«Αυτό που αναζητώ είναι η ισορροπία μεταξύ λειτουργικότητας και φαντασίας», είπε ο πολυβραβευμένος συνθέτης σάουντρακ Αλεξάντρ Ντεσπλά στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας τη Δευτέρα, μιλώντας σε δημοσιογράφους δύο μέρες πριν από την best of συναυλία του στο Ηρώδειο σήμερα το βράδυ, όπου την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών διευθύνει ο Στέφανος Τσιαλής.
Με πάνω από 100 ταινίες στο ενεργητικό του, ο καλλιτέχνης φέτος κράτησε στα χέρια του το πρώτο του Οσκαρ για τη μουσική της ταινίας του Γουές Αντερσον «Grand Hotel Budapest», ενώ εκείνο το βράδυ είχε και δεύτερη υποψηφιότητα για «Το παιχνίδι της μίμησης» του Μόρτεν Τίλντουμ. Πριν από λίγες μέρες, ένα νέο σάουντρακ, τo «Danish Girl» του Τομ Χούπερ, έκανε την επίσημη πρεμιέρα του στη 72η Μόστρα της Βενετίας.
Στο μεταξύ, η αποψινή συναυλία στο ρωμαϊκό ωδείο σηματοδοτεί την πρώτη φορά που η δουλειά του συνθέτη ακούγεται ζωντανά στην Ελλάδα – ο ίδιος είχε εμφανιστεί ως μουσικός στο Λαγονήσι το 1975. Γεννημένος στο Παρίσι το 1961, με Ελληνίδα μητέρα και Γάλλο πατέρα, ο Ντεσπλά μεγάλωσε με ελληνικές «πινελιές»: μια φωτογραφία της Ακρόπολης δέσποζε στον τοίχο, ενώ η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και του Μάρκου Βαμβακάρη συντρόφευε τον νεαρό μουσικό που σπούδασε πιάνο και τρομπέτα πριν καταλήξει στο φλάουτο. Υπήρχαν και άλλα ακούσματα στην καθημερινότητα του Ντεσπλά, όπως ο Ντεμπισί και ο Στραβίνσκι, τζαζίστες όπως ο Ντιούκ Ελινγκτον αλλά και οι θρύλοι της «μεγάλης οθόνης»: Νίνο Ρότα, Μορίς Ζαρ και Τζον Ουίλιαμς.
Μετά από μια σειρά σάουντρακ για τον γαλλικό κινηματογράφο, ο Ντεσπλά έκανε το ντεμπούτο του στο Χόλιγουντ το 2003 με «Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι» του Πίτερ Γουέμπερ. Ανάμεσα στον ανεξάρτητο και τον mainstream κινηματογράφο, το παλμαρέ του συνθέτη συμπεριλαμβάνει μουσική για τον «Προφήτη» του Ζακ Οντιάρ, το «Zero Dark Thirty» της Κάθριν Μπίγκελοου, το «Argo» του Μπεν Αφλεκ, τον «Γκοτζίλα» του Γκάρεθ Εντουαρντς, τη «Βασίλισσα» του Στίβεν Φρίαρς αλλά και τον «Χάρι Πότερ και τους κλήρους του θανάτου», Μέρος 1ο και 2ο, του Ντέιβιντ Γιέιτς. «Τι φέρνω εγώ στο έργο, αυτή είναι η ερώτηση που θέτω πάντα στον εαυτό μου», ανέφερε ο Ντεσπλά, συμπληρώνοντας ότι έχει αρνηθεί πολλές ταινίες, λόγω κακών σεναρίων.
«Δεν είμαι άνθρωπος του δόγματος δεν ανήκω σε κάποια σχολή», συνέχισε. «Θα χαρακτήριζα τη μουσική μου ως λυρική, όχι ρομαντική, συχνά με ραφιναρισμένη ενορχήστρωση».
Για την ώρα ο συνθέτης αναμένεται να συνεχίσει την «εφαρμοσμένη τέχνη» του, όπως λέει χαρακτηριστικά, με νέες δουλειές, όπως το επιστημονικής φαντασίας «Rogue One: A Star Wars Story» του Εντουαρντς και το βιογραφικό δράμα του Φρίαρς «Florence Foster Jenkins», όπου η Μέριλ Στριπ ερμηνεύει μια Νεοϋορκέζα κληρονόμο που θέλει να κάνει καριέρα στην όπερα.
«Οταν ήμουν 15 χρονών, ήθελα να μπορώ να παίζω όλα τα μουσικά όργανα», είπε ο Ντεσπλά. «Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι μέσα από τη σύνθεση μπορούσα να κάνω ακριβώς αυτό – αλλά καλύτερα».
