Μέσα στο θέατρο «Ροές», στην τελευταία παράσταση του «Είμαι», προχθές βράδυ, αισθάνομαι συμμέτοχος μιας δημόσιας έκθεσης. Αυτό που συμβαίνει στη σκηνή εξελίσσεται, σταδιακά, σε μια καταβύθιση σε σπήλαια της συνείδησης, παρότι το όχημα είναι μια μουσική βιογραφία, η ιστόρηση μιας ενηλικίωσης.