Η Μεσόγειος ως τόπος έμπνευσης. Μια θάλασσα, που περισσότερο από σύνορο υπήρξε πάντοτε τόπος συνάντησης και ανταλλαγής πρώτων υλών, εμπορευμάτων, ιδεών, επιστημών, εντέλει πολιτισμών. Ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, σε Νότο και Βορρά. Ανάμεσα σε λαούς με διαφορετικό χρώμα και διαφορετικές παραδόσεις. Στις 18 και 19 Φεβρουαρίου, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ωνασείου, διοργανώθηκε συνέδριο με θέμα «Σύνθεση και η Μεσόγειος: νέα μουσική χωρικότητα, νέες χρονικότητες». Η δεύτερη βραδιά έκλεισε με συναυλία, στην οποία ακούστηκαν έργα κυρίως νέων συνθετών από χώρες που ακουμπούν στη Μεσόγειο.
Πολλοί από τους συνθέτες ήταν, επίσης, εισηγητές στο συνέδριο. Οι περισσότεροι προέρχονταν από χώρες της Ανατολικής Μεσογείου: Τουρκία, Συρία, Ιορδανία, Λίβανο και, φυσικά, Ελλάδα. Ολοι φέρουν εντός τους τη σύντηξη των πολιτισμών καθώς σπούδασαν, σπουδάζουν ή ζουν σε χώρες της Δύσης: Γαλλία, Γερμανία, Πολωνία. Η επιλογή στις συνθέσεις τους να πάρουν αποστάσεις από το προφανές φολκλόρ της πατρίδας τους, ασφαλώς, δεν υπήρξε συμπτωματική. Τα παραδοσιακά όργανα αυτά καθαυτά απουσίαζαν τελείως. Ολοι εκφράστηκαν μέσα από τα συνήθη όργανα μιας δυτικής ορχήστρας, ακόμα και σε ό,τι αφορούσε τα κρουστά.
Η ειδικότερη «εθνική» ταυτότητα αλλά και η κοινή κληρονομιά της ανατολικής Μεσογείου αναδύθηκαν μέσα από άλλα στοιχεία, όπως η χρήση ρυθμών, αρμονίας, η χρήση του χρόνου αλλά και η χρήση των ίδιων των οργάνων, όπως το κλαρινέτο στην περίπτωση των «Grief Gestures» του Δημήτρη Σκύλλα. Ως προς αυτό, τα έργα των τριών Ελλήνων συνθετών, του Μιχάλη Αδάμη, του Γιώργου Κουμεντάκη και του Δημήτρη Σκύλλα, φάνηκε να διαθέτουν –για ελληνικά αυτιά, τουλάχιστον– περισσότερο αναγνωρίσιμα «εθνικά» χαρακτηριστικά. Εκτός από το έργο του Σκύλλα ακούστηκαν το «Ροδανόν» του Αδάμη, εμπνευσμένο από το βυζαντινό μέλος, και το «Κοντσερτίνο» του Κουμεντάκη, ο οποίος έχει εντάξει με αριστοτεχνικό τρόπο την «παράδοση» σε μία προσωπική μουσική γλώσσα με σαφή ταυτότητα.
Ακούστηκαν, επίσης, συνθέσεις του Μορίς Οανά, Γάλλου γεννημένου στο Μαρόκο, του Ιταλού Τζανβιντσέντσο Κρέστα, του Σύριου Ζαΐντ Ζαμπρί, της Τουρκάλας Ζεϊνέπ Γεντιτσλίογλου, του Ιορδανού Ζαέντ Χαντάντ και του Λιβανέζου Ζαντ Μουλτακά. Αριστοι ερμηνευτές ήταν οι ακούραστοι, φιλέρευνοι μουσικοί του συνόλου «Κύκλος», υπό τον Αρτέμ Αμπάσεφ, από το Περμ Κράι της Ρωσίας.
