Πολιτισμός

«Ας κάνουμε μια βόλτα μαζί δίπλα στην ακτή του ωκεανού / Χέρι με χέρι εσύ και εγώ». Ενα τραγούδι του καλοκαιριού που έγινε τραγούδι του χειμώνα. Ισως και της άνοιξης… Γεννήθηκε στις Μπαχάμες.

Είναι παράξενο πώς καμιά φορά οι συγκυρίες μπορούν να μεταβάλουν την πορεία ενός καλλιτέχνη και του έργου του, να τον στρέψουν σε νέες κατευθύνσεις, δρόμους που πιθανότατα δεν θα έπαιρνε ποτέ διαφορετικά. Αν δεν υπήρχε η πανδημία, η Μπίλι Αϊλις αυτή τη στιγμή θα βρισκόταν εν μέσω μιας πελώριας παγκόσμιας περιοδείας, εξαργυρώνοντας επί μακρόν την […]

Οι γαλήνιες νύχτες του καλοκαιριού, ως γνωστόν, γίνονται πιο όμορφες με λίγη μουσική.

Η είδηση της «επιστροφής» μικρών και μεγαλύτερων καλοκαιρινών πολιτιστικών φεστιβάλ στα νησιά και την ηπειρωτική χώρα είναι, εκτός από ευχάριστη για τους υποστηρικτές τους και ένα σημάδι, μερικής έστω, κανονικότητας.

Θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα: ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις της να ξεπηδούν και να διαφημίζονται ως η πεμπτουσία της καλλιτεχνικής της υπόστασης, τηλεοπτικά αφιερώματα να ερευνούν εξονυχιστικά άλλο ένα κομμάτι του δυσεπίλυτου προσωπικού της παζλ και πάει λέγοντας.

Ενα μικρό κενό στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών, που ως «ζωντανές» έχουν αυτονόητο προβάδισμα έναντι των μαγνητοσκοπημένων, επιτρέπει την αναφορά στο ρεσιτάλ του Νίκου Μάνδυλα, βιολονίστα στα πρώτα βιολιά της Κρατικής, και της πιανίστριας Πόπης Μαλαπάνη. Η μουσική συνεργασία τους «ανέβηκε» στην ιστοσελίδα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στις 19 Ιουνίου και παραμένει διαθέσιμη επίσης στο […]

Πόση έμπνευση μπορεί πια να δώσει ο Ψηλορείτης; Η γενέθλια γη των Ανωγείων; Πώς μπορεί ακόμη σήμερα να γράφεται παραδοσιακή κρητική μουσική και να κομίζει κάτι νέο;

10.20: Χτυπάει το τηλέφωνο. Το συνεργείο για το σέρβις του κλιματιστικού φροντίζει να ξυπνήσω. Δεν το σηκώνω. Διαβάζω τις ειδήσεις και αρχίζω να ελέγχω τα e-mail στο κινητό όσο είμαι ακόμη στο κρεβάτι.

Ορισμένα τραγούδια τα ανακαλύπτεις αργά, με καθυστέρηση. Οχι ότι δεν τα έχεις ακούσει στο παρελθόν. Αλλά μπορεί να υπάρξει εκείνη η πρώτη, παρθενική φορά που θα τα «ακούσεις» στ’ αλήθεια. Μπορεί και όχι.

Το μότο της φετινής διοργάνωσης του Sani Festival αναδεικνύει τη μεγάλη σημασία της επανεκκίνησής του, μετά την περσινή αναγκαστική για όλους μας παύση. Τα φώτα στο λόφο της Σάνης ανάβουν και πάλι στο Sani Resort, με μοναδικές μουσικές συναντήσεις μπροστά στον Βυζαντινό πύργο, στη μέση και πάνω από τη θάλασσα, κάτω από τα ολόγιομα φεγγάρια […]

Αυτή η χαλκέντερη γενιά των παλαιών ροκάδων θα συνεχίσει να τραγουδά όσο υπάρχουν φαν που ανανεώνονται και το δυνατό χειροκρότημα τους κρατάει ακμαίους στη σκηνή.