«Οι Θρακιώτες έχουν συχνά ένα εσωτερικό μέτρο: τα πόδια καρφωμένα στη γη και το βλέμμα στον ουρανό. Αλλά και μια καρδιά γεμάτη αγάπη για την πατρίδα. Ολες αυτές τις αρετές τις διέκρινα στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που μας έκανε την τιμή να επισκεφθεί το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης, στην Αλεξανδρούπολη», έλεγε στη στήλη η Αγγελική Γιαννακίδου, με αφορμή την ξενάγηση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, πριν από μερικές ημέρες. Αν και η αεικίνητη Αγγελική δεν έχει γεννηθεί στη Θράκη, δρα εδώ και δεκαετίες ως πραγματικός φύλακας-άγγελος του πολιτιστικού αποθέματος της ακριτικής γωνιάς, όχι μόνο μέσω της ίδρυσης του ΕΜΘ, αλλά και με καθημερινή παρουσία σε χωριά, οικισμούς, κοινότητες. Εχει διασώσει από εργαλεία και έπιπλα μέχρι ιστορίες και τεχνικές.
«Ομολογουμένως, η Πρόεδρος ήξερε πολλά πράγματα για την ευρύτερη περιοχή της καταγωγής της, αλλά έκανε και πολλές ερωτήσεις. Περισσότερο, θαρρώ, της άρεσε πως εμείς εδώ δεν αντιμετωπίζουμε τη μνήμη ως κάτι που ανήκει στο παρελθόν, αλλά ως νήμα της ζώσας παράδοσης», συμπληρώνει η Αγγελική Γιαννακίδου, η οποία γνωρίζει όλες τις κεντήστρες, τις υφάντρες, τους σιδεράδες, τους ξυλουργούς, τους μάστορες. Πριν από λίγο καιρό κάθισε μαζί τους και έβγαλε μια σειρά από σχέδια για προϊόντα σχεδιασμού, σε μια πρωτότυπη σειρά με τίτλο «Riza», με εκπληκτικά αποτελέσματα.
Ο άλλος σταθμός της περιοδείας της ΠτΔ προς τον ακριτικό Βορρά, στον οποίο αξίζει να σταθεί κανείς για λόγους συναισθηματικούς αλλά και ουσίας, ήταν η επίσκεψη στο σπίτι της οικογένειας της αδικοχαμένης Ελένης Τοπαλούδη, στο Διδυμότειχο. «Την περίμενε ο Πέτρος μας, ο μικρότερος γιος μας, στην πιλοτή με ένα μπουκέτο λουλούδια. Είχε έρθει και η μάνα μου να τη γνωρίσει και της είχε φτιάξει κιμαδόπιτα και κολοκυθόπιτα. Με το που πέρασε το κατώφλι, είδε όλες τις φωτογραφίες και τα σκίτσα που μας έχουν στείλει από όλες τις γωνιές της Ελλάδας, με τη μορφή του παιδιού μας», μου είπε ο Γιάννης Τοπαλούδης.
Η γυναίκα του, η Κούλα, συμπλήρωσε: «Εγώ είδα πολλές φορές τα μάτια της Προέδρου να βουρκώνουν όσο της μιλούσα για ό,τι περάσαμε. Είναι μάνα κοριτσιού και η ίδια, πώς να μην καταλαβαίνει, να μη νιώθει; Πάνω από όλα, είναι ένας ευαίσθητος άνθρωπος και θεωρώ ότι κατά τη διάρκεια της θητείας της θα αφήσει θετικό αποτύπωμα στον αγώνα για τα ζητήματα βίας κατά των γυναικών, τη μισαλλοδοξία και τον ρατσισμό. Εχει δείξει ότι την απασχολούν και θα τα κάνει προτεραιότητα. Εμεινε κοντά μας σχεδόν μία ώρα και μας άκουσε. Θεωρούμε πολύ σημαντικό ότι μας άκουσε. Στόχος μας, πια, είναι να φτιάξουμε ένα ίδρυμα για τα ζητήματα αυτά».
[email protected]
