Η ίδια εταιρεία, η οποία πρόσφατα κυκλοφόρησε σε DVD τον «Οθέλλο» του Βέρντι με πρωταγωνιστή τον Γιόνας Κάουφμαν υπό τη μουσική διεύθυνση του Αντόνιο Παπάνο, μόλις κυκλοφόρησε και νέα ηχογράφηση του ίδιου έργου πραγματοποιημένη σε στούντιο με τον ίδιο πρωταγωνιστή και τον ίδιο αρχιμουσικό! Το πορτρέτο του γοητευτικού σταρ τενόρου στο εξώφυλλο προφανώς εγγυάται την επιτυχία.
Η όπερα είναι σκηνική τέχνη και συνεπώς οι προθέσεις των δημιουργών της δικαιώνονται πληρέστερα από ένα οπτικοακουστικό τεκμήριο. Χωρίς τη δύναμη της εικόνας εστιάζει κανείς στην ακρόαση και αναμένει την απόδοση του εκάστοτε χαρακτήρα αποκλειστικά μέσα από τη μουσική ερμηνεία του ρόλου. Οσα διαδραματίζονται τα φαντάζεται κανείς με μόνο πλοηγό το ακρόαμα.
Ο Γιόνας Κάουφμαν είναι γνωστός για την προσοχή με την οποία προσεγγίζει τα ποιητικά όσο και τα μουσικά κείμενα. Ως Γερμανός έχει διδαχτεί την παράδοση του κλασικού τραγουδιού, του «λιντ», και ανήκει σε κείνους τους λυρικούς καλλιτέχνες οι οποίοι ανταποκρίνονται με την ίδια επιτυχία στις απαιτήσεις του κόσμου της όπερας, όσο και σε εκείνες ενός τραγουδιού με μόνη συνοδεία ένα πιάνο. Ο Οθέλλος του είναι δουλεμένος στην παραμικρή λεπτομέρεια. Κάθε λέξη έχει το βάρος της, το οποίο ολοφάνερα είναι καλά επιλεγμένο, ποτέ τυχαίο. Η φωνή, με σκούρο ηχόχρωμα ταιριαστό για τον Μαυριτανό, μπορεί να μη διαθέτει τον όγκο και τη δύναμη παλαιότερων ερμηνευτών, είναι όμως απολύτως σίγουρη σε όλη της την έκταση και κυρίως αποδίδει πειθήνια και με ακρίβεια όσα έχει σκεφτεί ο κάτοχός της. Αν κάτι έχει να προσάψει κανείς σε αυτόν τον Οθέλλο, είναι ακριβώς αυτό: ότι σκέφτεται περισσότερο απ’ ό,τι αισθάνεται.
Ο συγκεκριμένος ήρωας του Βέρντι είναι ένα ανήμερο θεριό, λαβωμένο από τον έρωτα, δεν είναι ο Αμλετ που φιλοσοφεί γύρω από την ύπαρξή του. Αυτό που δεν ακούει κανείς στην ερμηνεία του Κάουφμαν είναι το μέγεθος του θηρίου, την ανεξέλεγκτη και ασυγκράτητη ορμή του. Βρισκόμαστε στον αντίποδα μυθικών ερμηνειών όπως αυτές του Ραμόν Βίναϊ ή του Τζον Βίκερς αλλά ακόμα και νεότερων, όπως του Χοσέ Κούρα ή του Πλάθιντο Ντομίνγκο. Οι δύο πρώτοι υπήρξαν επίσης εξαιρετικοί ως Τριστάνοι. Τον ρόλο αυτό ηχογράφησε επίσης ο φιλόδοξος Ντομίνγκο, χωρίς να έχει αποδώσει στη σκηνή. Πρόκειται για τον επόμενο στόχο του Κάουφμαν, όπως έχει αναγγελθεί.
Στη νέα ηχογράφηση (Sony 19439707932) o Κάουφμαν πλαισιώνεται από έναν εξαιρετικά έμπειρο και ικανό Ιάγο όπως επίσης μια άπειρη Δυσδαιμόνα. Εχοντας ερμηνεύσει πολλές φορές τον δολοπλόκο στη σκηνή, ο Ισπανός βαρύτονος Κάρλος Αλβαρες χειρίζεται μουσική και κείμενο με τέχνη, χωρίς να καταφεύγει σε παλιομοδίτικους μανιερισμούς. Η Φεντερίκα Λομπάρντι μοιάζει μάλλον με «άγραφο χαρτί», ειδικά απέναντι στον τόσο λεπτομερώς δουλεμένο Οθέλλο του Κάουφμαν. Η όμορφη και υγιής φωνή της ασφαλώς είναι ευχάριστη, όμως δεν αρκεί. Ο Αντόνιο Παπάνο υπογραμμίζει τις εντάσεις του έργου και στηρίζει άριστα τον διάσημο πρωταγωνιστή στις επιλογές του. Ακόμα ένα πολύτιμο πετράδι στο στέμμα του Κάουφμαν, που όμως δεν μοιάζει να εκθρονίζει παλαιότερες ηχογραφήσεις.
