Την εβδομάδα που πέρασε, η τιμή του πετρελαίου τύπου Brent έκλεισε σε επίπεδα κάτω των 38 δολαρίων το βαρέλι, το οποίο σημαίνει ότι η συνολική πτώση από την αρχή της χρονιάς έχει φθάσει στο 43%.
Σε αυτά τα επίπεδα, ο κλάδος των πετρελαιοειδών υποχρεώνεται να υποεπενδύει σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι ελλείψεις να καταστούν αναπόφευκτες στο μέλλον – και αυτό οδηγεί σε υψηλότερες τιμές, όπως επισημαίνει ο γενικός οικονομικός διευθυντής της Exxon κ. Σουίγκερ.
Αλλά μία ανάκαμψη τιμών εξαρτάται και από δύο άλλα πράγματα, όπως είναι η υψηλότερη ζήτηση και οι χειρισμοί του ΟΠΕΚ και των εταίρων του στο να παραμείνουν σταθεροί στη μείωση της παραγωγής και να μη χάσουν τον έλεγχο με την αρωγή μιας συχνά άβολης συμμαχίας Ρωσίας και Σαουδικής Αραβίας. Δεδομένου ότι στις ΗΠΑ τα κρούσματα έφθασαν την εβδομάδα που μας πέρασε σε υψηλότατα επίπεδα και νέα απαγορευτικά κυκλοφορίας επιβάλλονται σε όλη την Ευρώπη, ο ιός αλλά και ο αντίκτυπός του στη ζήτηση πετρελαίου δεν θα εξασθενήσει.
Εάν πρόκειται να έχει κάποιο αποτέλεσμα η πειθαρχία στην προσφορά, τότε οι εθνικοί πετρελαϊκοί κολοσσοί θα πρέπει να συνεργαστούν, και ο Σαουδάραβας διάδοχος πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν καθώς και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν καλό θα ήταν να συνεχίσουν να συντονίζονται.
Υπάρχει κι ένα φωτεινό σημείο, πάντως, και αυτό είναι η παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου από σχιστολιθικά πετρώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία μειώνεται ραγδαία, ενώ προηγήθηκε μία φρενήρης δεκαετής αύξηση. Η πορεία αυτή χρηματοδοτήθηκε με δανεισμό και εξέπληξε τους παραδοσιακούς κολοσσούς, αλλά και περιόρισε την ισχύ του ΟΠΕΚ επί της αγοράς πετρελαίου.
Διοικητικά στελέχη σε ορισμένες από τις μεγαλύτερες ανεξάρτητες πετρελαϊκές στην Αμερική πιστεύουν ότι δεν πρόκειται ποτέ η χώρα να επιστρέψει στα επίπεδα-ρεκόρ που βρισκόταν πριν από την πανδημία.
Οι διευθύνοντες σύμβουλοι των κολοσσών λίγα μπορούν να κάνουν για να προωθήσουν τη γεωπολιτική συνεργασία, αλλά τους τελευταίους έξι μήνες έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να σταματήσουν την οικονομική αιμορραγία. Ή, όπως λένε, επικεντρώθηκαν στην «αυτοβοήθεια», δηλαδή περιόρισαν τη μη επικερδή παραγωγή, ελάττωσαν τις δαπάνες και τις μελλοντικές επενδύσεις και απέλυσαν δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους.
Η Exxon είναι ένα τυπικό δείγμα των προβλημάτων των εταιρειών. Πριν από ένα χρόνο η εταιρεία με έδρα το Τέξας είχε στόχο οι κεφαλαιακές της δαπάνες να φθάσουν το 2021 τα 35 δισ. δολ., ενώ τώρα κάνει λόγο για τα μισά από αυτά. Ανακοίνωσε προ ημερών πως θα μειώσει το προσωπικό της και τους συνεργαζόμενους με αυτήν κατά 15%, ήτοι κατά 14.000 άτομα έως το 2022, ενώ ακόμα κι έτσι, η Exxon δαπανά περισσότερα από όσα κερδίζει.
