Ενα ακόμη άνοιγμα στη διεθνή σκηνή μετά τον περσινό «Αλεσάντρο», την όπερα του Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ, που εκτόξευσε το όνομα της Καμεράτας σε ευρωπαϊκό επίπεδο χαρίζοντάς της το Διεθνές Βραβείο Οπερας 2013: ο λόγος για το άγνωστο αριστούργημα του Γιόχαν Αντολφ Χάσε «Σιρόης ο βασιλιάς της Περσίας», όπερα γραμμένη το 1728 που θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Πέμπτη και την Παρασκευή (26, 27/6) στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών από την Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής.
«Ενα μεγάλο φανάρι φτιαγμένο με μεταλλικές σήτες. Φωτισμένο από μέσα πρόβαλλε στα γύρω πλαίσια σκιές σε γεωμετρικά σχήματα. Αυτή η εικόνα δεν με άφησε ποτέ», μου λέει ο διεθνούς φήμης σκηνογράφος Μπρούνο ντε Λαβενέρ για την πρώτη σκέψη που έκανε όταν του πρότειναν να συνεργαστεί στην παράσταση του «Σιρόη». Ο σκηνογράφος λίγες μέρες πριν από την πρεμιέρα βρέθηκε στην Αθήνα για τις τελικές πρόβες και απάντησε σε ερωτήσεις μας, δίνοντάς μας πληροφορίες γενικότερα για το έργο του και ειδικότερα για τη συμμετοχή του στον «Σιρόη». «Επιλέξαμε με τον σκηνοθέτη να δημιουργήσουμε μια ατμόσφαιρα σχετικά άχρονη. Προσπαθήσαμε να αναφερθούμε μεταφορικά. Η αρχαία έννοια του Πέρση ανακαλεί στη μνήμη έναν μεγάλο πολιτισμό, στο σταυροδρόμι της Μέσης Ανατολής και της Ασίας» λέει ο Ντε Λαβενέρ.
Λαβύρινθος
«Η επιλογή των κοστουμιών τρέφεται από αυτή την εικόνα χωρίς να παραμένει στα ιστορικά στοιχεία. Ο χώρος θυμίζει λαβύρινθο μέσα στον οποίο κινείται ο Σιρόης. Δημιουργείται μια εναλλακτική ιδέα κλειστού χώρου και μετά εντελώς απελευθερωμένου και ανοιχτού. Στην πορεία, ακολουθώντας τις αρχικές μου σκέψεις θέλησα να δημιουργήσω ένα είδος/μέσο, που θα μου επέτρεπε να δώσω ρυθμό στο έργο, προσφέροντας ένα εργαλείο και ένα πλαίσιο στον μύθο και στη σκηνοθεσία του. Αισθανόμουν να δημιουργώ έναν μοναδικό χώρο με δυνατότητες εξέλιξης. Εχω προτείνει μεγάλα κινούμενα τελάρα με σήτες και ένα παιχνίδισμα με μαύρες κουρτίνες. Τα βίντεο του Etienne Guiol και οι φωτισμοί του David Debriney θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη συνολική εικόνα».
«Οι πηγές της έμπνευσής μου προέρχονται από διαφορετικούς χώρους και δεν ακολουθούν κανόνες. Μπορεί να είναι ένα συναίσθημα, μια φωτογραφία ή μια ιστορία. Τα πάντα μπορούν να αποτελέσουν ένα έναυσμα δημιουργικής διαδικασίας. Εχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία να προτιμώ μια εγκατάσταση, ένα γλυπτό, ένα υλικό παρά μια ζωγραφιά. Ισως αυτό να οφείλεται στις σπουδές αρχιτεκτονικής που έχω ακολουθήσει. Εχω ανάγκη να αναδομώ ένα χώρο» λέει ο Μπρούνο ντε Λαβενέρ, δημιουργός με αστείρευτη φαντασία και γνώση των τεχνολογικών μέσων που με την αισθητική του έχει εντυπωσιάσει κριτικούς και κοινό ανοίγοντας δρόμους για τους νέους σκηνογράφους. Επειτα από σπουδές αρχιτεκτονικής στην Τουλούζ και στο Μόντρεαλ, ο Ντε Λαβενέρ παίρνει το δίπλωμα σκηνογραφίας το 2000 στην Ανωτάτη Σχολή Τεχνών και Τεχνικών του Θεάτρου. Γίνεται αμέσως ο πρώτος συνεργάτης του σκηνογράφου Rudy Sabounghi για πάμπολλες καναδικές και διεθνείς σκηνές έως το 2009. Τελευταία συνεργάζεται με πολλούς χορογράφους και σκηνοθέτες για χώρους όπως η Εθνική Οπερα του Ρήνου, η Οπερα της Λυών, το Θέατρο του Καπιτωλίου, την Οπερα της Ρουέν, την Οπερα της Μασσαλίας, το Μεγάλο Θέατρο της Γενεύης. «Δεν φοβήθηκα ποτέ ότι θα έλθει κάποια στιγμή που δεν θα έχω τι άλλο να κάνω» λέει απαντώντας στην ερώτησή μου. «Απεναντίας, οι δυνατότητες είναι πολύ μεγάλες. Οπως σε όλους τους τομείς δημιουργίας, πρέπει να έχεις ένα είδος πίστης σ’ αυτό που κάνεις. Να κοιτάς μακριά και να συγκεντρώνεις μέσα σου την απαραίτητη ενέργεια. Διαπιστώνω, επίσης, ότι οι ιδέες τρέφουν η μία την άλλη, παραμένοντας διαφορετικές».
@ Αντολφ Χάσε, «Σιρόης ο βασιλιάς της Περσίας», Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Πέμπτη 26 και Παρασκευή 27 Ιουνίου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών από την Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής.
Στην ομάδα των διεθνούς φήμης συντελεστών της παράστασης, ο σκηνοθέτης Μαξ Τσένσιτς, ο Μπρούνο ντε Λαβενέρ, ένας από τους κορυφαίους σκηνογράφους στην Ευρώπη σήμερα, καθώς και ο δικός μας βραβευμένος Γιώργος Πέτρου, μαέστρος της Καμεράτας.
Στη διανομή πρωταγωνιστούν οι Αντόνιο Τζοβανίνι, Μαίρη Ελεν Νέζη, Μυρσίνη Μαργαρίτη, Μίνα Πολυχρόνου, Βασιλική Καραγιάννη και Βασίλης Καβάγιας.
Επόμενες παραγωγές
Αυτή την εποχή ο Ντε Λαβενέρ δουλεύει πάνω σε αρκετές ιδέες για έργα που θα παιχθούν σε επόμενες περιόδους. Εργα διαφορετικά που κινούνται από τον Μότσαρτ ώς την εποχή μας περνώντας και από το ιταλικό Μπελκάντο. Η επόμενη παράστασή του είναι η «Δυτική όχθη», μια δημιουργία όπερας από το έργο του Κολτές για την Οπερα του Στρασβούργου. Θα ακολουθήσουν στη συνέχεια: «Τα Παραμύθια του Χόφμαν» για τη Ρουέν, «Η παριζιάνικη ζωή», «Λουτσία ντι Λαμερμούρ», «Τροβατόρε» και ο «Ντον Τζιοβάνι». «Αγαπώ πολύ την μπαρόκ όπερα και ιδιαίτερα την ανακάλυψη ενός ξεχασμένου ρεπερτορίου, όπως ο “Σιρόης”» τονίζει.
