Μουσικές εξαίσιες

3' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ

THE AVALANCHES

Wildflower

XL Recordings

Δεκαέξι ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία του κλασικού πια ντεμπούτου τους, «Since I Left You», οι πρωτοπόροι του sampling Avalanches επιστρέφουν με ένα δεύτερο, εξίσου καλοφτιαγμένο, άλμπουμ. Το «Wildflower», το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ δουλεύτηκε περίπου μία δεκαετία, αντλεί από μια γιγάντια δεξαμενή με samples (προηχογραφημένα σπαράγματα ήχου), προσθέτοντας όμως στο μείγμα και αρκετά πρωτότυπα μουσικά συστατικά, σε μια παραγωγή που μοιάζει –και είναι– απίστευτα περίπλοκη. Από τη μοδάτη ψυχεδέλεια των ’60s μέχρι την κλασική σόουλ και το σύγχρονο χιπ χοπ, ο δίσκος είναι γεμάτος ευφάνταστες επιλογές και τολμηρά παντρέματα, που στις περισσότερες περιπτώσεις λειτουργούν εξαιρετικά. Αποκορύφωμα το βίντατζ διαμαντάκι «Frankie Sinatra», το οποίο συνοδεύεται μάλιστα κι από ένα άψογο βιντεοκλίπ.

ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Στον αέρα του Μελωδία

Feelgood

Eνα διπλό cd με ωραία ελληνικά τραγούδια, που καθρεφτίζει τις επιλογές του ραδιοφωνικού σταθμού Μελωδία και των παραγωγών του είναι η συλλογή «Στον αέρα του Μελωδία» για τα καλοκαιρινά και όχι μόνο βράδια. Περιέχει 32 τραγούδια παλαιότερα και νεότερα που ακούστηκαν, αγαπήθηκαν και ζητήθηκαν από το κοινό του σταθμού. Τραγούδια όπως το «Μινοράκι» της Χαρούλας Αλεξίου, το «Πάτωμα» της Τάνιας Τσανακλίδου, το «Μπαρ το ναυάγιο» με την Αρλέτα, το «Ερωτικό» του Μανώλη Μητσιά αλλά και νεότερα, όπως «Το δίκιο μου» με τη Γιώτα Νέγκα, η ενδιαφέρουσα διασκευή του «Εγώ ο ξένος» από τον Νίκο Πορτοκάλογλου, αλλά και το «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει» που αγαπήσαμε από τη Νατάσσα Μποφίλιου, τα επίκαιρα συγκινητικά «Μεροκάματα» του Πάνου Παπαϊωάννου, «Τα κλειδιά» του Θοδωρή Κοτονιά, η διασκευή του «Πέφτεις σε λάθη» από τους Gadjo Dilo. Υπάρχουν όμως και κάποιες νέες ηχογραφήσεις όπως η λιτή ερμηνεία της Ελένης Δήμου στο «Πόσο λυπάμαι», που ξεχωρίζει.

ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ

ΚΛΑΣΙΚΗ

WILLIAM LAWES

Music for Lyra viol

Richard Boothby

HMC 907625

Στο επίκεντρο της νέας αυτής ηχογράφησης βρίσκεται ένα ιδιαίτερα σπάνιο όργανο, η Lyra viol. Πρόκειται για ένα είδος μικρότερης σε μέγεθος βιόλας ντα γκάμπα, για την οποία έγραψε έξοχη λυρική μουσική ο Ουίλιαμ Λοζ, συνθέτης στην υπηρεσία του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας. Τα περισσότερα από τα 35 σύντομα κομμάτια της έκδοσης, κυρίως χοροί, γράφηκαν περί το 1630 και ξεχωρίζουν για τη φαντασία και την ευρηματικότητά τους. Ζωηρές σελίδες εναλλάσσονται με άλλες περισσότερο ιδιωτικές και χαμηλόφωνες. Τις αποδίδει σαν προσωπικές εξομολογήσεις ο Ρίτσαρντ Μπούθμπι σε ένα από τα καλύτερα σωζόμενα όργανα της εποχής, το οποίο σήμερα φυλάσσεται στο μουσείο του Βασιλικού Κολεγίου Μουσικής στο Λονδίνο.

Ν. Α. ΔΟΝΤΑΣ

ΠΑΝΚ-ΡΟΚ

BLINK-182

California

BMG

Μοιάζει απίθανο αλλά έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια από τότε που το ελαφρώς παλαβό τρίο από την Καλιφόρνια μάς συστήθηκε, εισβάλλοντας ημίγυμνο στον πάντα πρόσφορο χώρο του πανκ-ροκ. Βέβαια, όταν μιλάμε για τους Blink-182, δεν έχουμε στον νου μας το «σοβαρό» πανκ τύπου Clash και Dead Kennedys· αντιθέτως, εδώ τα πάντα κινούνται γύρω από σκέιτ, κορίτσια της Καλιφόρνιας, τρελά μεθύσια κ.ο.κ. Αυτή την υπέροχη εφηβική ξεγνοιασιά που την ξεχώριζε –και είχε μάλλον χάσει στα δύο τελευταία άλμπουμ της– επιχειρεί εδώ να ξαναβρεί η μπάντα του Μαρκ Χόπους και τελικά τα καταφέρνει. Το «California», που μοιάζει αρκετά με το εθιστικό προ δεκαπενταετίας «Take Off Your Pants and Jacket», είναι το μουσικό αντίστοιχο της γρανίτας το καλοκαίρι: το ρουφάς γρήγορα και σου παγώνει λίγο το κεφάλι.

ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ

SOUL

MICHAEL KIWANUKA

Love & Hate

EMI UNIVERSAL

Μετά το εκπληκτικό ντεμπούτο άλμπουμ «Home Again», το νέο αστέρι της βρετανικής σόουλ, Michael Kiwanuka, εμφανίζεται διχασμένος και πιο σκοτεινός στη νέα του δουλειά «Love & Hate». Καθ’ όλη τη διάρκεια του άλμπουμ νιώθεις την αγωνία του να ισορροπήσει ανάμεσα στην ελπίδα και στην απελπισία, με την τραχιά μελαγχολική του φωνή να επαναλαμβάνει «I’m black man in a white world». Μπορεί μουσικά να κάνει ένα βήμα μπροστά, ξεφεύγοντας από το μείγμα της Memphis Soul και της Folk, αναπλάθοντας τα πιο μελαγχολικά στοιχεία της σόουλ μουσικής των δεκαετιών του ’60 και ’70. Ομως, η γλυκόπικρη γεύση που σου αφήνουν κορυφαία τραγούδια του άλμπουμ, όπως τα «Falling», «Love & Hate» και «One More Night» δεν είναι αρκετά για τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης καλλιτεχνικής προσωπικότητας. Σίγουρα όμως αξίζει το άκουσμα και την υπομονή μας για τη μελλοντική εξέλιξή του.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT