Ομολογώ πως τα τελευταία χρόνια με εκνευρίζουν αρκετά οι γυναίκες πρωταγωνίστριες του σινεμά ή των τηλεοπτικών σειρών, οι οποίες κατά το κοινώς λεγόμενον «δέρνουν». Ειδικά όταν κάτι τέτοιο μοιάζει τελείως κόντρα στη φυσιογνωμία και τη συνολική αύρα που εκπέμπουν, απλώς και μόνο επειδή το απαιτεί ο τάδε ή ο δείνα κομίστικος χαρακτήρας, τον οποίο υποδύονται επειδή έτσι φουσκώνουν τον τραπεζικό τους λογαριασμό. Θα πει κανείς: καλύτερα οι γυναίκες να παρουσιάζονται δυναμικές και ικανές να υπερασπιστούν τον εαυτό τους –και τους άλλους– παρά ως αψεγάδιαστα ερωτικά σύμβολα στο πλάι ισχυρών ανδρών. Σωστό, μόνο που αν κάποιος ρίξει μια ματιά στους συγκεκριμένους χαρακτήρες (Black Widow, Wonder Woman κ.ά.), θα διαπιστώσει ότι και πάλι η γυναικεία φιγούρα την ίδια τύχη έχει – αυτή της σέξι πινελιάς μέσα στον ορυμαγδό των επελαυνόντων μαντράχαλων.
Ολα αυτά…
…μέχρι που ανέλαβε η Σαρλίζ Θερόν. Η Νοτιοαφρικανή σταρ, πρωταγωνίστρια του «Atomic Blonde», που βλέπουμε αυτές τις μέρες και στις ελληνικές αίθουσες, είναι ίσως η πρώτη γυναίκα action hero η οποία ανταποκρίνεται πλήρως στα «προαπαιτούμενα» του τίτλου. Σε ένα φιλμ που ο ρόλος της –ερμηνεύει μια πράκτορα της ΜI6, η οποία ταξιδεύει στο Βερολίνο του 1989 προκειμένου να ανακτήσει μια πολύτιμη λίστα κατασκόπων– απαιτεί όχι απλώς να «δίνει ξύλο», αλλά εκτενείς σκηνές λεπτομερώς χορογραφημένης χρήσης πολεμικών τεχνών, εκείνη τα καταφέρνει περίφημα και –κυρίως– άκρως πειστικά.
Προφανώς και η Σαρλίζ Θερόν, προσωποποίηση της αρχοντικής γυναικείας ομορφιάς, δεν έχει το παρουσιαστικό της ειδικής στις πολεμικές τέχνες κομάντο. Είναι ωστόσο μια εξαιρετική, βραβευμένη με Οσκαρ, ηθοποιός, η οποία δεν φοβάται να μεταμορφωθεί ή ακόμα και να «τσαλακωθεί», όταν το απαιτούν οι περιστάσεις. Σε μια από τις αρχικές σκηνές του «Atomic Blonde» τη βλέπουμε σχεδόν ολόγυμνη, με το κορμί και το πρόσωπό της γεμάτο τραύματα και μώλωπες, να προσπαθεί να ανακουφίσει τον πόνο σε μια μπανιέρα γεμάτη πάγο κι ένα μπουκάλι βότκα στο χέρι. Αυτά δεν θα τα δει κανείς στους «Αvengers».
Και στο προ ολίγων ετών «Mad Max: Ο δρόμος της οργής» όμως, η Θερόν έκλεψε και πάλι την παράσταση, με μηχανικό χέρι και κούρεμα… πεζοναύτη, ως Imperator Furiosa. Φυσικά, η απόλυτη μεταμόρφωση, με την κορυφαία ερμηνεία που της χάρισε και το Οσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου, παραμένει εκείνη του «Monster», πίσω στο 2003. Η 28χρονη τότε Θερόν, συνηθισμένη να παίζει την ξανθιά σεξοβόμβα, άλλαξε ριζικά την εμφάνισή της προκειμένου να υποδυθεί την Αϊλίν Γουόρνος, μια πόρνη από τη Φλόριντα, η οποία εξελίχθηκε σε serial killer. Τότε μάλιστα είχε γίνει θέμα στα κινηματογραφικά μίντια το γεγονός ότι μια πραγματικά καλή ηθοποιός χρειάστηκε να αλλάξει τόσο πολύ εμφανισιακά προκειμένου να αναγνωριστεί το ταλέντο της. Σχεδόν μία δεκαπενταετία μετά, εκείνη δεν έχει πια τέτοιες ανάγκες: επιφανείς σκηνοθέτες, παραγωγοί κολοσσιαίων μπλοκμπάστερ, ακόμα και πρώην ερωτικοί σύντροφοι (βλ. Σον Πεν) σφάζονται στα πόδια της…
