Πολιτισμός

Πολλοί νέοι του θιάσου δεν είχαν ακούσει ξανά τα σμυρναίικα τραγούδια, αλλά γρήγορα γοητεύθηκαν από τους στίχους, τη μουσική και την ιστορία τους.

50 χρόνια από το ιστορικό τριήμερο της «υδάτινης έκρηξης ειρήνης και μουσικής» στη φάρμα του Μαξ Γιάσγκαρ, ένας από τους διοργανωτές του μεγάλου φεστιβάλ, ο Μάικλ Λανγκ, προσπάθησε φέτος να το επαναλάβει και μάλιστα στο Μπέθελ, τον ακριβή τόπο όπου έγινε η πρώτη διοργάνωση.

«Μπορεί να έχουμε σκουπίδια αλλά είμαστε και γεμάτοι από νότες!», είπε Κερκυραίος συνδαιτυμόνας, μισοαστεία μισοσοβαρά μετά τη συναυλία της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας, προχθές το βράδυ, στο πάλκο-εξέδρα, στην ιστορική πλατεία Σπανιάδα. 

Στον Μπετόβεν ο Ασκενάζι φαινόταν να ξέρει τι ζητεί, ωστόσο η ορχήστρα δεν μπορούσε να ανταποκριθεί.

Oπως είπε και η Ολια Λαζαρίδου στον «πρόλογό» της στη βραδιά αφιερωμένη στη μνήμη του ψυχοθεραπευτή, μεταφραστή και σκηνοθέτη Βίκου Ναχμία, που πέθανε πριν από τρία χρόνια, «δεν θέλουμε να πενθήσουμε αλλά να γιορτάσουμε». Eτσι κι έγινε, στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας, προχθές το βράδυ. 

Ενα παιδάκι κοιτάει διερευνητικά τους «παράξενους ταξιδιώτες», μας δείχνει με το δάχτυλο. Κάθομαι στο κατάστρωμα του πλοίου μαζί με τους υπόλοιπους φίλους και συνεργάτες από την παράσταση «Η πρώτη αγάπη» της ΕΛΣ. Κλαρινέτο, κοντραμπάσο, ακορντεόν πιάνουν κάμποσο χώρο στα καθίσματα.

Τα δέκα του χρόνια συμπληρώνει φέτος το μουσικό φεστιβάλ «Samos Young Artists Festival» και καλεί το κοινό σε μια εορταστική συνάντηση. Υπό τη σκέπη του Ιδρύματος Schwarz, το φεστιβάλ μάς φέρνει φτασμένους αλλά και φρέσκους μουσικούς διαφορετικών εθνικοτήτων, οι οποίοι έχουν ήδη διακριθεί και υπόσχονται να μας χαρίσουν υψηλού επιπέδου παραστάσεις.

Η πρωτοτυπία του ρεπερτορίου και οι καλλιτεχνικές προκλήσεις δεν ανήκουν στα χαρακτηριστικά της παρούσας καλλιτεχνικής διεύθυνσης της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών.

Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες ελληνικού ροκ θα περάσουν από το River Stage που στήθηκε και φέτος στο Νεστόριο Καστοριάς, ξεκινώντας από τους «Απροσάρμοστους», το θρυλικό συγκρότημα του Παύλου Σιδηρόπουλου, το οποίο συμπράττει με τον Σταμάτη Μορφονιό, και συνεχίζοντας με τους πάντα κορυφαίους Γιάννη Αγγελάκα και Παύλο Παυλίδη με τις μπάντες τους.

Εδώ και κάποια χρόνια, ο φίλος και συνάδελφος Αχιλλέας Πεκλάρης ζει στο Ισραήλ. Οταν, λοιπόν, πριν από λίγες ημέρες, μου είπε για τη συναυλία του Σταύρου Ξαρχάκου στις 25 Ιουλίου στην Ιερουσαλήμ, αλλά και για τη λατρεία που έχει το κοινό στον σπουδαίο συμπατριώτη μας, τον παρακάλεσα να μου γράψει μια μικρή ανταπόκριση.

Μετά τον Γιο-Γιο Μα, ο οποίος μέσα από την αθηναϊκή συναυλία του στο πλαίσιο παγκόσμιας περιοδείας θέλησε να υπογραμμίσει τη δύναμη της μουσικής να ενώνει ανθρώπους σε διαφορετικούς τόπους αλλά και στη διαχρονία, ήρθε η σειρά του Ρικάρντο Μούτι να προβάλει με τον δικό του τρόπο το ίδιο μήνυμα.