Πολιτισμός

Λίγο  πριν από την Ανάσταση, πέντε πρεμιέρες και δύο ταινίες απ’ τα παλιά προσθέτουν όγκο στον κινηματογραφικό μας Απρίλη. 

Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει για πρώτη φορά σε βάθος και με αντικειμενικό τρόπο τα γεγονότα γύρω από τη ζωή του Βασιλέως Παύλου (1901 – 1964) μέσα από τις μαρτυρίες των πρωταγωνιστών, των μελών της βασιλικής οικογένειας έγκριτων ιστορικών και καθηγητών πανεπιστημίων.

Ο ηθοποιός που έφυγε από τη ζωή προχθές σε ηλικία 94 ετών, έζησε κυριολεκτικά όλη την εξέλιξη της βιομηχανίας του θεάματος από τους θιάσους που έπαιζαν οι γονείς του ώς την εξέλιξη του κινηματογράφου στη σημερινή του μορφή.

Οταν ο Κώστας Γαβράς διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε στη θέση της Ελλάδος ο υπουργός Πολιτισμού, «έμεινε κατάπληκτος».

Τ​​ι κάνεις με έναν ογδοντάχρονο πατέρα, μισοπαραλοϊσμένο, που νομίζει ότι έχει κερδίσει ένα εκατομμύριο δολάρια στο λαχείο και φεύγει από το σπίτι του για να πάει με τα πόδια σε μακρινή πόλη, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, να εισπράξει το ποσό; Τον μαζεύεις μια, τον μαζεύεις δυο από τους δρόμους, και μετά;

Ο κύκλος των blockbuster άνοιξε θεαματικά πριν από το Πάσχα με την ιστορία του Νώε στην ομώνυμη ταινία του Ντάρεν Αρονόφσκι. Σκοτεινό, δυστοπικό έργο, ειδικά στο δεύτερο μέρος του που είναι και πιο ενδιαφέρον: Ενας φονταμενταλιστής Νώε – τιμωρός αφουγκράζεται, ή έτσι νομίζει, τον λόγο ενός Θεού που δεν συγχωρεί για κανένα λόγο.

Ο φακός της Αλ. Ανθονυ αφηγείται την επι­στροφή ενός παιδιού στην Ελλάδα και ταυτόχρονα καταγράφει τη μετάβαση της χώρας.

Η ιδέα γύρω από την οποία πλέκεται η ιστορία στο «Ζήτω η ελευθερία!» θυμίζει το προπέρσινο «Εχουμε Πάπα!» του Νάνι Μορέτι.

Δώδεκα υποψηφιότητες συγκεντρώνει η «Μικρά Αγγλία» του Παντελή Βούλγαρη.

Ο Τζος Μπρόλιν παίζει εδώ τον Τζο Ντούσετ, έναν αλκοολικό διαφημιστή και αμελή πατέρα, ο οποίος μένει αιχμαλωτισμένος σ’ ένα μικρό μυστηριώδες δωμάτιο για 20 χρόνια χωρίς προφανή λόγο.

Οι -συχνά αδιανόητες σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα- πρακτικές των λογοκριτών του κινηματογράφου στα χρόνια της δικτατορίας και η συνύπαρξη των Ρομά με την τοπική κοινωνία του Μεσολογγίου σε ένα ιστορικό αλλά καθ’ όλα ζωντανό πανηγύρι: σε δύο διαφορετικές αλλά εξίσου ενδιαφέρουσες πτυχές της ελληνικής κοινωνίας του χθες και του σήμερα εστιάζουν τα δύο τελευταία ντοκιμαντέρ που θα προβληθούν στο πλαίσιο του φετινού κύκλου CineDoc.