Η εικόνα μιας παρέας πιτσιρικάδων να μπαίνουν στο γκαράζ του σπιτιού κάποιου από αυτούς με τα όργανα στην πλάτη και να τζαμάρουν είναι τόσο συνηθισμένη που κάποτε, η τάση έφτασε να βαφτίσει ένα ολόκληρο μουσικό παρακλάδι, το garage rock.
Σε κάποιο αντίστοιχο γκαράζ περίμενε και ο Μάρτιν Γουέρ να βρεθεί όταν, μετά από αγγελία που έβαλε με την πρώτη του μπάντα, τους The Future, το 1977, μέσω της οποίας έψαχνε χώρο για ηχογράφηση, έφτασε να περνάει το κατώφλι της εργατικής κατοικίας του μηχανικού αυτοκινήτων Κεν Πάτεν.
Αντ’ αυτού, ο Πάτεν οδήγησε την μπάντα στο σαλόνι. Στην ερώτησή τους, «Πού να ακουμπήσουμε τα synths και τα συμπράγκαλα;», η «σαν-το-σπίτι-σας» απάντηση ήταν «Απλά βάλτε τα στο τραπέζι του καθιστικού». Ο Μάρτιν Γουέρ, λίγα χρόνια μετά, θα έφτιαχνε τους Human League και τους Heaven 17.
Το σπίτι του Κεν Πάτεν στο Σέφιλντ έμοιαζε εξωτερικά σαν κάθε άλλη εργατική κατοικία της περιοχής. Ήταν όμως στην δεκαετία του ‘70 που αποφάσισε να το μεταμορφώσει σε άτυπο στούντιο ηχογράφησης και να το βαφτίσει Studio Electrophonique, για να περάσουν και να κάνουν τα πρώτα τους βήματα εκεί στην πορεία μπάντες όπως οι Pulp, οι Human League και οι ABC.
Ήταν ένα στούντιο σπιτικό σε όλα του: τα όργανα έπαιρναν θέση πάνω στα έπιπλα, τα ντραμς στην κρεβατοκάμαρα, διέθετε ως και DIY vocoder, φτιαγμένο από παλιά μικρόφωνα της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας (που υπηρέτησε ο Πάτεν) και ρολά χαρτιού υγείας.
Με έναν εξίσου DIY τρόπο ξεκίνησε και ο σκηνοθέτης Τζέιμι Τέιλορ την δημιουργία ενός σχετικού ντοκιμαντέρ για το στούντιο που έκαναν τις πρώτες ζυμώσεις τους μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές μπάντες του βρετανικού ήχου.
Έτσι, ο επίσης δάσκαλος αγγλικών, προσέγγισε χωρίς πολύ μεγάλες προσδοκίες τον Τζάρβις Κόκερ των Pulp, τον Μάρτιν Γουέρ αλλά και τον ηθοποιό Σον Μπιν που υπήρξε γείτονας του Κεν Πάτεν. Ποιος να το έλεγε πως όλοι θα έλεγαν το πολυπόθητο «ναι».
Έτσι, ο Τέιλορ ξεκίνησε να γυρίζει το εν λόγω ντοκιμαντέρ κυριολεκτικά «no budget»: μόνο με το iPad του κι ένα φθηνό ενσωματωμένο μικρόφωνο -όλα αυτά, μέχρι να λάβει χρηματοδότηση και να καταφέρει να ολοκληρώσει με επαγγελματικούς όρους το ντοκιμαντέρ «A Film About Studio Electrophonique».
Κάπως έτσι θυμάται ο Μάρτιν Γουέρ το σπίτι-στούντιο: «Ήταν εμπριμέ και είχε τεράστιους φλοράλ καναπέδες -ένα τυπικό μεσοαστικό σπίτι στα προάστια του Σέφιλντ με χοντρά χαλιά. Ήταν πολύ άνετο και ωραίο, κι είχε κι ένα μικρό θερμοκήπιο στην μία άκρη».
Παρά την αίσθηση άνεσης που φαίνεται να απέπνεε το Studio Electrophonique, οι κανόνες ήταν κανόνες, όπως θυμάται ο Γουέρ: «Όταν οι μπάντες έμπαιναν μέσα, έπρεπε να βγάλουν τα παπούτσια τους. Δεν τους επιτρεπόταν να χρησιμοποιούν την τουαλέτα του πάνω ορόφου. Νομίζω πως ο Τζάρβις είχε πει πως είχαν βάλει πολυαιθυλένιο πάνω στο κρεβάτι ώστε να μην μπορεί να λερωθεί το πουπουλένιο πάπλωμα».
Κάτι άλλο που ανακαλεί, πάντως, ο Τζάρβις Κόκερ και αρχηγός των Pulp από το στούντιο στην ταινία είναι πως ο Γουέρ είχε στήσει ένα κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης ώστε η εκάστοτε μπάντα που έπαιζε στο ισόγειο να μπορεί να βλέπει με κάμερα τον ντράμερ της που βρισκόταν στην κρεβατοκάμαρα στον πάνω όροφο.
Επίσης, όσο σημαντικό κι αν ήταν αυτό που συνέβαινε εκείνη την στιγμή σε μουσικό επίπεδο για την μπάντα που έπαιζε στο Studio Electrophonique, τα πάντα σταματούσαν όταν το δείπνο ήταν έτοιμο για τον Κεν Πάτερν -προτεραιότητες.
Εν ολίγοις, ο χώρος ήταν «Ένας αλλόκοτος συνδυασμός ενός εξελιγμένου στούντιο και σπιτιού των προαστίων», καταλήγει ο Μάρτιν Γουέρ, που δεν παραλείπει να επισημάνει και την σημασία του για την εξέλιξη της μπάντας του. Μετά, λοιπόν, από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες να κλείσουν συμβόλαιο με κάποια δισκογραφική εταιρεία στο Λονδίνο, οι Human League κατάφεραν να ηχογραφήσουν στο Studio Electrophonique το ντέμο εκείνο που τους άνοιξε και την πόρτα της Virgin.
Εκεί έκαναν και τις πρώτες τους ηχογραφήσεις οι Vice Versa, η μπάντα, δηλαδή, που αργότερα θα έφτανε στα ακουστικά μας ως ABC.
Με την σειρά τους οι Pulp στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 και πολύ πριν γίνουν πρωτεργάτες της britpop, ηχογράφησαν το ντέμο που θα έδινε ο Τζάρβις Κόκερ στον «πολύ» Τζον Πιλ και κάπως έτσι, η μπάντα θα έκλεινε το πρώτο ραδιοφωνικό session της στο BBC πριν καν αποκτήσει δισκογραφικό συμβόλαιο.
Όλα αυτά, στο σπίτι ενός βετεράνου αεροπόρου που κατά τ’ άλλα, περνούσε τον χρόνο του ανάμεσα σε sci-fi σκετσάκια και βωβές κωμικές αναπαραστάσεις στο κινηματογραφικό κλαμπ της περιοχής, έκανε θαλάσσιο σκι με σκάφος που κατασκεύασε ο ίδιος. Και χρέωνε 15 λίρες για να δώσει τον χώρο του στις μπάντες του -τότε- μέλλοντος. Καθόλου άσχημα.
Με πληροφορίες από το BBC.
