Στον προγραμματισμό των παραστάσεων της σεζόν 2019-2020 αποτυπώνεται ξεκάθαρα, διογκούμενο, το παλιό πρόβλημα: όχι μόνο δεν αυτορρυθμίζεται η (θεατρική) αγορά, αλλά σαν να έχουν χαθεί οριστικά τα κριτήρια που επιτρέπουν στους καλλιτέχνες του θεάτρου να κρίνουν, πρώτοι απ’ όλους, εάν αυτό που αποφασίζουν να παρουσιάσουν έχει θέση, λόγο, αξία που θα συγκινήσει ένα κοινό παθιασμένο μεν για θέατρο αλλά κορεσμένο από την υπερπροσφορά.