Το 1995 η Νταϊάνα κάθισε μπροστά από την κάμερα του BBC για μία εκ βαθέων συνέντευξη με τον Μάρτιν Μπασίρ. Κι αν το επεισόδιο αυτό του «Panorama» έγινε η αφορμή πολλά χρόνια αργότερα για να ξεσκεπαστεί ένα σκάνδαλο στους κόλπους του BBC, ήταν σε πρώτο χρόνο μία τομή για τη δημόσια εικόνα του πιο αγαπητού προσώπου του παλατιού ακόμα κι όταν βγήκε οριστικά από την πόρτα του: ήταν τότε που άνοιξε τα χαρτιά της, που άγγιξε όλα αυτά που «δεν αγγίζονται», που έδειξε πως από τη μία πλευρά είναι το παλάτι και απέναντι είναι αυτή.
Είκοσι έξι χρόνια αργότερα, ο γιος της Χάρι μαζί με τη σύζυγό του Μέγκαν Μαρκλ, έχοντας απαρνηθεί πλέον τα βασιλικά τους καθήκοντα και έχοντας εγκατασταθεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, κάθισαν με τη σειρά τους απέναντι από την Όπρα Γουίνφρεϊ για τη δική τους συνέντευξη της μ.Π. (μετά Παλατιού) εποχής τους, αυτή στην οποία τα έβαλαν κι αυτοί με τον πιο «ιερό» θεσμό της Βρετανίας, διεκδίκησαν βέβαια το δικό τους μερίδιο βασιλικού δράματος και έδειξαν που (δεν) ανήκουν.
Οι παραλληλισμοί θα μπορούσαν να σταματούν εδώ, όμως, το πάλαι ποτέ πριγκιπικό ζευγάρι επιμένει να τρέφει το brand του και κάπως έτσι, τα τελευταία 24ωρα στο Netflix βρίσκει κανείς το «Harry & Meghan», μια μίνι σειρά ντοκιμαντέρ 6 επεισοδίων στην οποία Χάρι και Μέγκαν θέλουν να πουν την ιστορία τους «με δικά τους λόγια».
Ο Χάρι εδώ είναι το «Diana’s boy», με το αφήγημα να είναι για αυτόν σαφές από το πρώτο επεισόδιο: «[Η Μέγκαν] θυσίασε όλα όσα ήξερε και την ελευθερία της για να γίνει μέρος του κόσμου μου. Και λίγο μετά κατέληξα να θυσιάζω όλα όσα ξέρω για να γίνω μέρος του δικού της κόσμου».
Κι από την άλλη, είναι η Μέγκαν Μαρκλ που θέλει πάση θυσία να γίνει η συνέχεια της Νταϊάνα, η καταραμένη πριγκίπισσα που ποτέ δεν αγκάλιασε το βασίλειο, το μαύρο (εχμ) πρόβατο του Παλατιού κι εκείνη που ο βρετανικός Τύπος δεν έχει σταματήσει να λατρεύει να μισεί.
Είναι από μόνη της μάστιγα η τάση να τα κάνουμε όλα πλέον σειρές, μαζί και τα ντοκιμαντέρ, και η αφήγηση να ξεχειλώνει συνεχώς ακατανόητα πολύ. Στα 6 λοιπόν αρκετά φλύαρα επεισόδια του «Harry & Meghan» μαθαίνουμε για τη γνωριμία τους (άλλο ένα ζευγάρι που -κι όμως!- γνωρίστηκε στο Instagram), τα κρυφά πρώτα ραντεβού και ταξίδια, τη μετάβαση της Μέγκαν από ελεύθερη σταρ του Χόλιγουντ σε περιορισμένο βασιλικό μέλος που πρέπει να μάθει πώς κάνει υπόκλιση στην Αυτής Μεγαλειότητα, τους παπαράτσι που δεν τους άφηναν να αγιάσουν, τον ονειρικό βέβαια κατά τ’ άλλα γάμο τους.
Κι ύστερα ήταν το δηλητήριο του βρετανικού Τύπου για τη σκουρόχρωμη πριγκίπισσα που την οδήγησε μέχρι και να θέλει να δώσει τέλος στη ζωή της, η λύση των δεσμών με τον πατέρα της επειδή εκείνος πούλησε στημένες φωτογραφίες σε κίτρινες φυλλάδες, όλα εκείνα που ξεχείλισαν το ποτήρι και οδήγησαν στο «διαζύγιο» με τη βασιλική οικογένεια. Και η απόλυτη αποκαθήλωση που έρχεται προς το τέλος της σειράς δια στόματος Χάρι: «Ήμουν τρομοκρατημένος που είχα τον αδερφό μου να μου φωνάζει, τον πατέρα μου να λέει πράγματα που απλά δεν ήταν αλήθεια και τη γιαγιά μου να κάθεται ήσυχα και να κοιτάει» (αν αναρωτιόσασταν γιατί είδατε πρόσφατα ειδήσεις που έλεγαν πως το ζευγάρι δεν είναι ευπρόσδεκτο στην στέψη του Καρόλου).
Ναι, προφανώς και είναι τοξική όλη αυτή η γιγάντια δημοσιότητα που έχει δεχτεί το «αποκηρυγμένο» ζευγάρι, η εμμονή του Χάρι και της Μέγκαν όμως να γυρνάνε και να ξαναγυρνάνε σε αυτή την ιστορία, από την οποία τόσο πολύ ήθελαν να απαλλαχθούν, δεν είναι απλά η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος;
Πολύ απλά, για το ζευγάρι αυτό που αποτελεί πρόβλημα δεν είναι η ζωή τους ως ριάλιτι, αλλά ο έλεγχος του σεναρίου αυτού του ριάλιτι. Σε κάθε σχεδόν σημείο του ντοκιμαντέρ πρέπει με το στανιό το Α να οδηγήσει στο Β και να συσχετιστεί με αυτό, να δούμε τα πράγματα από μια οπτική που ο Χάρι και (κυρίως) η Μέγκαν είναι τα αιώνια θύματα. Σε σημείο, μάλιστα, που η σειρά θέλει να σε πείσει ότι δεν μπορούσε να τους συμβεί κάτι χειρότερο από το να είναι νέοι, όμορφοι, πλούσιοι και διάσημοι.
Στον παραπάνω «αγώνα», οτιδήποτε εξυπηρετεί την ιστορία εργαλειοποιείται, γίνεται σχεδόν βορά στα χέρια των δημιουργών του και τα ατοπήματα σε στιγμές είναι ως και γελοία. Δηλαδή, κατανοητά πολλά, αλλά η σχεδόν χιτσκοκικής έντασης αφήγηση για το πόσο πλήγωσε το ζευγάρι ένα σοσιαλμιντιακό δημοσίευμα που έδειχνε ένα ζευγάρι με «παιδί» έναν χιμπατζή όταν γέννησαν τον Άρτσι και η αυθαίρετη συσχέτιση αρνητικών κίτρινων δημοσιευμάτων με την αποβολή της Μέγκαν από πλευράς Χάρι φλερτάρουν στενά με την κιτρινίλα που κατά τ’ άλλα, πολεμούν.
Πολλές φορές νιώθεις πως το «Harry & Meghan» θα έβρισκε καλύτερα τη θέση του στο E! Entertainment παρά στο Netflix, με τις talking heads εξομολογήσεις να μοιάζουν βγαλμένες από μία αρκετά πιο σικάτη εκδοχή των Καρντάσιανς.
Όσο ρηχό κι αν ακούγεται (και είναι), ο λόγος που σε μεγάλο μέρος το ντοκιμαντέρ σε κρατάει να το δεις είναι ότι ο Χάρι και η Μέγκαν είναι ένα πολύ όμορφο ζευγάρι και πίσω από τις γενναίες δόσεις ναρκισσισμού που τους διακατέχει αμφότερους και το στημένο της υπόθεσης είναι και εκείνες οι μικρές στιγμές που γυρνάνε, κοιτιούνται και χαμογελάνε και δεν μπορείς παρά να σκεφτείς πόσο ταιριαστοί είναι.
Τελικά, πάντως, το μόνο που μένει μετά από σχεδόν 6 (ουφ) ώρες θέασης είναι άλλο ένα δράμα της μπουρζουαζίας σε κοινή θέα. Γκώσαμε.
To «Harry & Meghan» είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα του Netflix.
