Σε λίγους μήνες τα «Φιλαράκια» κλείνουν τριάντα χρόνια από την πρώτη τους εμφάνιση στη μικρή οθόνη. Απέχουμε δηλαδή χρονικά από το πρώτο τους επεισόδιο όσο απείχαμε τότε από το «Πέιτον Πλέις» (όσοι είστε κάτω από πενήντα, παρακαλώ γκουγκλάρετε). Φυσικά, το «Πέιτον Πλέις» είχε πάψει να παίζει οπουδήποτε το ’94, αντίθετα με τα «Φιλαράκια» που έκτοτε προβάλλονται παντού, ανελλιπώς, με τεράστια επιτυχία. Σκεφτείτε για πόσες γενιές τηλεθεατών μιλάμε. Η πιο επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά όλων των εποχών; Από πολλές απόψεις, ναι.
Στα «Φιλαράκια» δεν υπάρχει πρωταγωνιστής. Θα ήταν ιεροσυλία να ξεχωρίσεις κάποιον από αυτούς τους έξι εκπληκτικούς ηθοποιούς που ενσαρκώνουν ισάριθμους άρτια δομημένους τηλεοπτικούς χαρακτήρες. Αν ωστόσο βάλεις το πιστόλι στον κρόταφο στους φαν της σειράς και απαιτήσεις να διαλέξουν κάποιον, πάω στοίχημα πως ο Τσάντλερ θα μαζέψει όλο το χαρτί.
Ο Τσάντλερ Μύριελ (το μεσαίο του όνομα, όπως αποκαλύπτεται σε ανύποπτο χρόνο σε κάποιο από τα εκατοντάδες επεισόδια) Μπινγκ είναι ο απόλυτος αντιήρωας. Είναι αδέξιος, άτυχος, μονίμως αμήχανος. Μοναδικό μοναχοπάιδι της σειράς, έζησε τραυματική παιδική ηλικία, δεχόταν bullying στο σχολείο, ασκεί ένα απροσδιόριστο αλλά σίγουρα βαρετό επάγγελμα και, μέχρι τα μέσα της σειράς, αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα στη σχέση του με τις γυναίκες. Δεν μασάει όμως. Το απόλυτο όπλο του είναι το χιούμορ. Εχει πάντα τις κατάλληλες ατάκες, αυτές που θα μαλακώσουν τον πόνο του και θα κάνουν τους δίπλα του να αισθανθούν καλύτερα. Σε γενικές γραμμές, ο Τσάντλερ μπορεί να είναι «λούζερ», αλλά είναι και ο τύπος που όλοι θα θέλαμε στην παρέα μας. Και είναι ακριβώς οι αδυναμίες του αυτές που έκαναν εύκολη την ταύτιση μαζί του.
Ο Μάθιου Πέρι ήταν ο Τσάντλερ Μπινγκ. Οχι μόνο επειδή συμμετείχε ενεργά στη συγγραφή της σειράς, προσαρμόζοντας συνεχώς τον ρόλο πάνω του, αλλά επειδή διέθετε και πολλά κοινά με τον ρόλο που υποδυόταν. Κακές σχέσεις με τους γονείς του, τραυματική παιδική ηλικία, προβλήματα στη δέσμευση, τα οποία καταδίκαζαν σε αδιέξοδο τις επαφές του με το αντίθετο φύλο, ακόμα και ένα ακρωτηριασμένο δάχτυλο! Μόνο σε δύο πράγματα διέφεραν ο Τσάντλερ με τον Μάθιου. Ο Τσάντλερ, αν εξαιρέσουμε ένα κόλλημα με το κάπνισμα, δεν ήταν βαριά εθισμένος στις ουσίες όπως ο Μάθιου. Επίσης ο Τσάντλερ έζησε ευτυχισμένος με τη Μόνικα. Ο Μάθιου, όπως φοβόταν, πέθανε μονάχος του.
Πληροφορήθηκα τον θάνατο του Μάθιου Πέρι το πρωί της Κυριακής. Ανοιξα το κινητό μου, άρχισα να σκορλάρω ρουτινιάρικα στο Facebook, ώσπου έπεσα πάνω στην είδηση. Ανακάθισα στο κρεβάτι και ένιωσα έναν κόμπο στον λαιμό. Είχα μόλις χάσει έναν δικό μου άνθρωπο.
*Ο Θανάσης Χειμωνάς είναι συγγραφέας και έχει μεταφράσει στα ελληνικά την αυτοβιογραφία του Μάθιου Πέρι «Φιλαράκια, Εραστές και το Μεγάλο Φρικτό Πράγμα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Athens Bookstore.
