ΓΚΟΘ-ΡΟΚ
CHELSEA WOLFE
Abyss
Sargent House
Το πέμπτο (επίσημο) άλμπουμ της Chelsea Wolfe, του κοριτσιού που καταφέρνει και αντλεί τον πιο σκοτεινό, ενδοσκοπικό ήχο από το κατά τα άλλα ηλιόλουστο Λος Αντζελες, είναι ίσως και το καλύτερό της ώς τώρα. Το «Abyss» συγκεντρώνει όλες τις κραυγές της πόλης, με τρόπο πολύ πιο ώριμο και βαθύ από εκείνον που πείθει απλώς τον μέσο έφηβο φαν του γκοθ. Οι μετρημένες ηλεκτρονικές παρεμβάσεις, σε συνδυασμό με τη συνολικά επιβλητική ενορχήστρωση, παράγουν ένα αποτέλεσμα εκ πρώτης όψεως (ή ακουστικής) απόκοσμο κι όμως τελικά στενά δεμένο με το σύγχρονο, πραγματικό ηχοτοπίο. Κορυφαίες στιγμές το εναρκτήριο «βιομηχανικό» «Carrion Flowers», το «Iron Moon», καθώς και το πιο μίνιμαλ «Survive».
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ
ΡΟΚ
Destroyer
Poison Season
Dead Oceans
Είκοσι χρόνια διαρκεί ήδη η περιπετειώδης διαδρομή του ιδιοφυούς και ιδιοσυγκρασιακού Καναδού συνθέτη-ερμηνευτή στο σύγχρονο μουσικό στερέωμα, μια διαδρομή που ξεκίνησε από lo-fi εσωτερικές αναζητήσεις αφηρημένου εξπρεσιονισμού για να φτάσει με το προηγούμενο απ’ αυτό άλμπουμ του («Kaputt») σε ένα είδος προχωρημένου σοφτ ροκ με περίτεχνες, λαμπερές ενορχηστρώσεις και εμπνευσμένες μελωδίες, στοιχεία που χάρισαν στον δημιουργό του (κατά κόσμον Dan Bejar) τη διεθνή αναγνώριση. Η ατμόσφαιρα κλονισμένου μεγαλείου και ο συνδυασμός ορχηστρικών στοιχείων ενός μυθικού Μπρόντγουεϊ και βασικών συστατικών μιας σύγχρονης ροκ μπάντας ισχύουν και στο καινούργιο "conceptual" άλμπουμ, που φιλοδοξεί –και κατορθώνει θριαμβευτικά– να γίνει ένα ιδανικό σάουντρακ για τη νυχτερινή πόλη, φωτισμένο από το πνεύμα του Bowie, του Lou Reed και των Roxy Music.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
ΚΛΑΣΙΚΗ
Schoenberg
Gurre-Lieder
Markus Stenz
Ο θρήνος του βασιλιά Βάλντεμαρ για την αγαπημένη του Τόβε έχει «τραγουδηθεί» πολλές φορές, καθώς λίγοι είναι οι αρχιμουσικοί που μπόρεσαν να αντισταθούν στη συναρπαστική αυτή παρτιτούρα. Η μουσική γλώσσα και ο ενορχηστρωτικός πλούτος του έργου εκφράζουν με απίστευτη δύναμη το λυκόφως του Ρομαντισμού. Ο δισκογραφικός ανταγωνισμός είναι μεγάλος, με τις προσεγγίσεις άλλοτε να φωτίζουν την παρτιτούρα ως κατάληξη μιας εποχής που έδυε και άλλοτε να αναδεικνύουν τους σπόρους του Μοντερνισμού που ανέτελλε. Η ανάγνωση του Μάρκους Στεντς με την ορχήστρα Γκούρτσενιχ της Κολονίας ισορροπεί τα δύο: ο πολυτελής ήχος διασφαλίζει τα ιώδη χρώματα του δειλινού, ενώ η καθαρότητα του παιξίματος προϊδεάζει για τη συνέχεια. Εξοχος ο Μπράντον Γιοβάνοβιτς ως Βάλντεμαρ.
Ν. Α. Δοντάς
ΡΟΚ
Wilco
Star Wars
Η κυκλοφορία του ένατου άλμπουμ «Star Wars» από τους Wilco σε καμία περίπτωση δεν φτάνει τα επίπεδα των άλμπουμ «The Whole Love» και «Yankee Hotel Foxtrot». To αλά Captain Beefheart εισαγωγικό τραγούδι «EKG» μόλις που καταφέρνει να σε προϊδεάσει για ένα συναρπαστικό ταξίδι ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους. Τραγούδια όπως τα «More…» και «Taste The Ceiling» σε μεταφέρουν στη μεταψυχεδελική περίοδο των 60s και τραγούδια όπως τα «The Joke Explained», «You Satelite» και «Where Do I Begin» σε επανεισάγουν στον θαυμαστό κόσμο των David Bowie και Lou Reed της glam rock περιόδου. Ο Jeff Tweedy και η παρέα του καταφέρνουν, μέσω των σκοτεινών φωνητικών και των στακάτων κιθαριστικών riffs, να σε κρατούν σε μια διαρκή υπερένταση που αξίζει να νιώσεις.
βαγγελης καββαδιας
ΠΟΠ
MAC DEMARCO
Another One Captured Tracks
Ο Mac DeMarco είναι ένας νεαρός μουσικός από τον Καναδά που παίζει indie ροκ με lo-fi ενισχυτές και χαλαρή διάθεση, με το πρώτο στούντιο άλμπουμ του να κυκλοφορεί το 2012. Χάρη στα ευχάριστα τραγούδια του και στην ορμή που έχει πάνω στη σκηνή, έχει αποκτήσει το δικό του κοινό – είχα την τύχη να βρεθώ σε ένα live του και ήταν πραγματικά πολύ ψυχαγωγικός. Το «Another One» είναι ο καινούργιος του δίσκος, δομημένος με λιτές ενορχηστρώσεις, κομψά κιθαριστικά ριφάκια και διακριτικά σόλο. Στα κομμάτια του, με τα ξύπνια τους στιχάκια και τον χαρωπό τους ρυθμό, διακρίνει κανείς μια λεπτή ευαισθησία και μια γοητευτική αφέλεια.
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
