Με την ευγενή φιλοδοξία να αποτελέσουν ένα νέο φεστιβάλ στην πόλη εγκαινιάστηκαν από το Ιδρυμα Scwarz οι «Νύχτες Κλασικής Μουσικής στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη» της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, στις 21-22 και 24-25 Αυγούστου 2015. Στις τέσσερις συναυλίες εμφανίστηκαν τελειόφοιτοι και νέοι απόφοιτοι του φημισμένου Curtis Institute, μιας από τις σπουδαιότερες μουσικές ακαδημίες του κόσμου, με έδρα τη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Η είσοδος στις συναυλίες ήταν ελεύθερη και η προσέλευση του κοινού αθρόα, με αποτέλεσμα οι 370 θέσεις του Cotsen Hall να γεμίζουν αρκετά νωρίς.
Στην εναρκτήρια συναυλία της Παρασκευής 21 Αυγούστου 2015 παρακολουθήσαμε ρεσιτάλ Σοπέν από τον 24χρονο Βρετανό Alexander Ullman, μαθητή του Λέον Φλάισερ και, μεταξύ πολλών διακρίσεων, κάτοχο πρώτου βραβείου στον διαγωνισμό Φραντς Λιστ της Βουδαπέστης (2011). Από τα πρώτα έργα (Βαλς έργο 34/3, Σκέρτσο αρ. 2, Μπερσέζ έργο 57) ο πιανίστας εντυπωσίασε με τη σωστή αντίληψη του ύφους, τη μουσικότητα, το δυναμικό εύρος και το ωραίο άγγιγμα: τα πιανίσιμί του είχαν βάθος, τα φορτίσιμι ήταν πανίσχυρα χωρίς να είναι «χτυπημένα», ενώ τα γρήγορα περάσματα στις υψηλές περιοχές παρέμεναν εξαιρετικά εύηχα. Με την προϊούσα απελευθέρωση του συναισθήματος μας έδωσε μια έξοχη Πολωνέζα-Φαντασία έργο 61 και μια μυσταγωγική Μπαλάντα αρ. 4, ονειρώδη νυκτερινά έργο 27/1 και 55/1 και μια ρωμαλέα και μελωδική Πολωνέζα έργο 53. Το πανόραμα συμπληρώθηκε, εκτός προγράμματος, με ένα ακόμα νυκτερινό, μία σπουδή και μία μαζούρκα.
Λυρική βραδιά
Το Σάββατο 22 Αυγούστου ήταν αφιερωμένο στο λυρικό τραγούδι. Το ποικίλο πρόγραμμα περιέλαβε μεταξύ άλλων αποσπάσματα από τους «Γάμους του Φίγκαρο του Μότσαρτ», ιταλική όπερα και αμερικανικά τραγούδια. Η σοπράνο Ashley Milanese επέδειξε μία πραγματικά εντυπωσιακή φωνή που της επιτρέπει να κάνει αβίαστα εντυπωσιακές κολορατούρες, όπως ήταν εντυπωσιακή και η ορθοτονική αυτοπεποίθηση στο ξεκίνημα κομματιών όπως το Summertime του Gerswhin – για το οποίο επίσης η φωνή της φάνηκε να έχει ιδανικό ηχόχρωμα. Η κίνηση και η ηθοποιία της ομολογουμένως έπασχαν, και σε ορισμένες περιπτώσεις υιοθετούσε μια επιτήδευση, η οποία αδικούσε τις ερμηνείες της. Αντίθετα εντυπωσιακή ήταν η ικανότητα να μιμείται χαρακτήρες με τη φωνή στο κωμικό ντουέτο Νερίνας-Μαλατέστα από τον Don Pasquale του Ντονιτσέτι. Εξαιρετικός ήταν και ο μπασοβαρύτονος Thomas Shivone, με μεγάλη φωνή την οποία γενικά χρησιμοποιούσε πλήρη. Η ευχάριστη σκηνική παρουσία, η εξαιρετική άρθρωση της ιταλικής και ο συνδυασμός όγκου και ευλυγισίας στη φωνή που αναδείχθηκαν καλύτερα στον Μότσαρτ και τον Ντονιτσέτι φαίνεται να υπόσχονται σταδιοδρομία σε αυτό το ρεπερτόριο. Στο πιάνο συνόδευσε ο Mikael Eliasen, διευθυντής του τομέα όπερας και φωνητικής του ινστιτούτου.
Ελληνική παρουσία είχαμε τη Δευτέρα 24 Αυγούστου με την επανεμφάνιση του Alexander Ullman και την εμφάνιση του τσελίστα Τιμόθεου Πετρίν, από ελληνορωσική μουσική οικογένεια της Θεσσαλονίκης. Επειτα από μια ωραία ερμηνεία των Φανταστικών κομματιών του Σούμαν, έργο 73, οι δύο νέοι έπαιξαν τη Σονάτα για τσέλο και πιάνο, έργο 5/2, νεανικό αριστούργημα του Μπετόβεν. Βρήκαμε την ερμηνεία τους εξαιρετικά σωστή, στο μεταίχμιο κλασικισμού και ρομαντισμού, γεμάτη σφρίγος και ευαισθησία. Ακολούθησε η Ισπανική Λαϊκή Σουίτα του Δε Φάγια, όπου η γήινη, μεστή χροιά του τσέλου απέδωσε την αρχική φωνητική γραφή, ενώ οι εύστοχοι ρυθμοί ανακάλεσαν τις λαϊκές ρίζες της έμπνευσης του συνθέτη. Τέλος, το Le Grand Tango του Piazzola Astor επέτρεψε στον τσελίστα να χρησιμοποιήσει με τόλμη όλο το εύρος της αριστοτεχνίας του.
Πανηγυρική εκδήλωση
Η τέταρτη και τελευταία βραδιά, την Τρίτη 25 Αυγούστου, είχε πανηγυρικό χαρακτήρα με συμμετοχή όλων των συντελεστών, και την παρακολούθησαν πολλοί εκπρόσωποι κορυφαίων εγχώριων πολιτιστικών θεσμών. Από τα πολλά κομμάτια που παίχθηκαν, ξεχώρισαν ο τρίτος χορός από τον Πετρούσκα του Στραβίνσκι τον οποίο ο Alexander Ullman έπαιξε σε μια ερμηνεία δεξιοτεχνικά άψογη, με εξαιρετικά διαβαθμισμένη δυναμική, ανάδειξη θεμάτων, χορευτικό ρυθμό και αίσθηση, πετυχημένα γκλισάντι, και το μόνο που θα μπορούσε κάποιος να του προσάψει είναι ότι ακόμα δεν έχει την ωριμότητα να τα κάνει όλα αυτά χωρίς να τραβάει την προσοχή στο πόσο ταλαντούχος είναι. Ο Τιμόθεος Πετρίν έπαιξε ένα σύντομο κομμάτι για σόλο τσέλο του αείμνηστου Ελευθέριου Παπασταύρου βασισμένο σε αναγνωρίσιμα δημοτικά θέματα, το καθένα από τα οποία ζητούσε και διαφορετική τεχνική. Στο μικρό αφιέρωμα στον συν-απόφοιτό τους Λέοναρντ Μπερνστάιν ο Thomas Shivone τραγούδησε το σπάνιο τραγούδι διαμαρτυρίας So pretty και η Ashley Milanese την εντυπωσιακή άρια της Κυνεγόνδης από τον Candide, προσαρμόζοντας κατάλληλα το κείμενο από «Παρίσι, Γαλλία» σε «Αθήνα, Ελλάδα», εντυπωσίασε πάλι με την εξαιρετική κολορατούρα της, όπως και με την καταπληκτική διαχείριση της αναπνοής O mio Babbino Caro από τον Gianni Schichi του Puccini.
