Πολιτισμός

«Ησυχα, ήσυχα κυλούν τα παιδικά τα χρόνια, με τ' ολοστρόγγυλο νόημά τους»…  Λογοτεχνία να «ανεβαίνει» στη σκηνή έχουμε δει πολλές φορές. 

Λίγο πριν το τέλος της «Περιοδείας στον Γαλαξία» και την επιστροφή τους στη Γη, οι Burger Project παρουσιάζουν για τους μικρούς τους φίλους οκτώ «γαλαξιακές» διαδραστικές συναυλίες στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».

Λέμε συχνά για την ανάγκη, στα δύσκολα χρόνια της κρίσης, να κρατάμε ζωντανές τις εστίες του πολιτισμού, έστω και μικρές, κουτσουρεμένες, γιατί αυτές είναι, τελικά, που θα μας βοηθήσουν να σώσουμε την ευαισθησία και την ανθρωπιά μας, εν μέσω της πολυεπίπεδης αγριότητας που μας περιβάλλει.

Ο «Αγριος σπόρος» του Γιάννη Τσίρου (αυτή τη σεζόν σε σκηνοθεσία Σκότη και το 2014 σε σκηνοθεσία Γκραουζίνις) καταδεικνύει –μέσα από δύο κοντινές χρονικά παραστάσεις του– πόσο, ακόμα κι ένα εξαιρετικό έργο, χρειάζεται το κατάλληλο ανέβασμα για ν’ αναδειχθεί.

Η Λεία Βιτάλη μιλάει στην «Κ» για το νέο έργο της, τον ρατσισμό, τη βία, την ανάγκη για αγάπη, τη θεατρική παραγωγή.

Η «Κ» συνομιλεί με τους συντελεστές της ομώνυμης παράστασης του Εθνικού.

Μια φανταστική συνάντηση πάνω στη σκηνή και μια θυελλώδη συζήτηση ανάμεσα στους δύο φίλους και μετέπειτα άσπονδους εχθρούς του 19^ου αιώνα.

Τι είναι πειραματισμός στο σημερινό θέατρο; «Ο Φιλίπ είχε μιαν ιδέα, μας έδωσε έναν τίτλο, και αρχίσαμε όλοι μαζί να δουλεύουμε πάνω σε αυτό.

Μέχρι ν' αρχίσει η παράσταση, προσπαθούσα να ενταχθώ στο σκηνογραφικό σύμπαν που είχε στήσει στη σκηνή του «Παλλάς» η Εύα Μανιδάκη.

Τα παράλογα της λογικής και μια σειρά 120 επιστολών που έγιναν μονόλογος.

To stand up comedy (τουλάχιστον το επιτυχημένο) είναι πολύ δύσκολη υπόθεση.