Δεν ξέρω αν το 1999 τα κοστούμια που σκάρωσε για το μπαλέτο «Σταχτοπούτα» (μουσ. Στράους ΙΙ, χορογρ. Ρ. Τζανέλα) ο διάσημος μόδιστρος Κριστιάν Λακρουά εθεωρούντο Haute Couture, σήμερα μόνο κιτς θα τα έλεγα. Τόσα πορτοκαλιά, λαχανιά, φούξια, σμαραγδιά, ροζ ponpon, σιελ bebe ανάκατα! Σώθηκαν τα ασπρόμαυρα των κακών αδελφών, τα ζακέ των ανδρών και οι… ημίγυμνοι νεανίσκοι. Μαζί τους και ο έξοχος Ντ. Ζέκα (24/04), ενώ ο Β. Μπίκος έλαμψε με φράκο! (Ας προσέξει λίγο τις πιρουέτες του, 28.04). Τα μανεκέν, με τα εξωφρενικά νυφικά στην πασαρέλα του φινάλε, ονειρικό υστερικό θαύμα. Γοητευτικά και πρωτότυπα τα σκηνικά του Λακρουά, εμπνευσμένα από τον Α. Μπριόσκι στην παραγωγή του Μπαλέτου της Κρατικής Oπερα της Βιέννης, και είμαστε ευγνώμονες.
Απορία: από τις 6 πρίμες μπαλαρίνες του συγκροτήματος για τις 6 παραστάσεις, μόνο 2 εμφανίστηκαν! Στις 2 διανομές που είδα, βρέθηκε και μία Αργεντίνα κεκλημένη (guest επί το ελληνικότερον!) Ν. Μούσυκα, που γνώριζε τον ρόλο αλλά δεν ήταν και καμιά αποκάλυψη (24/04). Αντίθετα, η Μ. Κουσουνή (28/04) άφησε ελεύθερο το demi-charactere πνεύμα της και υπήρξε υπέροχα αποκαλυπτική. Από τους καλύτερους ρόλους της. Οι άλλες 4 πρίμες; Oλες ατύχημα; Μα τι γρουσουζιά πια και αυτή!
Στο μεγάλο pas des deux (έτσι, εμβόλιμο) ο Γ. Σιάτζκο απέδειξε και τις 2 φορές τι εξαίρετος χορευτής είναι, πολύτιμος για το Σώμα. Και συνόδεψε, τόσο την πάντα πολυαγαπημένη και πολυεκτιμημένη μου Μ. Σιούτα (24.04) όσο και την όλο και πιο επιτυχώς ανερχομένη Ε. Ανδρεούδη (28.04), άψογα. Χαρά χορού το ντουέτο! Στους καρακτέρ ρόλους τώρα, που πάντα διακρίνονται οι χορευτές μας: οι 2 αδελφές Β. Κούρκουλου και Π. Σακελλαροπούλου, απόλαυση σε ύφος και μανιέρα. Οι 2 αδελφοί του «πρίγκιπα» (που δεν είναι, αλλά κληρονόμος του Οίκου Μόδας όπου διεξάγεται η υπόθεση) είναι ρόλοι για το… τσεπάκι των Α. Αγαπιάδη, Α. Κορούτη, κάπου μπλέχτηκε και ο Μ. Φ. Παππάς. Νεράιδα, ο νεκραναστημένος Γ. Στράους ΙΙ και χρυσός σε ρούχο, ήθος και πεντακάθαρη τεχνική ο Α. Νέσκοβ. Δεν είναι ρόλος για τον Γ. Βαρβαριώτη, τον πάντα έξοχο σε ρόλους καρατερίστικους πια. Θα τον ήθελα en travestie σε εναλλάξ διανομή ως κυρία Λεοντίν/μητριά να διακριθεί όπως ο Σ. Παπανούσης και όπως η έξοχη ορχήστρα μας, υπό τον Η. Βουδούρη.
