Κατατέθηκε την Τρίτη στη Βουλή νομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας με τίτλο «Εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου για τη δραστηριοποίηση των πλοίων αναψυχής και των τουριστικών ημερόπλοιων, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κλάδου των επαγγελματικών πλοίων αναψυχής και άλλες διατάξεις», μετά και την προβλεπόμενη δημόσια διαβούλευση που προηγήθηκε. Παρά τον αρχικό στόχο του αρμόδιου υπουργείου, η σχετική νομοθετική παρέμβαση να είναι όσο το δυνατόν σύντομη και ευσύνοπτη και να μην υπερβαίνει τα δεκαπέντε άρθρα, το νομοσχέδιο εκτείνεται σε 102 σελίδες και 111 άρθρα.
Βασικός σκοπός της ηγεσίας του υπουργείου Ναυτιλίας ήταν η τακτοποίηση του καθεστώτος δραστηριοποίησης πλοίων αναψυχής με ξένη σημαία στα ελληνικά ύδατα, ο εκσυγχρονισμός της εν γένει νομοθεσίας ως προς τα πλοία αναψυχής και η κατάργηση γραφειοκρατικών διατάξεων και η εισαγωγή καινοτόμων διαδικασιών.
Οπως ωστόσο φαίνεται από τις αντιδράσεις που εκδηλώνονται ήδη, η σχετική προσπάθεια δεν ικανοποιεί καμία πλευρά. Ούτε αυτούς που ζητούν να μπει τάξη, αλλά και να εισπράττονται έσοδα για το Δημόσιο από την πλημμυρίδα θαλαμηγών που κυκλοφορούν και προσδένουν στα ελληνικά νερά και ακτές αντίστοιχα, ούτε εκείνους που θέλουν την πλήρη απελευθέρωση των ναυλώσεων και ξένων σκαφών, ούτε όμως και όσους επιζητούν απλοποίηση της βαριάς γραφειοκρατίας που ενδημεί στον κλάδο.
Από τις αντιδράσεις που εκδηλώνονται ήδη, η προσπάθεια του αρμόδιου υπουργείου δεν ικανοποιεί καμία πλευρά.
Η ισότιμη αντιμετώπιση των πλοίων με ελληνική και αυτών με ξένη σημαία φαίνεται να μην επιτυγχάνεται, αναφέρουν νομικές πηγές, καθώς το καθεστώς της πληρωμής απλώς ενός τέλους (ΤΕΠΑΔΑΧ) ουδεμία σχέση έχει με τα συμβαίνοντα σε άλλες ανταγωνιστικές χώρες (Κροατία, Γαλλία, Ιταλία) όπου εισπράττονται εύρωστα τέλη και φόροι. Ορισμένοι μάλιστα μιλούν για τη θέσπιση συνθηκών αθέμιτου ανταγωνισμού εις βάρος των πλοίων υπό ελληνική σημαία, καθώς ουδείς έλεγχος διαφαίνεται να υπάρχει ιδίως επί των πλοίων με μη κοινοτική σημαία, ως προς την επάνδρωση αυτών, την ασφαλιστική κάλυψη των πληρωμάτων, την ασφάλεια κ.λπ. Από την άλλη πλευρά, εκπρόσωποι ιδιοκτητών πλοίων με ξένη σημαία μιλούν για «αποσπασματικές διατάξεις οι οποίες δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από αυτά τα οποία θα έλυναν και δεν δύνανται να εφαρμοστούν διότι αγνοούν τη διεθνή αγορά των ναυλώσεων και τους όρους υπό τους οποίους συμβάλλονται οι ενδιαφερόμενοι».
Λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη ζήτηση για ναυλώσεις στον ελληνικό χώρο, η οποία ευρέως αποδίδεται –πέραν της φυσικής ομορφιάς της χώρας– στην απουσία σοβαρών τελών και ρυθμίσεων όπως σε άλλες χώρες, «η θέσπιση ενός πρωτοποριακού και δίκαιου νομικού πλαισίου σύμφωνα με την ευρωπαϊκή πρακτική θα δημιουργούσε εξαιρετικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της σχετικής αγοράς με σημαντικά δημοσιονομικά οφέλη», εξηγούν οι επαΐοντες.
Αλλοι κύκλοι της εγχώριας αγοράς σχολιάζουν ότι το νομοσχέδιο δεν αγγίζει καθόλου ζητήματα που εκκρεμούν επί έτη και ταλανίζουν τον χώρο, οι δε προβλέψεις του αντί να επιλύουν, όπως προαναφέρθηκε, τα λιμνάζοντα γραφειοκρατικά προβλήματα, τα οποία προκαλούν σημαντικότατες καθυστερήσεις στους συναλλασσόμενους «δημιουργούν επιπρόσθετες διαδικασίες και υποχρεώσεις», καταλήγοντας ότι «μοιάζει με μια προσπάθεια που προσπαθεί να συγκεράσει διάφορες απόψεις και συμφέροντα στον χώρο, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία». Επίσης, πηγές της αγοράς σχολιάζουν πως «απουσιάζει κάποια προσπάθεια κωδικοποίησης της διάσπαρτης νομοθεσίας που αφορά τα σκάφη αναψυχής, καθώς και ρυθμίσεις που απαιτούν τη συνεργασία με το υπουργείο Οικονομικών αφού αφορούν την ύλη του».
