Ποια επιστροφή; Η υπερ-εξηκονταέτις μεγάλη (;) κυρία του γαλλικού και ευρύτερου ευρωπαϊκού modern dance (τώρα που έφυγε και η Πίνα Μπάους) έχει, κυριολεκτικά, εγκατασταθεί στην Αθήνα. Στην Πειραιώς 260 συγκεκριμένα και στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Πόσο και πόσοι πια αντέχουν και ξετρελαίνονται με τα «πολιτικά» της μηνύματα; Αν κρίνω από τον νεανίσκο, που με το σβήσιμο των φώτων (αυλαία) στο τέλος της ωριαίας πρότασης «Bit», εν διεγέρσει γάβγισε ένα «μπράβο-ου ου ου», το χειροκρότημα του κατά τα άλλα ξέχειλου Χώρου Δ ήταν μάλλον σεμνό και συμβατικό (02/06).
Δεν μπόρεσα να ανακαλύψω τι σημαίνουν τα αρχικά του τίτλου «Bit». Το πλησιέστερο που βρήκα στο Λαρούς ήταν «bitte» = (ναυτ.) δέστρα. Ασχετο. Εντυπωσιάζομαι με το εκτενές κείμενο της Agnes Izrine στο περιοδικό «Danser» (04/10/2014), που αναπαράγεται στο έντυπο πρόγραμμα του Φεστιβάλ. (Επί τη ευκαιρία, τόσο δύσκολο είναι στα διαφημιστικά και λοιπά έντυπα του Ε.Φ. να αναγράφονται και οι μέρες δίπλα στις ημερομηνίες;) Γράφει, λοιπόν, εκτενώς όσα περίπου κι εγώ, περιεκτικά, στις σημειώσεις που κρατούσα κατά τη διάρκεια της παράστασης. Ως γνωστόν, ποτέ δεν διαβάζω αναλύσεις και επεξηγήσεις τού τι θα δω, για να εισπράξω άμεσα ό,τι αντιληφθώ. Καθώς στην 6μελή ομάδα της Μαρέν συμμετέχει εδώ και κάποια χρόνια η Δάφνη Κουτσάφτη, κόρη του Φίλιππου και της Γιώτας Φέστα, τηλεφωνώ στη φιλενάδα μου να με διαφωτίσει. Με πληροφορεί πως όλα τα… διαφωτιστικά βρίσκονται στο περιοδικό Ε.Φ. (δώρο του Φεστιβάλ στο κοινό του) και στο κείμενο «Ο χορός σώζει απ’ τη θλίψη, συνέντευξη της Μαγκύ Μαρέν στη Νίκη Ορφανού». Το μεταφέρω και ο νοών νοείτω: «Το “bit” είναι η απλούστερη μονάδα σ’ ένα σύστημα αρίθμησης που μπορεί να πάρει μόνο 2 τιμές. Το “bit”, δηλαδή, μπορεί να αντιπροσωπεύει δύο λογικές εναλλακτικές θέσεις, όπως ψευδές ή αληθές. Είναι δηλαδή ένα δυαδικό σύστημα. Για ποιον λόγο διάλεξα αυτόν τον τίτλο; Γιατί νομίζω πως εκφράζει πολύ καλά αυτό που ζούμε: περάσαμε, μέσα σ’ ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, από ένα καταπιεστικό και αυταρχικό σύστημα παραδοσιακών αξιών, σ’ ένα ανεκτικό σύστημα μιας ψευδούς ελευθερίας. Και τα δύο λειτουργούν ως συστήματα που απορρέουν από την επιθυμία του καπιταλισμού να ελέγχει τους ανθρώπους μέσα από διαφορετικές διαδρομές». Περισσότερα στο μέλλον.
