αυτή την εβδομάδα στο «Διάστημα ανάμεσά μας». Και μπορεί το φιλμ του Πίτερ Τσέλσομ να μην είναι κάτι ιδιαίτερο, καθώς βρίθει σεναριακών και άλλων ευκολιών, όμως ο 20χρονος σταρ είναι άξιος προσοχής. Εξάλλου, δείχνει να μη βιάζεται και να διαλέγει τους ρόλους του. Μπροστά από την κάμερα ήδη από τα 8 του, ο Μπάτερφιλντ συστήθηκε στο ευρύ κοινό ως μικρός πρωταγωνιστής στο φαντασμαγορικό «Hugo» (2011) του Μάρτιν Σκορσέζε. Ως ενήλικας πια, πήρε μέρος σε κάποια επιλεγμένα ανεξάρτητα φιλμ, ενώ συνεργάστηκε και με τον Τιμ Μπάρτον στο περυσινό «Μις Πέρεγκριν: Στέγη για ασυνήθιστα παιδιά». Μέσα στο 2017 θα δούμε ακόμη δύο ταινίες του.
