Η ολέθρια επιστροφή της Κέιτι Πέρι

Σερβίροντας ρεφρέν και «φεμινισμό» που η ημερομηνία λήξης τους έχει παρέλθει προ πολλού, η ποπ σταρ δίνει άφθονο υλικό για memes και μπαίνει στο στόχαστρο ακόμα και των πιο μετριοπαθών μουσικοκριτικών, που τοποθετούν τη μουσική της «στο φόντο διαφημιστικών για αποσμητικά»

η-ολέθρια-επιστροφή-της-κέιτι-πέρι-563238271

Υπάρχει αυτή η φράση που συχνά χρησιμοποιούν στη μία ή την άλλη παραλλαγή οι Αμερικάνοι: «Δεν γελάμε πια μαζί της, γελάμε με αυτή». Ε, αυτό συμβαίνει και με την Κέιτι Πέρι και τον νέο της δίσκο «143» –ο τίτλος του σημαίνει «I Love You», σε κάποια αργκό που μετράει τα γράμματα της κάθε λέξης. 

Δύσκολο να συναισθανθούμε τον τίτλο του έβδομου άλμπουμ της ποπ σταρ που κάποτε έπαιζε τα χιτ και τα τσαρτ στα δάχτυλα. Πλέον, κάνει συλλογή από κακές κριτικές για τον νέο της δίσκο. Το Pitchfork που δεν χάνει ευκαιρία να ασκεί σκληρή κριτική όταν χρειάζεται, βαθμολόγησε το άλμπουμ με ένα 4,5/10. Ο πάντα εμπεριστατωμένος Αντονι Φαντάνο στο βίντεο review του έδωσε στο «143» ένα 2/10, λέγοντας πως τα κομμάτια του ακούγονται «σαν b-sides του “Believe” της Cher». Το απολαυστικότερο σχόλιο ήρθε από την Αμάντα Πετρούσιτς. Η στιβαρή μουσικοκριτικός του New Yorker, που σπάνια επιδίδεται σε φλεγματικά σχόλια, βρήκε για αυτά τα 11 τραγούδια τη θέση που δίκαια θα έπαιρναν: «Στο φόντο διαφημιστικών για αποσμητικά». 

Πού πήγε εκείνο το κορίτσι που έμοιαζε βγαλμένο από pin up αφίσες των 50s και έσπαγε πλάκα με όλα; Γιατί δεν μας κοιτάει με τα πελώρια μπλε μάτια της γλυκά και πονηρά αλλά σαν σεξοβόμβα που τα μισοκλείνει λάγνα για εφέ;

Δεν είναι πως η Κέιτι Πέρι κατάφερε πραγματικά ποτέ να περάσει εκείνη τη διακριτική αλλά τόσο κρίσιμη γραμμή που κάνει την ποπ κάπως πιο αρτιστίκ, πιο ενδιαφέρουσα, την πάει τελικά μπροστά. Ηταν όμως πάντα καλή στο να βγάζει εύπεπτα ποπ χιτ που σχεδόν διακωμωδούσαν τον εαυτό τους: κανείς δεν πήρε τοις μετρητοίς την αμφισεξουαλικότητα του «I Kissed A Girl», αλλά όλοι το σιγοτραγούδησαν προ δεκαπενταετίας, όπως τόσες άλλες επιτυχίες από την ποπ σταρ που κάποτε εμφανιζόταν στο Super Bowl με χορευτές ντυμένους καρχαρίες (κυκλοφορούν και σήμερα αντίστοιχες στολές-πιτζάμες σε γνωστά κινεζικά e-shops). 

Το 2024 εμφανίζεται σαν Superwoman που λες και όπου σταθεί κι όπου βρεθεί πρέπει να επιδείξει τα εντυπωσιακά αποτελέσματα του Ozempic πάνω της. Πού πήγε εκείνο το κορίτσι που έμοιαζε βγαλμένο από pin up αφίσες των 50s κaι έσπαγε πλάκα με όλα; Γιατί δεν μας κοιτάει με τα πελώρια μπλε μάτια της γλυκά και πονηρά αλλά σαν σεξοβόμβα που τα μισοκλείνει λάγνα για εφέ;

Σπίρτο και βενζίνη

Πριν φτάσουν να μιλάνε όλοι με τα χειρότερα λόγια για τον νέο δίσκο της που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες, η γενική κατακραυγή είχε έρθει ήδη με το πρώτο single «A Woman’s World». Και όχι άδικα. Μουσικά, είναι ένα ακόμα φθηνό dance pop κομμάτι, από αυτά που συνυπογράφουν μια ντουζίνα συντελεστές αλλά πασχίζεις να τους βρεις έστω και μια ιδέα, μια σπίθα. Στιχουργικά δε, το πρόβλημα «χοντραίνει». «It’s a woman’s world and you’re lucky to be living in it» (μτφρ.: «Είναι ένας γυναικείος κόσμος και είσαι τυχερός που ζεις σε αυτόν») είναι το «φεμινιστικό μανιφέστο» της Κέιτι Πέρι που στο βίντεο κλιπ παρουσιάζεται σαν sci-fi σέξι ανδροειδές που βρίσκεται στη μέση της μεταμόρφωσής της (μεταλλικά πόδια-μπότες, μπικίνι από πάνω). 

Θα μπορούσε να είναι εμψυχωτικό τσιτάτο στο στόμα κοριτσιών Δημοτικού και Γυμνασίου που βέβαια δεν έχουν ζήσει σε πρώτο χρόνο την Κέιτι Πέιρι του «Hot n Cold» ή του «Fireworks» για να τη δουν και με μια κάποια επιπλέον συμπάθεια. Και γιατί να το κάνουν όταν έχουν την Charli XCX, την Τσάπελ Ρόουν, πόσο δε μάλλον τη Σαμπρίνα Κάρπεντερ που φέρνει κιόλας σε Κέιτι Πέρι; 

Στιγμιότυπα του βίντεο έγιναν υλικό για memes σε χρόνο ντε-τε –ιδιαίτερα αυτό στο οποίο η Πέρι… έβαζε βενζίνη– και τα media, social και μη, υπήρξαν ιδιαίτερα επικριτικά με την μπερδεμένη κιτς φαντασμαγορία της τραγουδίστριας. Η ίδια σαν να προσπάθησε να τα μπαλώσει όπως όπως, έγραψε λίγο μετά στο Χ «Μπορείς να κάνεις τα πάντα! Ακόμα και σάτιρα!», χωρίς να πείθει ιδιαίτερα. (Βρήκε ξανά τον μπελά της, αυτή τη φορά περιβαλλοντικά, καθώς το βίντεο κλιπ του «Lifetimes» γυρίστηκε χωρίς άδεια σε προστατευόμενη περιοχή των Βαλεαρίδων Νήσων στην Ισπανία.) 

Οι δε υποτιθέμενες ενδυναμωτικές προεκτάσεις της βρήκαν σοβαρό τοίχο όταν στα credits του παραγωγού του δίσκου όλοι διάβασαν το όνομα του Dr. Luke. Είναι ο άνθρωπος που προ δεκαετίας η Kesha κατηγόρησε για βιασμό και είχε δουλέψει με την Κέιτι Πέρι στα «χρυσά» της χρόνια («One of the Boys», 2008, «Teenage Dream», 2010, «Prism», 2013), αλλά το 2017 η 39χρονη σήμερα ποπ σταρ «απαρνήθηκε». Οπως είχε πει τότε, δεν ήθελε να πάρει πλευρά στη νομική περιπέτεια που μαινόταν ακόμη ανάμεσα στην Kesha και τον Dr. Luke (τελικά, ήρθαν σε διακανονισμό). 

«143», μηδέν εις το πηλίκο

Η ολέθρια επιστροφή της Κέιτι Πέρι-1
AP Photo/Bruna Prado

Είναι η σημερινή επιλογή της Κέιτι Πέρι μια απεγνωσμένη προσπάθεια να ξαναζεστάνει την επιτυχία, με όποια μέσα και αν έρθει αυτή; Πάντως η ακρόαση του «143» δεν δικαιώνει τις επιλογές της, την κατεύθυνση, την αισθητική της. Είναι τόσο γενικόλογο και τελικά μπανάλ το άλμπουμ που δεν καταφέρνει να βρει κανένα κέντρο βάρους. Στο «Gimme Gimme», λόγου χάρη, ο 21 Savage ραπάρει σε ένα trap beat που θα έφτιαχνε κάποιος αρχάριος σκαλίζοντας τις δυνατότητες του FL Studio και η Πέρι περιορίζεται σε ένα κούφιο καψουρο-ρεφρέν. Προσπαθεί πολύ να πει ένα νέο «Unholy» με την Κιμ Πέτρας, μα στην καλύτερη το «Gorgeous» θα σταθεί σαν σχετικό στο YouTube δίπλα στο χιτ του Σαμ Σμιθ. Το «Crush» θα αναλάμβανε άνετα ρόλο αδιάφορου electropop κομματιού σε beach bar των 00s. Να μη χωρέσει και λίγη house εδώ («Lifetimes»); Και λίγη αναπόληση των 90s (στο «I’m His, He’s Mine» θα βρείτε sample από το «Gypsy Woman» της Crystal Waters); 

Συν τοις άλλοις, η Κέιτι Πέρι τραγουδάει λες και το καλοκαίρι το brat πέρασε και δεν ακούμπησε, εμμονικά κολλημένη σε κάποιο δικό της «καλοκαίρι της αγάπης», στο οποίο ερωτεύτηκε με μία προκάτ φράση τη φορά: «If you want my body, gotta blow my mind» (μτφρ.: «Αν θες το σώμα μου, πρέπει να τρελάνεις το μυαλό μου», στο Gimme Gimme»), «The colors so bright when you look in my eyes» (μτφρ.: «Τα χρώματα είναι τόσο έντονα όταν με κοιτάς στα μάτια», λέει στο «All The Love»), «Feelin’ all the butterflies, livin’ in a candy daydream» (μτφρ.: «Νιώθω τις πεταλούδες, ζω σε ένα γλυκό όνειρο», από το «Crush»). Κάθε δίσκος της «Είναι πάντα ένα βαθύ ταξίδι» είπε η Κέιτι Πέρι στη συνέντευξή της στον Ζέιν Λόου, λες και δεν έχει ακούσει αυτόν που μόλις κυκλοφόρησε. 

Στο «Truth» ζητάει την ειλικρίνεια ακόμα και αν πονάει («I wanna know the truth even if it hurts me»). Η αλήθεια είναι πως το «143» είναι δύσκολο να βρει μια θέση στη σύγχρονη ποπ, όταν νέες σταρ σαν αυτές που αναφέρθηκαν παραπάνω παίρνουν την παρακαταθήκη των 00s και τη σερβίρουν έξυπνα σαν κάτι ολότελα φρέσκο. Μοιραία, η Κέιτι Πέρι με τραγούδια σαν αυτά μοιάζει λες και η ημερομηνία λήξης της έχει παρέλθει προ πολλού. 

Και έπειτα, είναι τόσο άτσαλη στις επιλογές της που όλα καταλήγουν να δείχνουν σχεδόν ηθελημένα κακά. Φαίνεται σαν να θεωρεί πως, αφού δεν μας βγαίνει διαφορετικά, ας το κάνουμε έτσι, γιατί ούτως ή άλλως «κάθε δημοσιότητα είναι καλή δημοσιότητα». 

Αν ισχύει, εν μέρει τα κατάφερε. Μα η ρόδα δεν θα γυρνάει για πάντα. Οπως τραγούδαγε κάποτε και στο «Hot n Cold»: «You’re yes, then you’re no». 


* Στην κεντρική φωτογραφία, το εξώφυλλο του νέου δίσκου της Κέιτι Πέρι, «143». [Capitol Records via AP]

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT