«If These Walls Could Sing», μάλλον θα έλεγαν την ιστορία των στούντιο του Abbey Road αλλιώς

«If These Walls Could Sing», μάλλον θα έλεγαν την ιστορία των στούντιο του Abbey Road αλλιώς

Το ντοκιμαντέρ της Μέρι Μακάρτνεϊ για τα θρυλικά στούντιο του Λονδίνου μπορεί να θέλει να ακολουθήσει μια πιο προσωπική αφήγηση, αλλά αντ’ αυτού διασχίζει τη γνωστή διάβαση σαν ένας ακόμα τουρίστας

3' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πώς λες απ’ την αρχή την ιστορία των πιο θρυλικών μουσικών στούντιο στον κόσμο (και μαζί της μάλλον πιο πολυφωτογραφημένης διάβασης που περπατήθηκε ποτέ); Πολύ απλά, πιάνεις το νήμα από την μπάντα που συνδέθηκε όσο καμία μαζί του (και την περπάτησε πρώτη, αντίστοιχα). 

Το «If These Walls Could Sing» δεν αφηγείται, βέβαια, μόνο την ιστορία των στούντιο Abbey Road στο Λονδίνο αρχής γενομένης από τα έργα και τις ημέρες των Beatles σε αυτό, αλλά αποτελεί και οικογενειακή υπόθεση. Κυριολεκτικά, μιας και το ντοκιμαντέρ που προβάλλεται εδώ και λίγα 24ωρα στην πλατφόρμα Disney+ ανέλαβε να γυρίσει η Μέρι Μακάρτνεϊ, που όπως φαντάζεστε, είναι κόρη του Πολ (και της Λίντα) Μακάρτνεϊ.

«If These Walls Could Sing», μάλλον θα έλεγαν την ιστορία των στούντιο του Abbey Road αλλιώς-1
Η Μέρι Μακάρτνεϊ επί το (φωτογραφικό) έργον. Φωτ.: Mary MacCartney/Tim Cragg/Disney+

Όπως είπε η φωτογράφος, παρουσιάστρια και στην προκειμένη σκηνοθέτρια πρόσφατα στο ΝΜΕ, η συγγένειά της με το θρυλικό Σκαθάρι ήταν κι ο λόγος που σχεδόν την έκανε να απομακρυνθεί από το πρότζεκτ. Παράξενο, μιας και ήδη από τα πρώτα λεπτά του ντοκιμαντέρ η Μακάρτνεϊ κάνει την αφήγηση προσωπική, τη βλέπουμε σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες να μπουσουλάει στα χαλιά του στούντιο κι ύστερα να απευθύνεται στον μπαμπά της στο σήμερα, σαν ένα μικρό κορίτσι που περιμένει από αυτόν να της πει ένα «παραμύθι», μια ιστορία. 

Γρήγορα και άτσαλα, βέβαια, εγκαταλείπεται αυτή η οπτική (εκτός από τις στιγμές μιλάει με τον γιο του Τζορτζ Μάρτιν για τους μπαμπάδες τους) προς χάρη μιας συμβατικής αφήγησης, με αναδρομές και «ομιλούσες κεφαλές», που θυμούνται στιγμές-κλειδιά από αυτά τα 90 χρόνια των Abbey Road αλλά και της δικής τους καριέρας. 

Έτσι, ακούμε τον «sir» Πολ να ξετυλίγει το κουβάρι των σημαντικότερων ηχογραφήσεων των Beatles, τον βλέπουμε να περνάει τη θρυλική διάβαση με τη Λίντα Μακάρτνεϊ και…ένα πόνυ που το έλεγαν Τζετ. Αλλά και τον Έλτον Τζον και τον Τζίμι Πέιτζ να θυμούνται τα πρώτα τους βήματα εκεί, τους Pink Floyd να ανακαλούν το διαταραγμένο άστρο του Σιντ Μπάρετ, τον Τζον Γουίλιαμς να ανατρέχει στις ημέρες που έγραφε μουσική «για έναν γαλαξία πολύ μακριά», τους αδερφούς Γκάλαχερ (χώρια) να περιγράφουν βραδιές που τους έδιωχναν από το στούντιο γιατί άκουγαν πολύ δυνατά δίσκους των Beatles. 

«If These Walls Could Sing», μάλλον θα έλεγαν την ιστορία των στούντιο του Abbey Road αλλιώς-2
Μέσα στα πιο γνωστά μουσικά στούντιο στον κόσμο. Φωτ.: Mercury Studios/Tim Cragg/Disney+

Αν το «If These Walls Could Sing» ήταν μόνο μία εικόνα, νομοτελειακά θα έπρεπε να είναι αυτή της αλλαγής της ταμπέλας από «EMI Recording Studios» σε «Abbey Road Studios» (το 1976), κάτι για το οποίο, όπως υπονοεί το ντοκιμαντέρ, ευθύνονται οι τέσσερις τύποι που το 1969 αποφάσισαν να περάσουν απλά τον δρόμο έξω από τα στούντιο για να φωτογραφηθούν για τον δίσκο τους, τον οποίο ονόμασαν «Abbey Road». Κυρίως γιατί η μετονομασία αυτή υπογραμμίζει το αποτύπωμα των Abbey Road στο ποπ και ροκ σύμπαν, όχι μόνο αμιγώς μουσικά (δεν χωρά αμφιβολία για το πόσοι και πόσο σημαντικοί δίσκοι δημιουργήθηκαν σε αυτό) αλλά κι ως ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα τοπόσημα εκεί έξω. Aκόμα κι αν δεν ισχύει πως όταν κάποιος περνάει τη διάβαση του Abbey Road, όλα τα αμάξια σταματάνε, όπως ακούγεται σε μια στιγμή του φιλμ. 

Τι κι αν υπάρχει τόσο «ψωμί» πίσω από τους τοίχους των Abbey Road, τι κι αν το εν λόγω ντοκιμαντέρ δεν γυρίστηκε από «όποιον κι όποιον», το «If These Walls Could Sing» δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί τελικά των περιστάσεων, ούτε στον τρόπο που τα λέει, ούτε κυρίως σε αυτά που λέει. Οι συνεντεύξεις των μουσικών δεν δίνουν πολλά περισσότερα από χαριτωμένες ιστορίες από τα στούντιο που θα μπορούσαν να έχουν αναφερθεί σε οποιαδήποτε άλλη συνέντευξή τους, ενώ ο τρόπος που το εγχείρημα της Μέρι Μακάρτνεϊ θέλει να μην παραλήψει την ποπ, τη ροκ, την κλασική και την soundtrack πλευρά των σούπερ καταρτισμένων τεχνικά στούντιο και την ιστορία που γράφεται σε αυτά από το χθες ως το σήμερα, κάνει το αποτέλεσμα να μοιάζει περισσότερο «τουριστικό» παρά ενδοσκοπικό. Είναι και αυτή η βαριά σκιά των Beatles που κάπως αναπόφευκτα κάνει το μυαλό πηγαίνει στο «Get Back» του Πίτερ Τζάκσον που είδαμε σχετικά πρόσφατα και να αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο αυτό που βλέπουμε.

Παραδόξως, αυτό που προσωπικά κράτησα περισσότερο -πέρα από το ζεύγος Μακάρτνεϊ με ένα πόνι καταμεσής του Λονδίνου- είναι η εικόνα μιας παθιασμένης Ζακλίν Ντι Πρε πάνω από το τσέλο της, ακόμα κι αν από άλλου «το περίμενα». Α, και ένας ομολογουμένως πολύ καλός τίτλος.

Το «If These Walls Could Sing» της Μέρι Μακάρτνεϊ είναι διαθέσιμο στο Disney+.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT