Θα την πετύχετε κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη βράδυ στον ρόλο της Βάσως Γιαννακάκη στη δραματική σειρά του Mega Το ναυάγιο. Η Στέλλα Ψαρουδάκη ανήκει στη νέα γενιά των ταλαντούχων ηθοποιών που παλεύει με όλες της τις δυνάμεις για να πετύχει τα όνειρά της. Μεγάλωσε στο Ρέθυμνο και μετά τις Πανελλήνιες μετακόμισε στην Αθήνα, όπου σπούδασε ΜΜΕ και Επικοινωνία στο ΕΚΠΑ. Ταυτόχρονα, ολοκλήρωσε την Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου. Παράλληλα με τα γυρίσματα της σειράς, προετοιμάζεται για το πτυχίο στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Αθηνών.
Γιατί αποφάσισες να πάρεις τον ακαδημαϊκό δρόμο της δημοσιογραφίας; Και γιατί τελικά την άφησες;
Η πρώτη μου επιλογή ήταν η Νομική, αλλά δεν έπιασα τα μόρια. Σκεφτόμουν ότι η δημοσιογραφία θα είχε ενδιαφέρον και πως θα μου ταίριαζε, γιατί όντως μου αρέσει να γράφω. Στην πορεία όμως συνειδητοποίησα πως, ενώ μου άρεσαν τα μαθήματα της σχολής, η ιδέα τού να γίνω δημοσιογράφος ήταν πολύ μακριά από την ιδιοσυγκρασία μου. Πάντως, την τελείωσα. Δεν μου αρέσει να αφήνω πράγματα στη μέση.
Ήταν υποστηρικτικός ο περίγυρός σου στην επιλογή να γίνεις ηθοποιός;
Όταν συνειδητοποίησε πως εννοούσα πραγματικά ότι θέλω να ακολουθήσω επαγγελματικά αυτό το μονοπάτι, με υποστήριξε. Το ίδιο κάνει μέχρι και σήμερα.
Βλέπω στο βιογραφικό σου πως έχεις συμμετάσχει και στην τελευταία ταινία του Παντελή Βούλγαρη, «Το τελευταίο σημείωμα». Θα μπορούσες να μου μιλήσεις γι’ αυτή την εμπειρία, καθώς είναι ένα συγκλονιστικό φιλμ;
Ήταν πραγματικά μια υπέροχη εμπειρία. Τα γυρίσματα έγιναν στα Χανιά, στο φρούριο Ιτζεδίν, το οποίο μέσα στα χρόνια είχε λειτουργήσει ως φυλακή για βαρυποινίτες και πολιτικούς κρατουμένους. Ο χώρος είχε μια ιδιαίτερη ενέργεια – μόλις έμπαινες μέσα, αυτόματα μιλούσες σχεδόν ψιθυριστά. Ο κ. Βούλγαρης καθοδηγούσε όλους τους συντελεστές με μεγάλη ευγένεια και μαεστρία. Θυμάμαι πάντα με χαμόγελο εκείνα τα γυρίσματα.
Πώς είναι το κλίμα στα γυρίσματα του Ναυαγίου;
Το κλίμα είναι πολύ ωραίο. Με την Αθηνά Ροδίτου (στη σειρά έχει τον ρόλο της αδερφής της, Λίνας Γιαννακάκη), με την οποία έχουμε πολλές σκηνές μαζί, πλέον κοιταζόμαστε και είναι λες και συνομιλούμε αμέσως. Πολύ συχνά, μας πιάνουν και τα γέλια.
Υπάρχουν κάποιες σκηνές από ελληνικές σειρές που να σε έχουν σημαδέψει (είτε αστείες είτε δραματικές) ή που να συζητάς με παρέες και να αποτελούν έναν κοινό κώδικα σύνδεσης;
Φυσικά και υπάρχουν. Η παρέα μου κι εγώ ξέρουμε απέξω ατάκες από το Κωνσταντίνου και Ελένης και το Στο παρά πέντε. Από δραματικές σκηνές, δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη στο Νησί, όταν η Κατερίνα Λέχου ως «Ελένη» αποχαιρετούσε το χωριό και την οικογένειά της, για να περάσει απέναντι στη Σπιναλόγκα.
Πώς μπορεί να κυλάει η μέρα σου; Γιατί φαντάζομαι πως οι απαιτήσεις μιας σχεδόν καθημερινής σειράς είναι μεγάλες.
Η μέρα μου κυλάει με γρήγορους ρυθμούς, αρκετό διάβασμα, αλλά και στιγμές χαλάρωσης με αγαπημένους ανθρώπους και τον σκύλο μου.
Τι τραγούδια έχεις στην playlist σου αυτή την περίοδο;
Δεν έχω ποτέ playlist, νιώθω ότι με περιορίζει, επιλέγω να ακούω τραγούδια ανάλογα με τη διάθεσή μου και τη συνθήκη στην οποία βρίσκομαι.
Επειδή μου είπες ότι σου αρέσει το γράψιμο, υπάρχουν κάποια διαβάσματα που «παίζουν» συνεχώς στο μυαλό σου και τα κουβαλάς στην πορεία σου;
Ανοίγω ξανά και ξανά τα βιβλία ποίησης που έχω στο σπίτι. Δεν θα βαρεθώ ποτέ να διαβάζω τα αγαπημένα μου ποιήματα.
Πώς θα χαρακτήριζες τη Στέλλα;
Δεν μου αρέσει να δίνω στον εαυτό μου χαρακτηρισμούς, θα ήταν ίσως προτιμότερο να ρωτήσουμε τους ανθρώπους γύρω μου. Ωστόσο, πιστεύω ότι είμαι γενναιόδωρη, με κατανόηση, υπομονή και επιμονή.
Ποιες σκέψεις δημιουργούν ανησυχία στην καθημερινότητά σου;
Η δουλειά μού προκαλεί άγχος, όπως και διάφορες σκέψεις. Αν αποδίδω όσο πιο καλά γίνεται, ποιο θα είναι το επόμενο επαγγελματικό βήμα και όλα εκείνα που θα ήθελα να πετύχω ως προσωπικούς στόχους.
Σε τι διαφέρει η Στέλλα του 2024 από τη Στέλλα του 2014;
Έχω πια περισσότερες γνώσεις, αλλά κουβαλάω και περισσότερα τραύματα από τη διαδρομή που έχω κάνει. Παραμένει ίδια η πίστη μου στα όνειρα.
