Πολιτισμός

Εχουν περάσει περίπου τρεις δεκαετίες από τότε που η Κατερίνα Κτώνα κουβαλούσε το δικό της τσέμπαλο σε κάθε χώρο στον οποίο έδινε συναυλία και το μπαρόκ ήταν γνωστό σε ελάχιστους στην Ελλάδα.

Εχει διαγράψει μια πλούσια καριέρα, γεμάτη αμέτρητες επιτυχίες, έχει κερδίσει την αγάπη του κόσμου και τον σεβασμό των συναδέλφων του. Η εμφάνισή του την Κυριακή το βράδυ, για πρώτη φορά στο Ηρώδειο, θα είναι η κορύφωση αυτής της συναρπαστικής πορείας. 

Ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρίνα Σάττι και οι ΑΛΚΜΑΝ τραγούδησαν στο Ηρώδειο για καλό σκοπό.

Λίγοι απολάμβαναν να καταρρίπτουν τα στερεότυπα περισσότερο από τον Μάνο Χατζιδάκι. Και στην περίπτωση του «Μεγάλου Ερωτικού», που παρουσιάζεται μαζί με άλλο ένα από τα σημαντικότερα έργα του, «Το Χαμόγελο της Τζοκόντας», στις 28, 29 και 30 Σεπτεμβρίου στην Εθνική Λυρική Σκηνή, ο κορυφαίος συνθέτης το έκανε απερίφραστα, από την πρώτη στιγμή: «Ο “Μεγάλος Ερωτικός” έγινε από ένα αίσθημα ενοχής κι όχι από ερωτικούς λόγους.

Τα τελευταία χρόνια το Φεστιβάλ Αθηνών παρουσιάζει ταινίες του βωβού, τις οποίες συχνά συνοδεύουν συμφωνικές ορχήστρες ερμηνεύοντας διάσημες παρτιτούρες. Από τον «Χρυσοθήρα» του Τσάπλιν και το «Θωρηκτό Ποτέμκιν» του Αϊζενστάιν ώς την «Ωραία και το τέρας» του Κοκτό σε μουσική του Φίλιπ Γκλας.

Οι περισσότεροι «κοινοί θνητοί» πιθανότατα θα αισθανόμασταν τρομερά υπερήφανοι αν, στη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής, κατορθώναμε να συνδέσουμε το όνομά μας με ένα από τα αμέτρητα επιτεύγματα του Μισέλ Λεγκράν.

Ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς μιλάει στην «Κ» για την κινηματογραφική παραγωγή, τα σάουντρακ, αλλά και τον Κουστουρίτσα.

Ας ξεκινήσουμε με το ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνάντηση, καθώς ο αγαπημένος Διονύσης Σαββόπουλος θα μοιραστεί τη σκηνή του Ηρωδείου με δύο δυναμικές νέες ομάδες, τις «Μαρίνα Σάττι, Fonés και Chόres» και «Αλκμάν». 

Δωρεάν παραστάσεις ή με χαμηλό εισιτήριο στο ανακαινισμένο κτίριο.

Για τον ερμηνευτή Γιώργη Χριστοδούλου, η τρίχρονη έρευνα που έκανε πάνω στον Αττίκ τού έδωσε το κλειδί για να φέρει ένα μεγάλο, νέο κοινό σε μια μουσική κληρονομιά, λιγότερο γνωστή από όσο νομίζουμε. Αγνωστα τραγούδια και αδισκογράφητες επιτυχίες εμπλούτισαν μια στέρεη παρακαταθήκη, αλλά το αποτέλεσμα είναι κάτι πέρα από έναν νοσταλγικό περίπατο.

Υπήρχε διάθεση γιορτής στο προχθεσινό Γκαλά Ροσίνι, που άνοιξε τη σεζόν στην ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ. Και ήταν μια εμπειρία ευεργετική να ακούς σπουδαίες φωνές, η κάθε μία με τη δική της προσέγγιση στη διάνοια του Ροσίνι.