Mήπως κουραστήκατε από τις συνεχείς τηλεδιασκέψεις μέσω της πλατφόρμας Zoom; Μήπως αισθάνεστε πως έχετε απομονωθεί από τους συναδέλφους σας και σας έχει λείψει το να παραγγείλετε φαγητό από την καντίνα κοντά στη δουλειά σας; Εχουν περάσει μήνες μέσα στην πανδημία, η οποία άλλαξε άρδην την ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και στην προσωπική/οικογενειακή ζωή. Οπως φαίνεται, όμως, οι Αμερικανοί και οι Αμερικανίδες έχουν επιτυχώς προσαρμοστεί στα οικιακά τους γραφεία.
Εν τω μεταξύ, οι περισσότεροι επιθυμούν και μετά τη λήξη της πανδημίας να εξακολουθήσουν να εργάζονται από τη βάση τους. Αυτά είναι τα ευρήματα ερευνών, τα οποία δημοσίευσαν το Κέντρο Ερευνών Πίου και το Ινστιτούτο Μπέκερ Φρίντμαν του Πανεπιστημίου του Σικάγου, και τα οποία πιθανώς προδικάζουν δυσμενείς εξελίξεις για τις τοπικές οικονομικές δραστηριότητες – δραστηριότητες στον κλάδο των υπηρεσιών, οι οποίες παρέχονταν από αντίστοιχες εταιρείες σε υπαλλήλους γραφείων, που ήθελαν να ξεκουραστούν, τρώγοντας ή πίνοντας ή να δώσουν για καθάρισμα τα ρούχα τους σε καθαριστήριο κοντά στη δουλειά τους. Και οι εν λόγω εταιρείες, τα καταστήματα, τα καφέ και τα εστιατόρια ανθούσαν λόγω της ζήτησης εκ μέρους των εργαζομένων. Η έρευνα του Ινστιτούτου Πίου με τη συμμετοχή 5.800 ενήλικων εργαζομένων στα μέσα Οκτωβρίου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μετάβαση από το ένα καθεστώς στο άλλο για τους περισσότερους ήταν εύκολη. Τους έδωσε τη δυνατότητα να παραμείνουν παραγωγικοί και, τηρουμένων των αναλογιών, προσέφερε στους ανθρώπους μεγαλύτερο έλεγχο ως προς το πώς κάνουν χρήση του χρόνου τους. Και αυτό έρχεται σε αντίθεση με την ευρέως επικρατούσα άποψη πως τα οικιακά γραφεία ήταν μια πηγή τεχνικών προβλημάτων και αφορμή για παρεμβολές στην εργασία από τα μέλη της οικογένειας.
Βέβαια, όπως είναι αναμενόμενο, δεν δηλώνουν όλοι ενθουσιασμένοι. Κυρίως οι νεότερης ηλικίας εργαζόμενες και εργαζόμενοι ανέφεραν πως αντιμετώπισαν δυσκολίες στο να διατηρήσουν ζωηρό το ενδιαφέρον τους για τη δουλειά, ενώ οι γονείς έπρεπε να υπερβούν εμπόδια, ώστε να εργάζονται ανενόχλητοι. Οπως συμπέραναν πάντως οι ερευνητές του Ινστιτούτου Πίου, «αν και η διαδικασία μετατόπισης προς την τηλεργασία δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως ήταν ανεπαίσθητη, για πολλούς εργαζομένους ενηλίκους αποδείχθηκε σχετικώς ομαλή». Το γεγονός πως οι άνθρωποι όχι μόνον αρέσκονται να εργάζονται από την έδρα τους, αλλά αποδίδουν κιόλας, «ενδεχομένως να προμηνύει μια σημαντική μεταβολή στον τρόπο με τον οποίο μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού θα απασχολείται στο μέλλον», όπως αναφέρουν οι ερευνητές του Πίου, Κιμ Πάρκερ, Τζουλιάνα Χόροβιτς και Ρέιτσελ Μίνκιν.
Η δε μελέτη του Ινστιτούτου Μπέκερ Φρίντμαν, επίσης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τηλεργασία από το σπίτι μάλλον θα εξακολουθήσει ως τάση και πιθανώς, όπως υπολογίζει, ένα 22% όλων των εργασίμων ημερών να διεκπεραιώνεται από εκεί και μετά τη λήξη της ασθένειας. Πρόκειται, λοιπόν, για αξιοσημείωτη μεταβολή, η οποία θα έχει εκτεταμένες επιπτώσεις σε πλήθος κλάδων, από τους ιδιοκτήτες επαγγελματικών χώρων μέχρι τον άνθρωπο που έχει το καφέ στη γωνία. Οπως παρατηρούν οι μελετητές, το «μαζικό κοινωνικό πείραμα της πανδημίας θα μειώσει τις δαπάνες στο κέντρο των πόλεων έως και 10% σε μόνιμη βάση». Το στίγμα της τηλεργασίας εξαλείφθηκε, η τεχνολογία βελτιώθηκε τάχιστα και εταιρείες και εργαζόμενοι προσαρμόστηκαν, κάνοντας τις αναγκαίες επενδύσεις, όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα. Σε αυτή συμμετείχαν 15.000 εργαζόμενοι, η πλειονότητα των οποίων απεφάνθη ότι στο σπίτι ήταν τουλάχιστον τόσο αποδοτικοί όσο και στο γραφείο, και ίσως και πιο πολύ, και ότι θα ήθελαν να εξακολουθήσουν να τηλεργάζονται και στο μέλλον τουλάχιστον δύο από τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας.
