Μέχρι τελευταία στιγμή οι χορευτές της παλαιστινιακής ομάδας Sareyyet Ramallah Dance Company που θα εμφανιστεί απόψε στο Μέγαρο Μουσικής ανησυχούσαν μήπως κάτι συμβεί και εμποδίσει το ταξίδι τους. «Είναι συνηθισμένο να μας αναγκάζουν να επιστρέφουμε όταν φτάνουμε στα σύνορα», μου εξηγεί ο καλλιτεχνικός διευθυντής του συγκροτήματος, Καλέντ Ελαγιάν, «αφού η απόφαση για ένα ταξίδι Παλαιστινίων βρίσκεται στα χέρια των ισραηλινών αρχών. Επιπλέον, είναι πολύ αγχωτικό και κουραστικό για μας ειδικά όταν πρέπει να περάσουμε μέσα από την Ιορδανία για να βγούμε από τη χώρα».
Η χαρά πάντως όλων τους είναι μεγάλη που βρίσκονται αισίως στην Αθήνα για πρώτη φορά. Η παράσταση είναι ένα πραγματικό υπερθέαμα στο οποίο συμμετέχουν ο Κρητικός ερμηνευτής Βασίλης Σκουλάς, ο Ομιλος Βρακοφόρων Κρήτης, που έρχεται από το Ρέθυμνο, και η ομάδα χορού από τη Ραμάλα, μαζί με τους μουσικούς της. Το πρόγραμμα της βραδιάς, που έχει τίτλο «Λαοί της Μεσογείου – Λαοί της θάλασσας», περιλαμβάνει παραδοσιακά τραγούδια και χορούς από την Παλαιστίνη και την Κρήτη, καθώς και έργα του Μίκη Θεοδωράκη. Προσκεκλημένος στην εκδήλωση είναι ο Χάικ Γιαζιτζιάν, ο γνωστός καλλιτέχνης του αραβικού κόσμου που ζει στην Ελλάδα, αλλά και ο νεοεμφανιζόμενος τραγουδιστής Αλέξανδρος Μπελλές.
«Η ζωή στη Ραμάλα είναι πολύ δύσκολη, όπως σε όλες τις παλαιστινιακές πόλεις, ειδικά όταν μετακινείται κανείς προς την Ιερουσαλήμ. Αντιμετωπίζουμε δύσκολες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, όμως το πείσμα και η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον είναι αυτά που μας βοηθούν να συνεχίσουμε», λέει σε συνομιλία του με την «Κ» ο Καλέντ Ελαγιάν. Η εικοσιπενταμελής ομάδας Sareyyet Dance Company ιδρύθηκε το 1985 και έχει κάνει αρκετές εμφανίσεις στην Ευρώπη, ενώ πρόσφατα διοργάνωσε στη Ραμάλα διεθνές φεστιβάλ χορού με τη συμμετοχή δεκάδων χωρών.
Η παράστασή τους στο Μέγαρο είναι ένα «σημαντικό καλλιτεχνικό βήμα για το συγκρότημα», τονίζει ο Καλέντ Ελαγιάν. Μια από τις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς είναι το «Ηταν κάποτε δύο φίλοι» του Θεοδωράκη που θα ερμηνεύσουν Ελληνες και Παλαιστίνιοι φορώντας το κρητικό μαντίλι και το αραβικό kofiyeh, ενώ άλλες εκπλήξεις είναι η χορευτική απόδοση του «Ζορμπά» από τους βρακοφόρους σε βηματισμό κρητικής σούστας και η ερμηνεία του παλαιστινιακού debque από τους Ελληνες χορευτές.
«Φοβάμαι ότι θα χάσω την προσωπική μου ελευθερία και τα παιδιά μου θα ζήσουν σε έναν κόσμο σκοτεινό», μου λέει ο Καλέντ Ελαγιάν, κι εγώ τον ρωτάω γιατί χορεύει. «Ισως επειδή είναι η μοναδική έκφραση που μου δίνει τόση ελευθερία»…
Αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης», ώρα έναρξης 9 μ.μ.
