Κάποτε, στο ξεκίνημά τους, τα αδέρφια Λάκης και Αρης Ιωνάς, ιδρυτές του γκάραζ συγκροτήματος The Callas, έδιναν συναυλίες ντυμένοι σαν σούπερμαν.
Μπορεί σήμερα να έχουν εγκαταλείψει τη χαρακτηριστική κόκκινη μπλε στολή του διάσημου υπερήρωα, εξακολουθούν ωστόσο να διατηρούν τις… υπερφυσικές δυνάμεις του: Εκφραστές μιας DIY κουλτούρας, οι δύο απόφοιτοι του Chelsea College of Art δεν σταματούν, παρά τις αντιξοότητες της εποχής, να παράγουν «σούπερ» ωραία πράγματα.
Βγάζουν το Lust, ένα περιοδικό τσέπης για την τέχνη και την πόλη (αλήθεια χωράει σε μια τσέπη!), διοργανώνουν κάθε χρόνο στο χωριό τους, στην Αργολίδα, ένα πρωτότυπο καλλιτεχνικό φεστιβάλ ονόματι Lustlands, σκηνοθέτησαν πέρυσι μια ταινία μυθοπλασίας με το ίδιο όνομα, και το περασμένο Νοέμβριο κυκλοφόρησαν το «Am I Vertical?», ένα αξιόλογο άλμπουμ σε παραγωγή Jim Sclavunos (κύριο μέλος των Nick Cave & the Bad Seeds και Grinderman). «Ολο αυτό που χτίζαμε, γκρεμίστηκε στην κρίση. Προσπαθούμε πάλι να ορθοποδήσουμε, συνεχίζοντας με ακόμη πιο έντονους ρυθμούς.
Ωστόσο οικονομικά είναι πολύ δύσκολα. Βλέπουμε όμως ότι αυτά που πετυχαίνουμε έχουν ανταπόκριση στο κοινό και αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα υλοποιούνταν αν δεν μας πλαισίωνε ένας συγκεκριμένος κύκλος ανθρώπων» τονίζει ο Αρης Ιωνάς. Στις 25 Μαΐου οι Callas εμφανίζονται στο Indigenes Festival στην Γαλλία, ενώ στις 4 Ιουνίου ανοίγουν τη συναυλία του Αμερικανού μουσικού Ty Segall στο An club, παρουσιάζοντας κομμάτια από το τελευταίο τους δίσκο.
Πως προέκυψε η συνεργασία με τον Jim Sclavunos;
Το 2010 παίζαμε σε ένα πάρτι του περιοδικού Artrocker στο Λονδίνο. Εκεί μας πλησίασε ο Sclavunos, ο οποίος μας πρότεινε να ανοίξουμε την συναυλία των Grinderman στη Μαλακάσα. Φυσικά δεχτήκαμε, αλλά δεν το πιστεύαμε, μέχρι που μας ήρθε ένα email από τη διοργανώτρια εταιρεία. Στα παρασκήνια του βάλαμε να ακούσει μερικά από τα νέα μας κομμάτια, του άρεσαν και δέχτηκε να γίνει ο παραγωγός μας. Το Am I Vertical? είναι σίγουρα το καλύτερο από τα τέσσερα μας άλμπουμ.
Πως ήταν η εμπειρία αυτή;
Ηταν ο,τι καλύτερο έχουμε ζήσει μουσικά! Μας έκανε εντύπωση ο επαγγελματισμός και η εργατικότητά του Sclavunos. Επί τρεις εβδομάδες, εργαζόταν 12 με 14 ώρες ημερησίως, χωρίς να κουράζεται. Εμείς τον σταματούσαμε από την κονσόλα γιατί δεν αντέχαμε άλλο (γελάνε).
Το τραγούδι σας Anger συμπεριλήφθηκε σε μια συλλογή του μουσικού περιοδικού Mojo, την οποία επιμελήθηκε ο Νικ Κέιβ. Εσάς τι σας προκαλεί θυμό;
Από αυτά που λέει ένας πολιτικός μέχρι οι εαυτοί μας, με τους οποίους δεν είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι.
Ο τίτλος του άλμπουμ που παραπέμπει;
Γίνεται αναφορά στο ποίημα της Σύλβια Πλαθ «I Am Vertical». Η ποιήτρια διαπραγματεύεται συχνά στο έργο της τις έννοιες της ζωής και του θανάτου, του ζωντανού-νεκρού. Κάθετος ίσον ζωή, οριζόντιος ίσον θάνατος. Πριν βγει το άλμπουμ είχαμε αναρωτηθεί «αν είμαστε ακόμη ζωντανοί;», με την έννοια αν ακόμη υπάρχουμε, αν συνεχίζουμε σε καλό δρόμο. Με την κρίση μπήκαν πολλές αμφιβολίες γύρω από το ποιοι είμαστε και το τι κάνουμε. Το περίεργο είναι ότι αυτή η αμφιβολία γεννιέται σε μια περίοδο που εμφανίζονται ένα σωρό ειδικοί, σίγουροι για το τι πρέπει να γίνει.
Γιατί εγκαταλείψατε τη στολή του σούπερμαν;
Δεν είχαμε στόχο να μείνουμε στην ιστορία σαν μια μπάντα-καρικατούρα, όπως οι Kiss.
Γιατί αυτή η εμμονή με τη λέξη «lust» (πόθο);
Στην εποχή μας, που επικρατεί μαύρο κλίμα, θέλουμε ο άνθρωπος να βρει κάτι που θα τον γεμίζει, που θα τον εξιτάρει. Να αποκτήσει έρωτα για τη ζωή, πόθο για δημιουργία – κάτι το οποίο δεν κοστίζει κιόλας.
Ποια ιδιότητα σας ταιριάζει περισσότερο; Του μουσικού, του εικαστικού ή τώρα του κινηματογραφιστή;
Είναι ανάλογο με τι πρότζεκτ δουλεύουμε τη συγκεκριμένη περίοδο. Η μουσική μας αρέσει γιατί έρχεσαι σε επαφή με περισσότερο κόσμο, σε αντίθεση με τα εικαστικά. Ο κινηματογράφος μας ενδιαφέρει πολύ, αν και είναι πολύ ακριβό «σπορ».
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Τώρα είμαστε στα γυρίσματα της δεύτερης ταινίας μας.
Ποια νέα ελληνικά συγκροτήματα σας αρέσουν αυτήν την περίοδο;
Οι Chickn, Melt Mountain, Microontas.
