Ο Τζο Μπάιντεν προσπαθεί να πετύχει περισσότερα, κάνοντας λιγότερα για την Κίνα. Με μια πρώτη ματιά, το νέο οικονομικό σύμφωνο του προέδρου των ΗΠΑ με την Ινδία, την Ιαπωνία και το Βιετνάμ φαίνεται ελλιπές επί της ουσίας, ενώ παράλληλα παρακάμπτει ευαίσθητα ζητήματα. Ο Λευκός Οίκος μπορεί να αποσύρει πολλούς από τους δασμούς οι οποίοι επιβλήθηκαν στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Είναι ένα σχέδιο στερούμενο φιλοδοξίας, αλλά και κάτι που υποδηλώνει ότι ο Τζο Μπάιντεν έχει πάρει τα μαθήματά του από τις αποτυχίες των προκατόχων του. Επί σειράν ετών οι προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών να προσελκύσουν ή να τιμωρήσουν την Κίνα δεν έφερναν αποτέλεσμα. Ο πρώην πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δεν κατόρθωσε να σφυρηλατήσει μια συμφωνία επενδύσεων με τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Η δε πρωτοβουλία για τη συνεργασία των χωρών του Ειρηνικού (Trans-Pacific Partnership/ΤΡΡ), η οποία δυνητικά θα είχε σχηματίσει έναν οικονομικό εμπορικό συνασπισμό για να αντισταθμίσει την επιρροή της Κίνας, δεν κατάφερε ποτέ να περάσει τη γραμμή του τερματισμού. Ο εμπορικός πόλεμος του Ντόναλντ Τραμπ, από την άλλη πλευρά, παρεμπόδισε τις αλυσίδες εφοδιασμού, αντί να οικοδομήσει νέες, ενώ ήταν ακόμη πιο ενοχλητικό το πλαίσιο αυτό για τις μη κινεζικές εταιρείες και τις χώρες που αναγκάστηκαν να επιλέξουν πλευρά. Τώρα, το σχέδιο του νυν προέδρου Τζο Μπάιντεν για αναθεώρηση δασμών εις βάρος του Πεκίνου αναγνωρίζει ότι η Κίνα είναι απίθανο να αλλάξει. Επιπλέον, δείχνει πως υπάρχουν όρια στην εσωτερική πολιτική σκηνή, όπου αγωνίστηκε να προωθήσει νομοσχέδιο εντός των κόλπων ενός καλά ισορροπημένου Κογκρέσου.
Και αυτό σημαίνει ότι το οικονομικό σύμφωνο Ινδίας – Ειρηνικού, που παρουσίασε τη Δευτέρα ο Αμερικανός πρόεδρος, πιθανότατα δεν θα έχει τις προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης που θα είχε η πρωτοβουλία TPP. Αντί να άρουν άμεσα τα εμπόδια στο εμπόριο αγαθών, οι 13 συμμετέχουσες χώρες θα ασχοληθούν με το ψηφιακό εμπόριο και την ανθεκτικότητα της εφοδιαστικής αλυσίδας. Εκεί όπου ο Τζο Μπάιντεν μπορεί να ενεργήσει χωρίς το Κογκρέσο είναι ο εξορθολογισμός των δασμών. Ο Ντόναλντ Τραμπ επέβαλε δασμούς σε περίπου 11.000 είδη, συμπεριλαμβανομένων των βαφών των πασχαλινών αυγών και των χαλύβδινων σωλήνων. Η ομάδα του σημερινού προέδρου τούς εξετάζει όλους αυτούς, έχοντας ως σκεπτικό να καταργήσει όσους δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Και όσο αφηρημένο και αν φαίνεται το σύμφωνο ψηφιακού εμπορίου, τουλάχιστον επαναφέρει τις Ηνωμένες Πολιτείες στον ρόλο τους να δημιουργούν συμμαχίες στην Ασία, αφού η Κίνα παρέσυρε πολλές από τις συμβαλλόμενες χώρες να ενταχθούν σε ένα ξεχωριστό πλαίσιο.
Ακόμη και αυτά τα συγκρατημένα βήματα δεν εγγυώνται ότι θα προσφέρουν έναν κόσμο εντονότερης συνεργασίας με επιμέρους πόλους. Κατά τη διάρκεια του πρώτου ταξιδιού του στην Ιαπωνία ως πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Τζο Μπάιντεν υπαινίχθηκε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρησιμοποιήσουν βία για να υπερασπιστούν την Ταϊβάν, την οποία διεκδικεί η Κίνα, ανατρέποντας μια μακροχρόνια πολιτική της Αμερικής. Υπό το πρίσμα της πολιτικής αυτής, χρησιμοποιείται μια λεγόμενη στρατηγική ασάφεια στη διατύπωση, όσον αφορά τη θέση του Λευκού Οίκου για το αμφισβητούμενο καθεστώς του νησιού.
Τέτοια λάθη θα μπορούσαν να βλάψουν την προσπάθεια της Αμερικής να ενισχύσει την οικονομική επιρροή της. Μερικές φορές αξίζει να κάνεις και να λες λιγότερα.
