Με υπότιτλο «Επανεκκίνηση», με ημερομηνίες 1-14/06 τα θέατρα ‘Μελίνα Μερκούρη’ Καλαμαριάς και ‘Μιχάλη Κακογιάννη’ Αθήνας με ‘Νέες Δυνάμεις’ (3/7) αλλά και σεμινάρια και διαλέξεις οργανώθηκε το 15^ο Φεστιβάλ Χορού του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων

«Δωσ’ μου τα χρώματα, Dammi I colori…» ανακοινώνει το πρόγραμμα της εκδήλωσης στην Ε.Λ.Σ. σε ιδέα και γενική επιμέλεια της Ίσμας Τουλιάτου και σκηνοθεσία, χορογραφία Κωνσταντίνου Ρήγου.

«Πιάσαμε την ίδια μπάρα», έλεγαν στη διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Κατερίνα Κασιούμη ορισμένες από τις Ελληνίδες χορογράφους στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου για την ανακοίνωση του προγράμματος της φετινής διοργάνωσης.

Το Ομοσπονδιακό Μουσείο στη Βόννη αφιερώνει μεγάλη έκθεση στη Γερμανίδα χορογράφο επτά χρόνια μετά τον θάνατό της.

Ο «Βαφτιστικός» δεν είναι η πρώτη οπερέτα, που είδα στη ζωή μου. Στα 12 μου, μας κάλεσε ο αλησμόνητος Βασίλης Καζαντζής – σουμπρέτος στην Εθνική Λυρική Σκηνή – να τον απολαύσουμε ως Βαρώνο Ζούπαν στην οπερέτα του Κάλμαν «Κοντέσσα Μαρίτσα».

Με περισσότερες ελλη­νικές ομάδες, λιγότερες ξένες μετακλήσεις και στο πνεύμα ότι ο χορός είναι στάση ζωής.

Ε! Το είδαμε πάλι κι αυτό- για την ακρίβεια και το ακούσαμε- επιστροφή στο απώτερο παρελθόν: μεγάφωνα και ηχογραφημένη μουσική επένδυση. Πού; Στα πέριξ της σκηνής της Εθνικής μας Λυρικής Σκηνής για την παράσταση του μπαλέτου «Links» (δεσμοί, σύνδεσμοι, κρίκοι αλυσίδας, αλλά και πόντοι, θηλιές πλεκτού, μανικετόκουμπα!).

Ο Τύπος τον υποδέχτηκε σαν «μία επιλογή που συσπειρώνει… το όνομά του… αποδεικνύει ότι η ΕΛΣ κινείται μεθοδικά μπροστά». Περί του Αντώνη Φωνιαδάκη, νέου διευθυντή του Μπαλέτου της ΕΛΣ.

Συναντηθήκαμε μια από τις σπάνιες μέρες με καταρρακτώδη βροχή στην Καλαμάτα, στο γραφείο της, στο εντυπωσιακό Ζουμπούλειο Μέγαρο του 1905, όπου βρίσκεται η έδρα του Διεθνούς Φεστιβάλ και της Δημοτικής Σχολής Χορού της μεσσηνιακής πρωτεύουσας.

Ή «Sweet Charity», αν προτιμάτε. Έτσι αποφασίστηκε να τιτλοφορηθεί το σενάριο της περίφημης ταινίας του Φελλίνι «Οι Νύχτες της Καμπίρια» (αφιέρωμα στη σύζυγό του Τζουλιέτα Μασσίνα, 1957), όταν αυτό μεταμορφώθηκε σε αμερικανικό μιούζικαλ.

«Στην Ελλάδα τον Ράσελ Μάλιφαντ τον γνωρίσαμε όταν χόρεψε στο Ηρώδειο παρέα με τη μοναδική Συλβί Γκιλέμ στην παράσταση «Push»».