Η Δύση έχει ρίξει τους σπόρους για να εκδηλωθεί ένα διογκούμενο κύμα από τις επιπτώσεις των κυρώσεων εις βάρος της Ρωσίας επί των αναδυόμενων αγορών. Οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδίασαν τους σαρωτικούς περιορισμούς που επέβαλαν στη Μόσχα για την εισβολή της στην Ουκρανία ούτως ώστε να δοθεί η δυνατότητα στην Ευρώπη να προμηθευτεί την ενέργεια που εκείνη χρειάζεται. Και τώρα συντονίζουν τις παραδόσεις φυσικού αερίου, ώστε να μην υπάρξει διακοπή στην ηλεκτροδότηση. Σήμερα όμως ο Λευκός Οίκος συνειδητοποιεί τις βάρβαρες παράπλευρες συνέπειες των μέτρων στα φτωχότερα κράτη. Στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών παραδέχθηκε το πρόβλημα προσφάτως, επισημαίνοντας πως οι σύμμαχοι θα πρέπει να συνεργαστούν ούτως ώστε να αντιμετωπίσουν τις παγκόσμιες προσκλήσεις ως προς την ασφάλεια του επισιτισμού.
Η Ουκρανία και η Ρωσία αντιπροσωπεύουν το 38% των παγκόσμιων εξαγωγών σίτου και η δεύτερη είναι μείζων εξαγωγέας λιπασμάτων, αντιστοιχώντας σχεδόν στο ένα πέμπτο της διεθνούς αγοράς σε ορισμένες περιπτώσεις. Οι αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες δυσκολεύτηκαν κατά την πανδημία, τώρα έρχονται αντιμέτωπες με μια επισιτιστική κρίση, η οποία δυνητικά θα αποσταθεροποιήσει τις κυβερνήσεις τους. Και αυτή τη φορά οι εξαιρέσεις και άλλες παρακαμπτήριες οδοί, δηλαδή οι παραδοσιακές μέθοδοι για να ανακουφιστούν χώρες εγκλωβισμένες σε διπλωματικού είδους διασταυρούμενα πυρά, μπορεί να αποδειχθούν λιγότερο αποτελεσματικές.
Μετά την πανδημία, οι αναπτυσσόμενες χώρες έρχονται τώρα αντιμέτωπες με μια επισιτιστική κρίση.
Κι αυτό διότι οι κυρώσεις είναι σαρωτικές και οι εμπορικοί δεσμοί περιπεπλεγμένοι. Ολο αυτό λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις εξαιτίας της συμφόρησης στην προμηθευτική αλυσίδα, ενόσω οι ναυτιλιακές εταιρείες αγωνίζονται να αντεπεξέλθουν σε συνθήκες χαμηλής ασφάλειας και προβλήματα αυτασφάλισης. Το να αγοράσει κανείς χονδρική συνιστά μία επιλογή. Οι πλούσιες χώρες θα μπορούσαν στη συνέχεια να επιδοτήσουν τις προμήθειες σίτου και να διασφαλίσουν πως θα καταλήξουν οι επιδοτήσεις σε ευπαθείς εισαγωγείς, όπως είναι η Τουρκία, η Αίγυπτος και ο Λίβανος. Η Ινδία διαθέτει τεράστιο πλεόνασμα και είναι σε θέση να συνδράμει και να καλύψει κάπως το κενό, όπως και η Αυστραλία. Εντούτοις, είναι δυσκολότερο να γίνει συντονισμός στα λιπάσματα, των οποίων η έλλειψη μπορεί να μειώσει στο ήμισυ την απόδοση των καλλιεργειών. Η εκτίναξη των τιμών του φυσικού αερίου ανάγκασε εταιρείες όπως η νορβηγική Yara να περικόψουν την παραγωγή τους. Η Ουάσιγκτον ίσως θα όφειλε να της εγγυηθεί πως θα έχει πελατεία, ώστε να πείσει εκείνην και άλλες του κλάδου (όπως η καναδική Nutrien) να επιταχύνουν την παραγωγή. Η καναδική εταιρεία είναι η μεγαλύτερη παραγωγός ποτάσας στον κόσμο. Ακόμα και προ της εισβολής στην Ουκρανία οι ΗΠΑ είχαν θέσει υπό εξέταση το πόσο βασίζονται στην πολιτική των κυρώσεων.
